نینجاها به خاطر استتار رنگ لباس‌شان در مکان‌ها و زمان‌های مختلف فرق می‌کند. مثلاً در برف لباس سفید، در جنگل لباس پلنگی و در شب لباس مشکی می‌پوشند. البته ما الان بین شاگردان، مربیان و ارشدها لباس‌ها را رده‌بندی کرده‌ایم. بچه‌هایی که تازه آمده‌اند لباس مشکی می‌پوشند کسانی که چند سال کار کرده‌اند لباس پلنگی می‌پوشند که ارشد بودن شأن مشخص شود و مربیان می‌توانند سفید بپوشند.
چند سال پیش در شمال یک آقایی دوچرخه‌اش را وسط خیابان گذاشته و ترافیک ایجاد کرده بود. ما رفتیم و دوچرخه‌اش را از سر راه برداشتیم و کمی آن‌طرف‌تر گذاشتیم. صاحب دوچرخه آمد و داد و بیداد کرد. پسر خواهرم از ماشین پیاده شد که به او بگوید اشکالی ندارد الان دوچرخهتان را سر جایش می‌گذاریم که یک دفعه این آقا، یک سیلی به گوش او زد و خون از دهان و دماغش بیرون زد. من این صحنه را که دیدم پیاده شدم و دو، سه تا بالا و پایینش کردم. (می‌خندد) خواستم به او نشان دهم که اگر هم مبارزه میکنی، اینجوری بزن!
روزنامه شهروند نوشت: ««نینجا» شخصیت قهرمانی است که در همه داستان‌ها و فیلم‌ها به دنبال نجات مظلومان از دست ظالمان است. شخصیتی مبارز که خودش را در لباس‌های سیاه، سفید و پلنگی استتار می‌کند تا یواشکی حریفش را غافلگیر کند. اگر چه در دنیای بازی‌های کامپیوتری و فیلم‌ها این کماندوها، مردانه بودن شخصیت نینجاها را به بیننده‌هایشان القا می‌کنند اما واقعیت این است که در دنیای واقعی نینجاها زن و مرد ندارند و همین الان نزدیک به ٧ تا ٨ هزار زن نینجا در ایران به این ورزش رزمی می‌پردازند. شیهان تینا روشن نیا، نایب رئیس رشته نینجا رنجر یکی از نخستین زنانی است که وارد این رشته شد و الان به جایگاه مربیگری و داوری در این رشته نیز رسیده است. این زن نینجا کار ایرانی حرف‌های جالب و متفاوتی از زندگی خصوصی یک نینجای واقعی دارد و معتقد است برای نینجا شدن هیچ‌وقت دیر نیست.
من عکس دختران نینجا را نخستین بار در اینترنت دیدم؛ چطور می‌شود نینجا شد؟
همه می‌توانند نینجا شوند. به هر حال یک سری‌ها مثل خود من قبلاً ورزش‌های دیگر را انجام می‌دادند و بدنشان آمادگی دارد اما خیلی از خانم‌ها که اصلاً ورزش انجام ندادند باید ٥، ٤سال زمان بگذارند تا در این ورزش موفق شوند. الان در بین شاگردانم از دختر بچه ٣ ساله تا خانم ٥٤ ساله هستند.
در ٥٤ سالگی برای نینجا شدن دیر نیست؟
نه، شاگرد من مدیر مدرسه است و خیلی هم خوب کار می‌کند.
شاید در باور عمومی نینجاها مرد تصور شوند، اما الان در همه جای دنیا و حتی در ایران زنان نینجا هم داریم. خود شما ١٨سال است که نینجا رنجر کار می‌کنید. اوایل خانواده‌تان مخالفتی نداشتند؟ مثلا این که بگویند زن که شمشیر و نانچیکو دست نمی‌گیرد.
نه خانواده من هیچ مخالفتی نداشتند. کلاً ورزش‌های رزمی مردانه زنانه ندارد اگر این طور باشد پس باید ورزش‌هایی مثل کاراته و تکواندو هم مختص مردان باشد. در کل رزمی یک هنر است و در کل در این چند سالی که این سبک بنیان‌گذاری شده خیلی از آن استقبال می‌شود.
