سال ٩٣ در شهر یزد کنسرتی داشتم، اما متاسفانه برخی به سالن اجرا آمدند و مانع برگزاری آن شدند. از آن زمان به بعد هم برای اجراهای من در این شهر محدودیت وجود دارد. هر باری که برای کنسرت در یزد اقدام کردم، نتوانستم کاری از پیش ببرم.
مشکل ممنوعالکاری و حرفوحدیثهای آن در حوزه موسیقی تمامی ندارد؛ یک روز علی قمصری، یک روز حمید عسگری و حالا ظاهرا نوبت به وحید تاج رسیده تا از ممنوعیتهایش بگوید؛ ممنوعیتهایی که به گفته خودش فعلا در شهر یزد قطعی است. چند روز قبل خبرگزاری ایلنا به نقل از او تیتر زده بود که در پانزده شهر نمیتواند کنسرت برگزار کند.
او حالا در گفتگو با شهروند این گفته را تکذیب کرده و میگوید: «سال ٩٣ در شهر یزد کنسرتی داشتم، اما متاسفانه برخی به سالن اجرا آمدند و مانع برگزاری آن شدند. از آن زمان به بعد هم برای اجراهای من در این شهر محدودیت وجود دارد. هر باری که برای کنسرت در یزد اقدام کردم، نتوانستم کاری از پیش ببرم.» البته قصه ممنوعیتهای نوازندگان و خوانندگان اغلب اینطور نیست که مثلا ارگانی یا دستگاهی مستقیما آن را اعلام کند و براساس دستور العملهای نانوشتهای اجرا میشود: «با هر برنامهگذار و تهیهکنندهای وارد مذاکره شدم تا مقدمات اجرا در یزد انجام شود، به من گفتند شما در این شهر داستان دارید، اما معلوم نیست از سال ٩٣ تا الان چرا باید در این شهر ممنوعالکار باشم؟ حتی وقتی مراسم رونمایی از آلبوم جدیدم در یزد برگزار شد، برگزارکننده بارها به خاطر آن جواب پس داد. مردم یزد برای من خیلی عزیز هستند، اما ظاهرا برخی ادارات و ارگانهای تصمیمگیر در این شهر با کنسرت من موافق نیستند.»
او هم مثل خیلیهای دیگر در حوزه موسیقی به وضع اجراها و کنسرتها در شهرهای دیگر و بهویژه برای زنان گلایه دارد: «با صراحت میتوانم بگویم حضور خانمها در خیلی از کنسرتهای شهرستانها معذوریت دارد در حالی که همه اینها جوانهای مملکت هستند که با هزار امید و آرزو در این رشته درس میخوانند، اما درنهایت نمیتوانند در خیلی از شهرها روی صحنه بروند؛ بنابراین اگر قرار نیست آنها در رشتهای که درس میخوانند، مشغول شوند پس درِ آن دانشگاه را ببندند و از همان اول بگویند این رشته را انتخاب نکنید تا تکلیف مشخص باشد. وقتی اینطور نیست و هنرجو چند سال پشت کنکور تلاش میکند و چند سال هم در دانشگاه پس باید امکان اجرای او در همه جای کشور هم فراهم شود.»