«رضا هوش‌ور» صاحب عکاسی قدس در سن ۷۲ سالگی دار فانی را وداع گفت.
«رضا هوش‌ور» صاحب عکاسی قدس که در جریان انقلاب اسلامی عکس‌های بسیاری حتی از پرتره حضرت امام (ره) ثبت کرده بود، روز ۲۲ بهمن امسال در سن ۷۲ سالگی دار فانی را وداع گفت.
به گزارش فارس، حمید داودآبادی، نویسنده دفاع مقدس با تأیید این خبر گفت: با شماره که تماس گرفتم، جوانی از آن سوی تلفن با بغض خبری داد که خشکم زد: بابا طبق روال همه ساله، رفت راهپیمایی ۲۲ بهمن و بیعتش را با رهبر و انقلاب تجدید کرد، به خانه که آمد رو به قبله خوابید که استراحت کند و ... بر اثر عارضه قلبی جان به جان آفرین تقدیم کرد.
حاج رضا هوش‌ور هنرمند بزرگی بود که عکس‌های اختصاصی او از حضرت امام خمینی و دیگر شخصیت‌ها و شهدای انقلاب و دفاع مقدس، برای شیفتگان انقلاب فراموش ناشدنی است.
داودآبادی درباره خاطرات خود از حضور در عکاسی قدس اظهار داشت: آن روز‌ها که نه اینترنتی بود و نه کامپیوتر و نه چاپ و بنر، «عکاسی قدس» حوالی میدان بهارستان پشت ساختمان مجلس، جایی بود که دهه ۶۰ پاتوق خیلی‌ها از جمله ما جوانان پرشوری بود که به دنبال تصاویر ناب از امام و شهدا بودیم.
او افزود: یادش بخیر، با شهیدان نادر و کیوان محمدی، مصطفی کاظم زاده، علی مشاعی، حسین نصرتی و ... آن روز‌ها پاتوق‌مان آنجا بود.
عکس‌های جدید امام و شخصیت‌ها از جمله هاشمی رفسنجانی، مشکینی، موسوی اردبیلی و شهیدان بهشتی، رجایی، باهنر، چمران و دیالمه را که عکسبرداری آنها غالباً کار خودش بود، به قیمت هر قطعه عکس با سایز ۹ در ۱۲ سانتی متر، ۴۰ ریال می‌خریدیم.
متأسفانه حاج رضا هوش‌ور را کمتر عکاسی می‌شناسد. برای گفتگو درباره او با بیش از ۲۰ عکاس پیشکسوت تماس گرفتیم، اما یا او را نمی‌شناختند یا صرفاً نام آتلیه قدس را شنیده بودند.
سیدعباس میرهاشمی، دبیر پیشین انجمن عکاسان انقلاب و دفاع مقدس در این باره گفت: شخص ایشان را نمی‌شناختم، اما آتلیه‌اش به واسطه عکس‌هایی که می‌فروخت، مشهور بود. از عکاسان پیشکسوت، مرحوم منوچهر یگانه‌دوست ایشان را خوب می‌شناخت.
رضا مرادآبادی عکاس پیشکسوت مطبوعات هم درباره زنده‌یاد هوش‌ور گفت: او را از نمازجمعه‌های اوایل انقلاب می‌شناختم. من آن زمان برای روزنامه تهران‌تایمز عکاسی می‌کردم. ایشان، اما برای آتلیه خودش عکس می‌گرفت و برای رسانه خاصی عکاسی نمی‌کرد، با این حال در تمام نمازجمعه‌ها حضور داشت تا عکاسی کند. آتلیه قدس هم رفته بودم، اما خاطره خاصی از آن ندارم.
