فرارو- قسمت پانزدهم سریال سالهای دور از خانه به کارگردانی مجید صالحی و تهیه کنندگی محمد حسین قاسمی شنبه ۱۹ مرداد ماه ۱۳۹۸ وارد شبکه‌ی نمایش خانگی شد.
در خلاصه‌ی داستان این قسمت آمده است: «رسیدیم به آخرین قسمت سریال کمدی سالهای دور از خانه، جایی که ماجرا‌های خنجری و زهره به همراه خانم طالبی، خاله خاور و دخترانش و البته دی جی ظفرعلی به سر انجام می‌رسد!»
"برای خرید حلال و دانلود قانونی قسمت 15 سریال سالهای دور از خانه با حجم نیم بها اینجا کلیک کنید"
قسمت پایانی هم به رسم قسمت‌های گذشته به یکی از بزرگان عرصه‌ی هنر و به خصوص طنز تقدیم شد: «تقدیم به داوود میرباقری عزیز، کارگردان و صاحب قلم ارجمندی که خالق آثاری متنوع در عرصه سینما، تلوزیون و تئاتر از جمله سریال‌های تاریخی و جذاب و به یاد ماندنی است و همچنین خالق سریال شاهگوش که سرمنشا و الهام بخش برای شکل گیری این سریال شد.»
در این قسمت از سالهای دور از خانه خاله خاور از طریق اینترنت با زن‌های یزید الهوری آشنا می‌شوند و این آشنایی، اما اخلاق یزید را برای آنها نمایان‌تر می‌کند. رفتار یزید با یکی از زن هایش باعث می‌شود که حتی خود خاله خاور که به این وصلت اصرار داشت از تصمیمش پشیمان شود.
مراسم عقد خنجری و خانم طالبی در جریان است و خنجری در گرماگرم این مراسم بویی از انقطاعی بودن خطبه‌ی عقدی که جاری می‌شود نمی‌برد. اما ظفرعلی، پسر خاله اش، ماجرا را می‌فهمد و می‌خواهد که خنجری را در جریان بگذارد، اما در همین لحظه است که سر و کله‌ی ماموران پلیس پیدا می‌شود و با کمک نادر، ظفرعلی و زهره دستگیر می‌شوند.
حضور پلیس در عمارت به طور کلی مراسم عقد را به هم می‌زند. هرچند خطبه‌ی عقد خنجری و خانم طالبی جاری شده است. ظفرعلی بعد از بازجویی آزاد می‌شود و سریعا خودش را به عمارت می‌رساند و خنجری را در جریان عقد قرار می‌دهد. خنجری برای ترساندن خانم طالبی خودش را آتش می‌زند و این نوع کار‌های خنجری مثل گذشته برای خانم طالبی چاره‌ای جز سر خم کردن در مقابل خواسته‌های او باقی نمی‌گذارد.
خانم طالبی سرانجام بیمار‌تر و شکسته‌تر از قبل به همه‌ی خواسته‌های خنجری عمل می‌کند. یک آپارتمان و یک نانوایی سهم خانواده‌ی خاله خاور و یک سفر خارج از کشور و سیر و سیاحت هم سهم ظفرعلی و زانیار، دوست دیگر خنجری، می‌شود. خانم طالبی هم همه چیز را تحمل می‌کند تا فقط به پیوند مغز اسخوان برسد.
سالهای دور از خانه در این نقطه به پایان می‌رسد. در حالی که عاقبت کاراکتر‌های فرعی سریال تا حدی مشخص می‌شود، اما کاراکتر‌های اصلی در میانه‌ی راه می‌مانند. خاله خاور صاحب یک نانوایی و یک خانه و یک شوهر (خان عمو) می‌شود، اما نادر معلوم نمی‌شود که می‌تواند نقشه‌ی بالا کشیدن مال و اموال خانم طالبی را عملی کند یا نه.
زهره در زندان باید از خود حسن رفتار نشان دهد تا مدت حبسش کم‌تر شود، ظفر علی به همراه خنجری و خانم طالبی به آلمان می‌رود، اما از عاقبت خود خنجری و خانم طالبی خبری به دست نمی‌رسد.
پایان این چنینی هرچند به مذاق بسیاری از مخاطبان خوش نمی‌آید و آن را صرفا تمهیدی برای ساخت فصلی دیگر برای سریال می‌دانند، اما این گلایه‌ای است که مخاطبان یک سریال همواره دارند و معمولا هیچ پایانی هم راضی شان نمی‌کند.
برای سالهای دور از خانه هم این پایان یک نقطه‌ی مثبت محسوب می‌شود چرا که کمی از اضافه گویی‌های معمول کم می‌کند و بدون دردسر و کار‌های تکراری مجموعه را به پایان می‌رساند. از جهت دیگر وقتی امکان ارائه‌ی پایان بندی‌ای خلاقانه وجود ندارد چه بهتر که بتوان از کلیشه‌ها هم پرهیز کرد.
سالهای دور از خانه در قسمت‌های ابتدایی اش شروع خیلی بدی داشت و تحمل حرف‌های طولانی و بی معنی و صد تا یک غاز و صدای ناهنجار خنجری بسیار دشوار بود. اما کم کم با ورود کاراکتر‌های جدید‌تر رنگ و روی سریال هم بهتر شد و در ادامه با ورود ویلوچی‌ها به ناگاه انرژی فوق العاده‌ای در یکی دو قسمت به مجموعه تزریق شد.
در ادامه، اما ماندن طولانی مدت ویلوچی‌ها خود به نقطه‌ی ضعف سریال تبدیل شد و تا خروج کامل آنها از داستان شاهد افت دوباره‌ی سالهای دور از خانه بودیم.
با رفتن ویلوچی‌ها باز هم کاراکتر‌های دیگر فرصت عرض اندام پیدا کردند و داستانشان را پیش بردند تا این که به پایان دور از انتظار مجموعه رسیدیم.
سالهای دور از خانه به این شکل در اوج به پایان رسید. البته که اوجی در حد و اندازه‌های خودش. سالهای دور از خانه فارغ از دسته بندی‌های ژانری از بسیاری از سریال‌های نمایش خانگی و حتی تلوزیون بهتر و خوش ساخت‌تر است. این سریال قطعا از احضار و ریکاوری و این روز‌های نهنگ آبی بهتر است، اما هرگز در حد سریالی ماندگار در تاریخ کمدی کشور نیست و نمی‌تواند باشد.
شخصیت‌های خنجری و زهره شاید بهترین انتخاب‌ها برای انشعاب از شاهگوش و ساخت یک اسپین آف به نظر برسند، اما زمخت بودن و نداشتن ظرافت‌های لازم باعث می‌شود که نتوانند کاراکتر‌های ماندگاری در ذهن مخاطب باشند. ریزه کاری‌هایی که در کاراکتر‌هایی مانند: خشایار مستوفی، قل مراد، بامشاد، داوود برره، مسعود شصت چی و ... رعایت شده بود که آنها توانسته اند این همه سال در ذهن مخاطبان بمانند.
به هر روی سریال سالهای دور از خانه فارغ از بحث کیفیت که تا حدی هم راضی کننده بود و مخاطبان خودش را هم پیدا کرد به لحاظ نظم در پخش هم قابل قبول بود. سریالی که بدون تاخیر و طبق روالی که از ابتدا شروع کرد تا انتها نیز بر همان روال مان و تقریبا بدون هیچ حاشیه‌ای به پایان رسید.
