آیا واحد‌های خالی از سکنه هم باید شارژ بپردازند؟

فراروـ با این که بیش از پنجاه سال از ورود آپارتمان به ایران می‌گذرد، به نظر می‌رسد هنوز ایرانیان نتوانسته‌اند با این نوع از سبک زندگی به‌راحتی کنار بیایند. هنوز بسیاری از افراد با فرهنگ آپارتمان‌نشینی آشنایی ندارند و قوانین آن را رعایت نمی‌کنند. در واقع هنوز هم فرهنگ آپارتمان‌نشینی در میان مردم ما به‌خوبی جا نیفتاده است و خیلی‌ها از قوانین آن یا مطلع نیستند و یا در عین با خبر بودن ترجیح می‌دهند این قوانین را نادیده بگیرند. یکی از مسائلی که معمولاً در مجتمع‌های آپارتمانی مشکل‌ساز می‌شود، پرداخت حق شارژ ساختمان است.

در مجتمع‌هایی که واحد‌های خالی وجود دارد، ساکنین همواره با این سوال مواجه هستند که آیا مالکین واحد‌های خالی هم باید حق شارژ ماهیانه را بپردازند؟ این مسئله گاه باعث بروز مشکلاتی هم می‌شود. به طوری که مالکین این واحد‌ها همواره به بهانه سکونت نداشتن از پرداخت شارژ ماهیانه خودداری می‌کنند. از سوی دیگر ساکنین سایر واحد‌ها هم با بیان اینکه حق شارژ ماهیانه ربطی به سکونت یا نداشتن سکونت ندارد، خواهان پرداخت شارژ از مالکین این واحدها هستند. در ادامه این مطلب می‌خواهیم به سوال بالا پاسخ بدهیم؛ پس با ما همراه باشید.

همه ساختمان‌ها دارای هزینه‌هایی هستند. هزینه‌های بخش‌های مشترک و مشاع بین تمامی مالکان و مستأجر‌ها تقسیم می‌شود و همه آن‌ها موظف به پرداخت این هزینه‌ها هستند. محاسبه و نحوه پرداخت این هزینه‌ها نیز قوانین خاص خود را دارد.

این هزینه‌ها مربوط به بخش‌های پلکان، راهروها، پشت‌بام، حیاط، پارکینگ و آسانسور می‌شوند. افزون‌بر این موارد هزینه نظافت ساختمان، حقوق سرایدار، هزینه‌های مربوط به تعمیرات و قبوض مشترک نیز وجود دارد. همه این هزینه‌ها به صورت مشترک باید پرداخت شوند. برای جلوگیری از بروز مشکلات و اختلافات ناشی از چگونگی و نحوه محاسبه شارژ ساختمان قوانینی وضع شده است تا به سؤالاتی که در این زمینه وجود دارد، پاسخ داده شده باشد.

به موجب ماده ۲۳ آیین‌نامه اجرایی قانون تملک آپارتمان‌ها مخارجی که ارتباطی به میزان مساحت زیربنا ندارد، از قبیل: هزینه‌های مربوط به سرایدار، نگهبان، متصدی آسانسور، هزینه نگهداری تأسیسات، باغبان، تزیینات قسمت‌های مشترک و ... به طور مساوی بین مالکین یا استفاده کنندگان تقسیم می‌شود. تعیین سهم هریک از مالکان یا استفاده کنندگان با مدیر یا مدیران ساختمان است. لازم به ذکر است که مالکین می‌توانند ترتیب دیگری را برای پرداخت هزینه‌های مشترک در نظر بگیرند.

 

چنان‌چه به موجب اجاره‌نامه یا قرارداد خصوصی پرداخت هزینه‌های مشترک به عهده مالک باشد و مالک از پرداخت آن خودداری کند، مستاجر می‌تواند از محل مال‌الاجاره هزینه‌های مزبور را پرداخت کند. درصورتی‌که پرداخت هزینه‌های جاری مشترک به عهده استفاده کننده باشد و از پرداخت خودداری کند، مدیر یا مدیران می‌توانند علاوه‌بر مراجعه به استفاده کننده به مالک اصلی نیز مراجعه کنند.

به موجب ماده ۴ قانون تملک آپارتمان‌ها حقوق و تعهدات و همچنین سهم هر یک از مالکان قسمت‌های اختصاصی از مخارج قسمت‌های مشترک با نسبت مساحت قسمت اختصاصی به مجموع مساحت قسمت‌های اختصاصی تمام ساختمان متناسب است. هزینه‌هایی که با مساحت زیربنا ارتباطی ندارد، به نحو مساوی تقسیم خواهد شد و یا اینکه مالکان ترتیب دیگری را برای تقسیم حقوق، تعهدات و مخارج پیش‌بینی کرده باشند. پرداخت هزینه‌های مشترک اعم از اینکه ملک مورد استفاده قرار بگیرد یا نگیرد، الزامی است. با توجه به اطلاق و کلی بودن ماده ۴ قانون تملک آپارتمان‌ها در خصوص شارژ واحد‌های خالی می‌توان چنین گفت که تمامی مالکین واحد‌ها چه ساکن باشند و چه نباشند، مکلف به پرداخت شارژ هستند.