دادستان کل کشور درباره سرنوشت موقوفه ۱۵۰۰ میلیاردی دکتر افشین گفت: فردی به نام مرحوم دکتر افشین در سال ۵۷ و ۵۸ املاکش را وقف میکند برای احداث بیمارستان. متولی موقوفه را دادستان کل و رئیس دیوانعالی قرار میدهد. ما در طول این ۴ سال یکی از وظایف و تکالیف جدیمان احقاق این حقوق بود. قرار بود ماه مبارک رجب کلنگ بیمارستان را به زمین بزنیم، ولی متاسفانه با مسئله کرونا مواجه شدیم و به تأخیر افتاد.
فرارو- منتظری درباره بلاتکلیف بودن موقوفه دکتر افشین که از ۴۲ سال پیش در انتظار ساخت یک بیمارستان است، توضیح داد.
منتظری دادستان کل کشور که به مناسبت هفته قوه قضاییه در گفتوگوی ویژه خبری حضور یافته بود، پیرامون پرونده موقوفه ۱۵۰۰ میلیاردی دکتر افشین که گفته میشود شخصیت حقوقی یعنی دادِستان و رییس دیوان عالی باید این موقوفه را به سرانجام برساند و به بیمارستان تبدیل شود؟ گفت: فردی به نام مرحوم دکتر افشین در سال ۵۷ و ۵۸ املاکش را وقف میکند برای احداث بیمارستان. متولی موقوفه را دادستان کل و رئیس دیوانعالی قرار میدهد. سالهای سال این مسئله مانده بود. بخشی از آن را اوقاف دست انداخته بود. بنده از زمانی که آمدم و متوجه آن شدم ورود کردم و چهار سال تمام است که به موضوع ورود کردم. هم ریاست دیوان عالی کشور و هم بنده از وقتی ورود پیدا کردم دیدم که پیچیدگی بسیار زیادی در حوزه شهرداریها و ... دارد و برخی از اسناد املاک گم شده بود و اسنادش را با زحمت توانستیم به دست بیاریم. ما در طول این ۴ سال یکی از وظایف و تکالیف جدیمان احقاق این حقوق بود. توانستیم گامهای خوبی برداریم و مقدمات کار فراهم شده و قرار بود ماه مبارک رجب کلنگ بیمارستان را به زمین بزنیم، ولی متاسفانه با مسئله کرونا مواجه شدیم و به تأخیر افتاد.
وی افزود: الان مقدمات کار فراهم شده و با وزارت بهداشت همکاریهای خوبی داشتیم و سپاه پاسداران در این زمینه به ما خیلی کمک کرد. تمام هزینههای موقوفه ثبت و ضبط شده است و من و رییس دیوان عالی چه قبل از ما چه در حال حاضر ریالی بابت انجام کارهای مربوط به این پرونده دریافت نکردهایم. افتخار ما این است این موضوع را به سرانجام برسانیم. هیئتی را تشکیل دادیم و در حوزه شهرداری و اوقاف و سپاه کارهای زیادی شده است. برخی که اطلاعات ناقصی دارند فکر میکنند ما کیسه دوختهایم در حالی که اینطور نیست و هم من و هم رئیس دیوان عالی اهتمام داریم که انشاءالله این موقوفه را احیا کنیم.