رویاپردازی‌هایِ یک رئیس‌جمهور!

فرارو- پایگاه خبری-تحلیلی "نشنال اینترست" در گزارشی به مساله ارائه لایحه بودجه دفاعی آمریکا از سوی دولت بایدن پرداخته و به طور خاص تاکید کرده که نیتِ دولت بایدن در گسترش تعهدات دفاعی آمریکا به هیچ عنوان با موضع گیری صریح آن در رابطه با بودجه دفاعی آمریکا که قرار است هیچ تفاوتی با سال گذشته نداشته باشد، همخوانی ندارد. امری که می‌تواند شکافی گسترده میان نیات و اهدف آمریکا در عرصه سیاست خارجی این کشور و توانمندی‌های واقعی آمریکا ایجاد کند.

نشنال اینترست در این رابطه می‌نویسد: «بسیاری از ناظران و تحلیلگران در عرصه مسائل مرتبط با سیاست خارجی بر این باورند که کشور‌ها نباید اهدافی ورایِ توانمندی هایشان، در زمینه مراودات خارجی خود تعیین کنند. تحلیلگران حوزه سیاست خارجی از این مساله با عنوان "شکافِ لیپمن" یاد می‌کنند. عنوانِ این اصطلاح برگرفته از نامِ "والتر لیپمن" روزنامه نگار و فیلسوف برجسته در قرن بیستم است که خود مشاورِ بسیاری از سیاستمداران برجسته آمریکایی بود. لیپمن در مقام یک تحلیلگر و اندیشمند سیاسی، توجهات زیادی را مخصوصا به کتاب مشهور خود که آن را در سال ۱۹۴۳ نگاشت جلب کرد: نام کتاب مذکور، "سیاست خارجی آمریکا: سپر محافظِ جمهوری" بود.

به گزارش فرارو، در این راستا، بسیاری از تحلیلگران معتقدند که شکافِ لیپمن در دوره ریاست جمهوری جو‌بایدن، به نحو فزاینده‌ای در حال عمیق شدن است و آمریکا روز به روز اهدافی را در عرصه سیاست خارجی خود دنبال می‌کند که با توانمندی‌های آن، فرسنگ‌ها فاصله دارند.

به طور خاص، اسناد و شواهد نشان می‌دهند که بایدن در اواخر فصل بهار سال جاری میلادی، بودجه دفاعی را پیشنهاد خواهد داد که در نوع خود بی سابقه است و قرار است هیچ افزایشی را نسبت به سال قبل نداشته باشد. البته که این مساله امری قطعی نیست و بودجه دفاعی می‌تواند در رایزنی‌های دولت بایدن با کنگره آمریکا، اندکی افزایش یابد.

با این حال، رویه‌های سیاست خارجی بایدن با آنچه که وی در زمینه تصویب بودجه دفاعی آمریکا بر آن تاکید دارد، عمیقا با یکدیگر ناهماهنگ هستند و همین مساله می‌تواند نمودی از ظاهر شدنِ شکافِ لیپمن در چهارچوب ساختار سیاسی آمریکا و به طور خاص دولت بایدن باشد. بایدن از زمانِ روی کار آمدن به عنوان رئیس جمهور آمریکا، کار‌های زیادی در عرصه سیاست خارجی کشورش انجام داده که تقریبا اغلب آن‌ها یک حقیقت را تایید می‌کنند: "بایدن قصد دارد تعهدات نظامی آمریکا در عرصه بین المللی را حفظ کرده و حتی گسترش دهد".

کافی است به رویه‌های جمهوری خلق چین توجه کنیم که جهت تقویت قدرت رقابتی خود در برابر آمریکا، عملا هزینه‌های دفاعی اش را به نحو قابل توجهی افزایش داده و سعی می‌کند با واشنگتن تقابل داشته باشد. حال در این شرایط چطور دولت بایدن در تئوری از عدم قصد و نیتش جهت افزایش بودجه دفاعی آمریکا سخن می‌گوید؟ آیا بایدن می‌خواهد در برابر قدرت گیری روز افزون رقبای آمریکا در عرصه بین المللی، سکوت پیشه کند؟

جدای از این ها، شعار معروف بایدن در دوره ریاست جمهوری اش با عنوان "آمریکا بازگشته است/America is Back"، به معنای این نیست که بایدن عمیقا سعی دارد به دوستان و متحدان امریکا در اقصی نقاط جهان این پیام را بفرستد که آمریکایِ بایدن بر خلاف آمریکایِ ترامپ قصد دارد تعهدات دفاعی و نظامی خود را در رابطه با دوستان آمریکا بار دیگر برقرار کند و از رویه‌های انزواجویانه ترامپ فاصله بگیرد؟ تحقق این مساله بدون تردید با رویه‌ای که بایدن در بحث بودجه دفاعی و نظامی آمریکا در پیش گرفته، همخوانی ندارد.

