مانی رهنما گفت: در حال حاضر تولید آلبوم برای خواننده سودی ندارد، مگر آنکه بودجه تولید آن توسط اسپانسر تامین شود تا خواننده از جیبش هزینه نکند.
مانی رهنما نوازنده پیانو، مدرس و خواننده که شاگرد آهنگساز شاخص عرصه پاپ بابک بیات بوده و تا به حال آلبوم‌های "مرسدس"، "فصل پرواز"، "امیر"، "بغض"، "آخرین غزل"، "اعتراض"، "آخرین غزل"، "کجا به خنده می‌رسیم"، "تموم شد ترانه"، "من و تو"، "کجا به خنده می‌رسیم؟ "، "دلواپس تو نیستم"، را منتشر کرده، معتقد است که فضای موسیقی بسیار شلوغ است تا آنجا که می‌توان گفت: در حال حاضر تولید آلبوم برای خواننده سودی ندارد.
در حال حاضر به چه کاری مشغول هستید و چه آثاری تولید کرده‌اید؟
به تازگی آلبومی را منتشر کرده‌ام که "با خودم می‌رقصم" نام دارد و در آن موسیقی جهانی "کانتری" و "راک" را با نوع خواندن ایرانی تلفیق کرده‌ام. آن را دوست دارم؛ زیرا به نظرم با جنس خواندن من هم‌خوانی دارد. می‌توانم بگویم که به این اثر اعتقاد دارم.
از تبلیغات و فروش آلبوم هم راضی هستید؟
آلبوم "با خودم می‌رقصم" آن‌طور که بایسته و شایسته است تبلیغ نشده است. البته آقای علی اوجی تهیه‌کننده آلبوم، در این زمینه نهایت تلاش‌شان را کرده‌اند، اما نظرم این است که این آلبوم استحقاق بسیار بیشتری دارد، به شرط آنکه اطلاع‌رسانی درستی درباره آن صورت بگیرد.
بازار آشفته موسیقی بر روند توزیع و فروش آلبومتان چقدر تاثیر داشت؟
به هرحال فضای فعلی موسیقی بسیار شلوغ است تا آنجا که می‌توان گفت در حال حاضر تولید آلبوم برای خواننده سودی ندارد، مگر آنکه بودجه تولید آن توسط اسپانسر تامین شود تا خواننده از جیبش هزینه نکند. از طرفی وضعیت بد اقتصادی فضای نامناسبی را برای اسپانسر‌ها ایجاد کرده است.
هزینه تولید آهنگ و آلبوم چقدر است؟
در سبکی که من فعالیت می‌کنم تولید یک ترک ۱۲ تا ۱۵ میلیون تومان هزینه دارد. با این حساب هزینه تولید یک آلبوم ۲۰۰ میلیون تومان است.
شاید به همین دلیل است که بیشتر خوانندگان ترجیح می‌دهند تک‌آهنگ منتشر کنند.
قطعأ همینطور است؛ اما هدف ما موسیقی است که تاریخ مصرف نداشته باشد و به نظرم تولید تک‌آهنگ در این راستا کار مثبتی انجام نمی‌دهد. به طور کلی نمی‌توان با تولید تک‌آهنگ اثری ماندگار ثبت کرد و تک‌آهنگ پس از مدتی محو می‌شود.
چرا در زمینه برگزاری کنسرت فعال نیستید؟
تعداد تهیه‌کنندگانی که در زمینه برگزاری کنسرت فعالند بیش از چهار، پنج نفر نیستند که خوب کار می‌کنند، اما متاسفانه فعالیت آنها محدود به یک نسل است. اتفاقأ چندی پیش یکی از وکلای تهیه‌کنندگان موسیقی را دیدم و به او گفتم در حال حاضر با کسی قرارداد ندارم و به آن وکیل گفتم در سبد موسیقی فلان شرکت آیا فقط باید خوانندگان جوان پسند باشند و فقط موزیک شش و هشت تولید کنند؟
نمی‌دانم چرا فضای موسیقی به "دانسینگ" و کاباره تبدیل شده است، یعنی زمانی که شما به کنسرت می‌روید با موسیقی کاباره‌ای مواجهید و آهنگ‌های این چنینی می‌شنوید، البته مطمئنا در میان هنرمندان عرصه موسیقی افرادی هستند که کار با ارزش تولید می‌کنند و به همکارانم جسارت نمی‌کنم.
منبع: ایلنا
