این روزها بیشتر از انکه فروشندهها به چشم بیایند، نبود خریدار به چشم میآید! در بسیاری از روزها صف فروش سهمهای بزرگ و شاخص ساز توسط حقوقیها جمع میشود، اما خریدار نیست و همه اقدام به فروش سهم میکنند، در نهایت منابعی که برای جمع کردن صفهای فروش در نظر گرفته شده بود تمام میشود!
روزهای چراغ قرمز بازار سرمایه با همه تدابیری که برای بهبود وضعیت این بازار به کار گرفته شده تمامی ندارد و روز گذشته شاخص کل این بازار برای چندمین بار طی ماههای قبل، به کانال یک میلیون و ۱۰۰ هزار واحد عقبگرد کرد.
ایسنا در ادامه نوشت: میتوان گفت قرر گرفتن چند دلیل در کنار هم در نهایت باعث خروج نقدینگی از این بازار شده تا صف فروش سهمها دیگر خریداری نداشته باشند! حتی نگاه بلند مدت به بازار سرمایه که از سوی مسئولان به سهام داران توصیه میشد کارآمد نبود و روزهای قرمز بازار وارد هفتمین ماه خود شده است. ریزشی که از مردادماه آغاز شد و شاخص کل بورس را از دو میلیون واحد تا یک میلیون و ۲۰۰ هزار واحد کاهش داد و هرچند در میانههای راه تا یک میلیون و ۵۰۰ هزار واحد افزایش یافت، اما در این کانال دوام نیاورد و هفته هاست که بین دو کانال یک میلیون و ۱۰۰ و یک میلیون و ۲۰۰ هزار واحد در نوسان است.
حتی تغییر دامنه نوسان و تبدیل آن به دامنه نوسان نامتقارن مثبت شش و منفی دو درصد نیز کارساز نبود و هرچند ترمز ریزش شارپی بازار کشیده شد، اما در نهایت شاخص کل بورس دوباره به کانال یک میلیون و ۱۰۰ هزار واحد عقب گرد کرد. این درحالی است که در ماههای ابتدایی سال دولتمردان مردم را به سرمایه گذاری در بورس تشویق میکردند و درحالی که بازارهای موازی جذابیتی نداشتند، مردم تحت تاثیر این تشویق ها، سرمایههای سرگردان و خرد خود را وارد بازار سرمایه کردند به امید اینکه از تورم موجود در جامعه عقب نمانند و بتوانند سرمایههای خود را حفظ کنند. در آن ماهها نقدینگی بسیاری وارد بازار سرمایه شد، به طوریکه ارزش معاملات تا حدود ۲۴ هزار میلیارد در روز افزایش یافت.
این در شرایطی بود که درهای صادرات نفت به دلیل تحریم و صادرات غیرنفتی به دلیل شیوع کرونا روی دولت بسته شده بود و دولت از نظر تامین منابع مالی در تنگنا قرار داشت؛ بنابراین در روزهای رونق بازار سرمایه، دولت توانست بخشی از منابع مالی مورد نیاز خود را از این بازار تامین کند. اما در نهایت و با تلنگر اختلاف وزرای نفت و اقتصاد درمورد عرضه پالایشی یکم، استارت ریزش بازار در مردادماه زده شد و تا کنون نیز ادامه دارد. اتفاقی که منجر به از بین رفتن سرمایه و در نهایت اعتماد سهام داران شد و در حال حاضر کار به جایی رسیده است که حجم روزانه معاملات تا دو تا سه هزار میلیارد تومان کاهش یافته است، یعنی چیزی حدود یک دهم حجم معاملات تیرماه. در واقع باید گفت نقدینگی از بازار سرمایه خارج شده است.
از سوی دیگر انگیزه خرید در بازار وجود ندارد. حقوقیها درحال فروش هستند تا سود شناسایی کنند و صورت مالی را با سود شناسایی خوب ببندند. درواقع این روزها بیشتر از انکه فروشندهها به چشم بیایند، نبود خریدار به چشم میآید! در بسیاری از روزها صف فروش سهمهای بزرگ و شاخص ساز توسط حقوقیها جمع میشود، اما خریدار نیست و همه اقدام به فروش سهم میکنند، در نهایت منابعی که برای جمع کردن صفهای فروش در نظر گرفته شده بود تمام میشود!
همه این عوامل در کنار شرایط اقتصاد کلان و سیاست خارجه قرار میگیرد تا به روزهای قرمز بازار بیشتر دامن بزند! وضعیت برجام همچنان مشخص نیست و به نظر میرسد ایران قصد دارد برنامههای هستهای صلح آمیز خود را توسعه دهد و همواره ابهامات بازار سرمایه را از حالت تعادل خارج میکند. این درحالی است که دولت درحال فروش اوراق خود در بازار ابزارهای نوین فرابورس است و از این طریق تامین مالی میکند، بنابراین فعلا به بخش سهام کاری ندارد؛ بنابراین به نظر نمیرسد با حفظ شرایط موجود، بازار سرمایه تا پایان سال وضعیت متفاوتی با این روزها پیدا کند.