خانواده اورلاندی اوائل امسال نامه‌ای از فردی ناشناس دریافت کردند که در آن نوشته شده بود ممکن است بقایای دختر خود را در یکی از دو قبر قبرستان توتونیک در جوار کلیسای پطرس حواری بیابند.
روز ۲۲ ژوئن ۱۹۸۳ امانوئلا برای تمرین فلوت سر کلاس رفت و دیگر به خانه برنگشت
معمای ناپدید شدن یک دختر نوجوان ایتالیایی پس از خالی بودن دو قبر در واتیکان که احتمال داده می‌شد بقایای جسد او آنجا باشد، عمیق‌تر شده است.
۳۶ سال پیش دختر ۱۵ ساله یک کارمند واتیکان پس از شرکت در کلاس موسیقی در کوچه و خیابان‌های رم ناپدید شد.
غیب شدن امانوئلا اورلاندی به معمایی تبدیل شد و توجه رسانه‌ها به این پرونده در این سال‌ها اصلا کم نشده است.
پدر امانوئلا در محل سکونت پاپ ژان پل دوم، رهبر وقت کاتولیک‌های جهان کار می‌کرد. مادر او هنوز در واتیکان زندگی می‌کند.
روز ۲۲ ژوئن ۱۹۸۳ امانوئلا برای تمرین فلوت سر کلاس رفت و دیگر به خانه برنگشت.
خانواده این دختر در ۳۶ سال گذشته تلاش کرده‌اند از سرنوشت او با خبر شوند.
طی این سال‌ها خانواده اورلاندی بار‌ها به سرنخ‌هایی برخورد کرده‌اند که نتیجه‌ای نداشته، اما اخیرا سرنخ‌های جدیدی به دست این خانواده رسید.
خانواده اورلاندی اوائل امسال نامه‌ای از فردی ناشناس دریافت کردند که در آن نوشته شده بود ممکن است بقایای دختر خود را در یکی از دو قبر قبرستان توتونیک در جوار کلیسای پطرس حواری بیابند.
امروز تیمی از متخصصان جنایی دو قبر در گورستانی در واتیکان را باز کردند تا محتویات آن را تجزیه و تحلیل کنند. اما این دو قبر خالی بود. نه بقایای جسد دختر ناپدید شده در آن بود و نه بقایای هیچ جسد دیگری.
پیترو اورلاندی، برادر ۶۰ ساله امانوئلا که در این سال‌ها از تلاش برای یافتن ردی از خواهرش دست برنداشته، گفته است "تا زمانی که جسد او پیدا نشود، وظیفه من این است که دنبال او بگردم و به این امید باشم که او هنوز زنده است. "
پیترو اورلاندی در سال ۲۰۱۳ با پاپ فرانسیس، رهبر کنونی کاتولیک‌های جهان دیدار کرد و وقتی شنید پاپ به او گفت که خواهرش "در بهشت است" به شدت متعجب شد. پاپ توضیح بیشتری در باره این اظهارنظر خود نداد.
نامه ناشناس: به جایی که فرشته اشاره می‌کند نگاه کن!
گردشگران پرشمار واتیکان اجازه ورود به قبرستان توتونیک را ندارند
نبش قبر در قبرستان توتونیک که اکنون محوطه‌ای خصوصی برای دفن کارمندان آلمانی نهاد‌های مذهبی مستقر در واتیکان است، پس از دریافت نامه‌ای صورت گرفت که در آن به قبری با نشان فرشته در این قبرستان اشاره شده بود.
در این نامه نوشته شده بود "جایی را بگردید که فرشته به آن اشاره می‌کند. "
واتیکان گفت: هر دو قبر دارای نشان فرشته و قبر‌های مشابه با آن را نبش قبر می‌کند.
گردشگران پرشمار واتیکان راهی به این محل ندارند، اما امروز جمعیت انبوهی در برابر این قبرستان حضور داشتند.
قبر‌هایی که امروز نبش شدند مربوط به دو شاهدختی بودند که در سال‌های ۱۸۳۶ تا ۱۸۴۰ دفن شدند. اما امروز معلوم شد این قبر‌ها خالی بودند و هیچ جسدی در آن‌ها وجود نداشت.
واتیکان گفته است موضوع خالی بودن این دو قبر را پیگیری خواهد کرد.
همه راه‌ها به واتیکان ختم می‌شوند
رسانه‌های ایتالیا در سال‌های اخیر فرضیه‌های گوناگونی را در باره ناپدید شدن امانوئلا اورلاندی مطرح کرده‌اند.
شایعه‌های گوناگونی در باره ناپدید شدن این دختر و ارتباط آن با مافیای سیسیل، ک. گ. ب، سرویس جاسوسی شوروی سابق، کاردینال آمریکایی درگیر در رسوایی مالی واتیکان، و ده‌ها مورد دیگر منتشر شده‌اند که هیچ کدام از آن‌ها تا کنون تائید نشده‌اند.
در تمام این فرضیه‌ها، واتیکان، مقر پاپ، رهبر کاتولیک‌های جهان نقش اساسی داشته است.
یکی از شایع‌ترین آن‌ها این بوده که یک گروه تبهکار این دختر ۱۵ ساله را به خاطر مسایل مالی و وارد کردن فشار به واتیکان ربود.
یک فرضیه دیگر که در این سال‌ها بار‌ها در رسانه‌های ایتالیا منتشر شده این است که امانوئلا به این خاطر ربوده شد تا محمدعلی آغچا که در سال ۱۹۸۱ دست به ترور نافرجام پاپ ژان پل دوم زد، از زندان آزاد شود.
سال پیش وقتی اعلام شد در یک ملک واتیکان در رم بقایای جسد انسانی پیدا شده، احتمال داده شد این بقایا متعلق به دختر ناپدید شده است که چنین نبود.
مادر امانوئلا بعد از این همه سال در همان خانه‌ای زندگی می‌کند که دخترش در آن بزرگ شد. این خانه ۳۰۰ متر با قبرستان توتونیک فاصله دارد.
خانواده اورلاندی می‌خواهند بدانند چه بر سر دخترشان آمده است.
پیترو، برادر امانوئلا هنوز امیدوار است که خواهرش زنده باشد. او به جیمز رینولدز، خبرنگار بی‌بی‌سی گفته است "من و خواهرم با هم بسیار نزدیک بودیم. ما هر دو موسیقی دوست داشتیم و او سعی داشت به من قطعه‌ای از شوپن را یاد دهد. "
یک خاطره هنوز او را آزرده می‌کند.
"خاطره بار آخری که همدیگر را دیدیم، خوش نیست. با هم مرافعه کردیم. او باید کلاس موسیقی می‌رفت و هوا بسیار گرم بود و من، چون کار دیگری داشتم با او نرفتم. او در را کوبید و رفت و این آخرین تصویری است که از او دارم. "
"برخی مواقع فکر می‌کنم، اگر با او رفته بودم، چه می‌شد؟ "