مردم وقتی زنان نینجا را می‌بینند عکس‌العملشان چیست؟
راستش به مناسبت‌های مختلف مثل دهه فجر و روز معلم و ایام دیگر از ما دعوت می‌کنند که در برنامههایشان شرکت و نمایش اجرا کنیم. مردم هم که ما را می‌بینند خیلی از کارمان خوش‌شان می‌آید و معمولا سر هر برنامه‌ای می‌آیند شماره تلفن‌مان را می‌گیرند تا خودشان یا بچه‌هایشان این ورزش را امتحان کنند.
برگردیم به بحث اصلی؛ اصلاً نینجا رنجر چه نوع ورزشی است؟ هنر رزمی و نمایشی است یا بزن و بهادر؟
یک نوع رشته رزمی کامل است. بهترین تکنیک‌های رزمی گلچین و در ورزش رزمی نینجا رنجر چیده شده‌اند. در واقع یک رشته کامل است که دفاع شخصی، مبارزه، سلاح و آکروبات رزمی را دارد.
نینجاها چه سلاح‌هایی دارند؟
نانچیکو، چوب، زنجیر، شمشیر، تونفا و سانچیکو.
سخت‌ترین سلاح نینجاها چه سلاحی است؟
شمشیر و سانچیکو.
سانچیکو همان سلاحی است که زنجیر دارد؟
بله ٣ تکه است و تقریباً شبیه نانچیکو است. چون طولش بلند است و ٣ تا زنجیر دارد یک مقدار آموزشش سختتر از سلاح‌های دیگر است.
آماری از تعداد دختران نینجا در کشور دارید؟
حدود ٧ تا ٨ هزار نینجا زن در ایران وجود دارد. در آزمون‌ها که آمارگیری می‌کنیم حدود ٣ تا ٤هزار نفر از این تعداد در استان تهران هستند.
خانم روشن نیا، نینجا رنجر ورزش ارزانی است یا گران؟
راستش تا پارسال قیمت لباس و سلاح‌های این ورزش مناسب‌تر بود اما امسال پا به پای گرانی‌های اخیر قیمت ابزار کار ما هم گران‌تر شده اند. مثلاً اگر قبلاً لباس‌هایمان ٣٠ تومان بود الان دو برابر شده یا سلاح‌ها که با ٧، ٨ هزار تومان می‌خریدیم نزدیک ٥٠ هزار تومان شده‌اند. ولی در کل ورزش گران‌قیمتی نیست.
راجع به لباس گفتید. در عکس‌ها، نینجاهای زن لباس‌های مشکی، سفید و پلنگی دارند و نقاب زدهاند. اصلاً دلیل این طرح و مدل لباس چیست؟ چرا رنگ لباس‌ها با هم فرق می‌کنند؟
نینجاها به خاطر استتار رنگ لباس‌شان در مکان‌ها و زمان‌های مختلف فرق می‌کند. مثلاً در برف لباس سفید، در جنگل لباس پلنگی و در شب لباس مشکی می‌پوشند. البته ما الان بین شاگردان، مربیان و ارشدها لباس‌ها را رده‌بندی کرده‌ایم. بچه‌هایی که تازه آمده‌اند لباس مشکی می‌پوشند کسانی که چند سال کار کرده‌اند لباس پلنگی می‌پوشند که ارشد بودن شأن مشخص شود و مربیان می‌توانند سفید بپوشند.
برای همین است که در واقع در داستان‌ها و افسانه‌هایی که از نینجاها روایت می‌شود می‌گویند خاصیت‌شان نامرئی بودن و یواشکی حرکت کردن است؟
بله. ولی به هر حال این جور حرف‌ها بیشتر برای قدیم است الان نینجا رنجر یک ورزش است.
شما قبل از اسم‌تان یک لقب دارید: «شیهان تینا روشن نیا» این لقب چیست؟
«شیهان» یک لقب است در ورزش رزمی. کسی که دان ٥ فدراسیون را دارد و سنش بالای ٣٥سال است و ارشد محسوب می‌شود و این لقب را می‌گیرد.
خانم روشن نیا در فیلم‌های سینمایی بدلکاری نمی‌کنید؟
راستش برای بدلکاری خیلی به ما مراجعه می‌کنند. چندسال پیش یک خانم بدلکار به باشگاه من آمد و کارم را دید و خیالی خوشش آمد. یک مدت هم کارت بدلکاری به من داده بودند و مسئول بدلکاری در شهرک سینمایی بودم.
در چه فیلمی به عنوان بدلکار بازی کردید؟
یک فیلم کوتاه برای جشنواره بود به نام «گوسفندی که گرگ می‌شود.»
