روزنامه اطلاعات نوشت: آنچه در این ایام لازم است، دست برداشتن از اعتقادات نیست. آیین‌ها، مقدمه و پوسته حقایق دینی‌اند. دین با عقل کاملاً سازگار است و «من حکم به العقل حکم به الشرع» علاوه بر این حفظ بدن و جان و سلامت، از اوجب واجبات است و حکم صریح آن است که «ولا تلقوا با یدیکم الی التهکله» هیچ‌کس حق ندارد جان خود یا مسلمانان و انسان‌های دیگر را کوچک و بی‌ارزش قلمداد کند.
روزنامه اطلاعات نوشت: برخی مدعی هستند که آیین‌های مذهب و اماکن متبرکه، از شمول بیماری‌های مهلک و ویروس و این نوع بلایا مصون، بلکه مرکز شفا و تجلی صیانت از هر مرض و خطری هستند. پناهگاهی دارای معجزات‌اند و لذا نیازی به نگرانی و پیشگیری‌های عادی همانند اماکن و محلات معمولی ندارند.
اما این سفسطه اساساً باطل و نادرست و دارای مقدمات منطقی غلطی است که موجب هلاکت برخی و آسیب به جمعیت‌های حاضر و ناظر خواهد شد. اعجاز و ارزش‌های دینی، خاص و محصول توجه و ایمان و اتصال معنوی هستند. حتی بیت‌الله الحرام، در غیاب این ایمان و توجه، تأثیری بر فرد نخواهد داشت و باید حقیقت را بپذیریم که ادیان برای تربیت انسان‌ها و توجه به ملکوت و ایمان به مبداء و معاد ابلاغ و تبلیغ شده‌اند. طبابت و ریاضی و زیست‌شناسی و تاریخ و جغرافیا و دیگر علوم، برای تمشیت زندگی مادی پرداخته و به کار گرفته شده‌اند. حتی قبله‌یابی از برای اقامه صلوة و صحت جهت در نماز، بر اساس نجوم و دقایق ریاضی امکان‌پذیر است و این امر هیچ تصادمی با روح معنوی و زوایای اعتقادی ادیان و مذاهب ایجاد نمی‌کند.
بنابراین، آنچه در این ایام لازم است، دست برداشتن از اعتقادات نیست. آیین‌ها، مقدمه و پوسته حقایق دینی‌اند. دین با عقل کاملاً سازگار است و «من حکم به العقل حکم به الشرع» علاوه بر این حفظ بدن و جان و سلامت، از اوجب واجبات است و حکم صریح آن است که «ولا تلقوا با یدیکم الی التهکله» هیچ‌کس حق ندارد جان خود یا مسلمانان و انسان‌های دیگر را کوچک و بی‌ارزش قلمداد کند.
بیماری کووید ۱۹ یا کرونا، یک اپیدمی خطرناک و بسیار کشنده است. هدف‌های دقیق انتخاب می‌کند و سن و سال نمی‌شناسد. تمامی اقشار و طبقات جامعه را درگیر می‌کند و اگر فکری برای پیشگیری و کنترل آن نشود، همه اقشار و طبقات جامعه را در بن بستی ناگزیر قرار می‌دهد. بنابراین، این امر اولویت عقل و دین و شیعه و سنی و پیروان دیگر ادیان در این لحظه از تاریخ است. ما نیز در حد و توان خویش باید تدبیر کنیم، مراقبه نماییم، بکوشیم و از تجارب دوست و حتی دشمن بیاموزیم تا راهکاری مجرب و مطمئن یافته شود. به نظر می‌رسد لازم است بزرگان دین و روحانیون و رهبران سیاسی، در این زمینه بدون ملاحظه و بر اساس مصالح فوری و واقعی، مردم را متذکر شوند و برای صیانت و بهبود امور انذار دهند.
