واکنش علی نصیریان به نام‌گذاری خیابانی به نام او

علی نصیریان، بازیگر پیشکسوت سینما و تئاتر ایران، تاکید می‌کند با این‌که نام‌گذاری خیابانی به نام خود را دوست ندارد، اما با آن هم مخالفتی نمی‌کند.

به گزارش خبرآنلاین، علی نصیریان نسبت به نام‌گذاری خیابانی در تهران به نام خود واکنش نشان داد. او با تاکید بر این‌که با نام‌گذاری خیابان‌ها به نام هنرمندان و شاعران مخالفتی ندارد، اما به‌طور شخصی این کار را دوست ندارد.

سه‌شنبه ۲۷ فروردین، در جلسه رسمی شورای اسلامی شهر تهران، با پیشنهاد محمدجواد حق‌شناس برای نام‌گذاری چند خیابان پایتخت به نام هنرمندان، موافقت شد. این پیشنهاد با ۱۶ رای موافق اعضا و بدون رای مخالف به تصویب رسید.

با تصویب این پیشنهاد، تابلوی چندین خیابان تهران به نام چهره‌های سرشناس فرهنگ و هنر از جمله محمدرضا شجریان، عزت‌الله انتظامی، داود رشیدی، محمدعلی کشاورز، غلامحسین امیرخانی، علی نصیریان، منوچهر آتشی، محمدعلی سپانلو و ... تغییر خواهد کرد.

در همین ارتباط، علی نصیریان، بازیگر پیشکسوت تئاتر و سینمای ایران به خبرآنلاین گفت: «من خیلی این نام گذاری‌ها را دوست ندارم. این یک حس شخصی است؛ چون فکر می‌کنم کار خاصی انجام نداده‌ام. من بازیگری هستم که مثل هر فرد دیگری در هر زمینه دیگری، کارم را انجام داده‌ام. از بزرگ‌نمایی و ریا خوشم نمی‌آید.»

او در واکنش به این پرسش که آیا مخالفتی با اقدام شورای شهر تهران که منتخب مردم است دارد یا نه، پاسخ داد: «نه. من نگاه و حس شخصی خودم را می‌گویم. حتی از شورای شهر هم به من زنگ زدند، همین را گفتم. حالا آن‌ها تصمیم‌شان چه باشد، به خودشان ربط دارد. من هیچ مخالفتی با این‌که نمایندگان مردم در شورا، خیابان‌ها را به نام هنرمندان و شاعران و ادیبان تغییر دهند، ندارم. من فقط و فقط دارم درباره خودم اظهار نظر می‌کنم.»

نصیریان نظرش درباره نام‌گذاری مراکز و سالن‌های هنری به نام هنرمندان را چنین بیان کرد: «این‌جا‌ها کار درستی است، چون مربوط به تخصص و عرصه کاری آدم‌هاست. این‌که مدرسه‌ای به نام یک معلم نمونه شود، سالن تئاتری به نام یک هنرمند شود، درمانگاهی را به نام یک پزشک متعهد کنند یا شبیه این‌ها، خیلی هم خوب است.»

بازیگر سریال‌هایی، چون «هزار دستان» و «سربداران» در واکنش به استقبال مردم از نام‌گذاری خیابان‌های تهران به نام چهره‌های هنری و ادبی گفت: «مردم، همه سرمایه هنرمندان هستند، اگر جامعه، کار یک هنرمند را بپسندد، بالاترین نکوداشت است، بهترین پاداش است؛ همین برای من کافی است.»