نقش شما چه بود؟
نقش اصلی فیلم دختری بود که زیردست نامادری بزرگ شده بود و آن قدر اذیتش کردند که معتاد شد. من قهرمان فیلم بودم که کمکش می‌کردم از دست آدم‌هایی که به او حمله می‌کردند دفاع می‌کردم فرار کند. به هر حال این نخستین و آخرین فیلمی بود که در آن بدلکاری کردم.
چرا ادامه ندادید؟
راستش بدلکاری در ایران برای خانم‌ها کاربرد ندارد. ببینید معمولاً کسی که به یک خانم حمله می‌کند مرد است ولی وقتی نمی‌توانی تماس بدنی داشته باشی نمی‌توانی کاری هم انجام دهی.
در بازی‌های کامپیوتری و فیلم‌ها نینجاها مبارزه‌طلب هستند. طبیعتاً هم این ورزش رزمی هم ماهیت خشن و مبارزه‌ای دارد. شخصیت خودتان چطور است؟ آدم آرامی هستید یا نه؟
من شخصیت خیلی آرامی دارم و خیلی‌ها که من را از نزدیک می‌بینند فکر نمی‌کنند رزمی‌کار باشم ولی از درون شخصیتی تهاجمی و جنگنده دارم و عاشق مبارزه هستم.
ازدواج کرده‌اید؟
بله.
همسرتان هم نینجا رنجر کار می‌کنند؟
نه همسرم ورزشکار است و الان مربی تنیس است.
یک زوج ورزشکار که یک نفرشان تنیسور است و یک نفرشان نینجا. نینجاها چطور مشکلات‌شان را با هم حل می‌کنند؟ سلاح‌هایتان را که وسط دعوا نمی‌آورید؟
آقایان بدون ورزش هم آماده مبارزه هستند. ولی به هر حال یادگیری تکنیک‌های رزمی برای زنان باعث می‌شود جلوی بعضی از آقایان کم نیاوری. به هر حال در خانه ما کار به سلاح نمی‌کشد. (می خندد)
تا به حال برای‌تان در کوچه و خیایان مشکل یا اتفاقی پیش آمده که مجبور شوید فن رزمی‌تان را به اجرا بگذارید. مثلاً مزاحمت یا دعوا و درگیری؟
یک بار در شمال پسر خواهرم را کتک زدند و من برایش جبران کردم. (می خندد)
چطوری جبران کردید؟ فن نینجا زدید؟
چند سال پیش در شمال یک آقایی دوچرخه‌اش را وسط خیابان گذاشته و ترافیک ایجاد کرده بود. ما رفتیم و دوچرخه‌اش را از سر راه برداشتیم و کمی آن‌طرف‌تر گذاشتیم. صاحب دوچرخه آمد و داد و بیداد کرد. پسر خواهرم از ماشین پیاده شد که به او بگوید اشکالی ندارد الان دوچرخهتان را سر جایش می‌گذاریم که یک دفعه این آقا، یک سیلی به گوش او زد و خون از دهان و دماغش بیرون زد. من این صحنه را که دیدم پیاده شدم و دو، سه تا بالا و پایینش کردم. (می‌خندد) خواستم به او نشان دهم که اگر هم مبارزه میکنی، اینجوری بزن!
بعد از این کار شما، دعوا ادامه‌دار نشد؟
نه معمولاً در دعوا یک عده می‌آیند و اجازه نمی‌دهند ادامه‌دار شود و ما را هم از هم سوا کردند. به هر حال ما همیشه به بچه‌ها آموزش می‌دهیم که بعد از یادگیری فنون رزمی خیلی مراقب باشند وارد دعوا یا درگیری نشوند اما یک وقت‌هایی ممکن است مشکل پیش بیاید و مجبور باشی استفاده کنی.
فکر می‌کنید یک زن نینجا فرقی با یک زن عادی خانه‌دار دارد؟
بعضی از خانم‌ها اعتماد به نفس‌شان پایین است. مثلاً الان نزدیک عید است، می‌خواهند یک پرده باز کنند یا وسیله‌ای را از بالای کابینت بیاورند منتظر می‌مانند تا همسرشان بیاید و این کار را انجام دهند. اما زنان نینجا آن قدر از روی موانع می‌پرند و بالا و پایین می‌روند که حسابی پخته می‌شوند. فکر می‌کنم ما دخترها را در نینجا رنجر می‌سازیم و بعد می‌فرستیم خانه شوهر.(می‌خندد)