بسیاری از ناظران و تحلیلگران بر این باورند که این مساله تا حد زیادی تحت تاثیر فشار‌های جناح پیشرویِ حزب دموکرات اتفاق افتاده است که قائل به کاستن از هزینه‌های دفاعی و نظامی است. تاکنون ۵۰ عضو مجلس نمایندگان آمریکا از حزب دموکرات، از جو بایدن درخواست کرده اند که بودجه دفاعی امریکا را کاهش دهد.

استدلال اصلی این افراد این است که: "اگر میلیارد‌ها دلار پولی که در عرصه مسائل نظامی آمریکا هزینه می‌شود، تغییر مسیر دهد و در عرصه مسائل دیپلماتیک، کمک‌های انسان دوستانه، بهداشت و سلامت جهانی و ابتکار‌های پایدار و مسائل پژوهشی هزینه گردد، بدون تردید دستاورد‌های بیشتری را برای آمریکا به دنبال خواهد داشت". آن‌ها معتقدند که آمریکا باید به جنگ‌های بی پایان خود خاتمه دهد، به کهنه سربازان خود احترام بگذارد، و مفهوم بنیادینِ امنیت ملی خود را بر درک سنتی از آن یعنی تقویتِ بهداشت و سلامت عمومی، بهبود وضعیت آب و هوایی و همچنین حقوق بشر استوار سازد.

با این همه، بعید است که دیدگاه جهان‌گرایِ سنتیِ فردی نظیر جو بایدن، تغییر اساسی در دیدگاه سنتی سیاستمداران آمریکایی راجع به مفهوم امنیت ملی ایجاد کند (دیدگاهی که مبتنی بر مسائل امنیتی و نظامی است). از این منظر، رویه‌های تهاجمی دوره ترامپ، این بار در شکل و قالبی جدید به منصه ظهور خواهند رسید.

واقعیت امر این است که بایدن و تیم او معتقدند که رقبای بین المللی آمریکا اساسا هراسی از قدرت نرم آمریکا ندارند. درست به همین دلیل است که چین به طرز قابل توجهی بودجه نظامی خود را افزایش داده و روسیه نیز در دوره اوباما به وضوح شبه جزیره کریمه را به خاک خود الحاق کرد. از سویی نباید فراموش کرد که متحدان آمریکا نیز پس از دوره ترامپ، عمیقا به آمریکا بدبین شده اند.

به گزارش فرارو، در حال حاضر، هنوز هزینه‌های دفاعی سنگینی که ترامپ بر متحدان اروپاییِ آمریکا اعمال کرده، سرِ جای خود هستند. از این رو، در برهه کنونی بسیاری از کشور‌های اروپایی تا حد زیادی به جای تکیه به قدرت نظامی آمریکا، در حال تقویت ظرفیت‌های نظامی خودشان هستند. این در حالی است که این مساله اساسا با شعار‌ها و رویه‌های بایدن در عرصه سیاست خارجی تناقض دارد. بایدن می‌خواهد بار دیگر با تکیه بر شعار "آمریکا بازگشته است"، به متحدان اروپاییِ آمریکا این اطمینان را بدهد که می‌توانند به آمریکایِ پساترامپ، اعتماد و تکیه کنند. این مساله به طور خاص در مسائل نظامی و دفاعی صدق می‌کند.

با این حال، قولِ بایدن مبنی بر ارائه یک بودجه دفاعی سبک و غیر متفاوت با سال قبل، در حالی که بسیاری از رقبای آمریکا در عرصه بین المللی، بودجه دفاعی خود را افزایش داده اند و شخصِ بایدن نیز سعی دارد تا حمایت‌های دفاعی آمریکا از متحدان بین المللیِ آن را به دوره قبل از ترامپ بازگرداند، اساسا حکایت از رویاپردازی‌های شخص رئیس جمهور آمریکا دارد که در برخورد با واقعیت، تمامی آن‌ها رنگ خواهند باخت و خساراتی اساسی را برای ایالات متحده آمریکا ایجاد خواهند کرد».