نوک زدن دارکوب ها به درختان نشانه ای دال بر آسیب مغزی در این پرندگان ایجاد می کند اما این آسیب برای آنها مفید است؛ یافته ای که پیگیری پژوهشی آن احتمالا می تواند در زمینه آسیب های مغزی انسان هم کاربرد داشته باشد.
به گزارش میزان، دارکوب ها برای تغذیه از حشرات در پوسته درختان، سر خود را با سرعتی افزون بر 24 کیلومتر در ساعت به درخت می کوبند و این کار را تا 12 هزار بار در روز تکرار می کنند.
محققان آمریکایی در یک مطالعه جدید متوجه علائم آسیب مغزی در دارکوب ها به واسطه نوک زدن به درختان شدند. براساس یافته این محققان، نشانه آسیب مغزی در دارکوب ها تجمع پروتیین تائو است، وضعیتی که در مغز فوتبالیست های مبتلا به آسیب های سر و مبتلایان به بیماری های نورودژنراتیو (بیماری هایی که به صورت پیشرونده موجب اختلال در عملکرد سلول های عصبی می شوند) هم دیده می شود.
زمانی که مغز آسیب می بیند، پروتیین تائو جمع می شود و عملکرد مغز را مختل می سازد. با این وجود، محققان اظهار داشتند که تجمع پروتیین تائو در مغز دارکوب ها به جای این که نشانه آسیب باشد، می تواند از این پرندگان در برابر آسیب محافظت کند.
محققان در پژوهش های قبلی، مکانیزم های محافظتی دارکوب ها در برابر آسیب را مورد بررسی قرار داده بودند اما هیچگاه مطالعه نکرده بودند که حقیقتا این پرندگان با آسیب مغزی روبرو می شوند و یا خیر.
به گفته پروفسور پیتر کامیمینگز، یک متخصص نورولوژیست در دانشکده پزشکی دانشگاه بوستون در آمریکا، همواره این ذهنیت وجود داشته است که دارکوب ها به واسطه انطباق های آناتومیکی و شرایط بیوفیزیک، بر اثر کوباندن نوک خود به درخت دچار آسیب مغزی نمی شوند و بر همین اساس نیز انواع پیشرفت های ایمنی و فناورانه در تولید تجهیزات ورزشی صورت گرفته است.
در انسان، بالا بودن میزان پروتیین تائو در مغز با آسیب های ناشی از ضربه به سر و شرایطی مانند بیماری آلزایمر ارتباط دارد اما محققان اظهار داشتند که تجمع این پروتیین در دارکوب ها ارتباطی به آسیب مغزی ندارد. پروتیین تائو در حد اعتدال باعث ایجاد ثبات در سلول های مغزی می شود و به گفته محققان، وجود این پروتیین در مغز دارکوب ها احتمالا نقش محافظتی دارد.
آنها پی بردن به پتانسیل عملکرد محافظتی پروتیین تائو و نیز نقش آن در آسیب مغزی را برای انسان ها مفید عنوان کردند. آنالیز محققان در مجله PLOS ONE منتشر شده است.
