دراکولا، قسمت چهارم؛ حریم دراکولا!

چهارمین قسمت از سریال دراکولا به تهیه کنندگی و کارگردانی مهران مدیری در روز سه شنبه بیست و چهارم فروردین ماه وارد شبکه نمایش خانگی شد.

فراروـ قسمت چهارم سریال دراکولا به تهیه کنندگی و کارگردانی مهران مدیری روز سه شنبه بیست و چهارم فروردین در سایت‌های نماوا و فیلیمو منتشر شد.

در خلاصه داستان این قسمت آمده است:

«با مواجهه و آشنایی الناز و ژاله و شباهت همسرانشان متوجه ابعاد دیگری درباره زندگی کامران کامروا و کامبیز کامیاب می‌شویم. پرونده هوشمند همچنان در حال رسیدگی است...»

بعد از صحبت‌های ژاله با پلیس در قسمت قبل در این قسمت نوبت به الناز می‌رسد که برای پلیس از عشق ابدی میان خودش و کامبیز و روز‌ها و لحظه‌های با او بگوید. این که میان آن‌ها چیزی جز عشق نبوده است، به جز پروژه قدیمی کامبیز هیچ چیز نمی‌توانست میان آن‌ها فاصله اندازد.

ژاله دورهمی کوچک و عصرانه‌ای با دوستانش ترتیب داده است تا کم‌کم ازعمق غمش کم کند و به زندگی عادی برگردد. دوستانش هم با زخم زبان‌ها، چشم و هم چشمی‌ها و نیش و کنایه‌های همیشگی‌شان حاضرند تا درد او را التیام دهند. مینا هم به زور خودش را به ژاله و جمع دوستان او نزدیک می‌کند تا راه چمچاره را ادامه بدهد و با چسباندن خودش به این ثروتمندان برای خودش اعتباری کسب کند و زندگی کند. در این میان هم خبر این که یکی از افراد پولدار از آشنایان آن‌ها به او نظر دارد و قصد آشنایی با او را دارد، مینا را بسیار خوشحال می‌کند.

ماجرای دستگیری هوشمند و رسیدگی به پرونده‌اش و ارتباط این پرونده با کامروا که درواقع ماجرای اصلی سریال است، کم‌ترین پرداخت را نصیب خود می‌کند و ماجرا‌های تکراری نشست و برخواست‌های ژاله و دوستانش و حسادت‌ها و چشم و هم چشمی‌هایشان بیشترین زمان را می‌گیرد. این موقعیت‌ها فقط با تغییر دکور و لوکیشن بار‌ها و بار‌ها تکرار می‌شود، بی آن‌که نکته جدیدی به آن اضافه شود و داستان را در مسیرش قدمی رو به جلو ببرد.

این کندی و رکود هم از مهران مدیری و هم از پیمان قاسم خانی بعید است و مشخص نیست که چرا دراکولا بعد از گذشت چهار قسمت هنوز روایت خودش را پیدا نکرده است و روی مدار تکرار چند موقعیت و تاکید بیش از حد روی ژست‌های چند شخصیت افتاده است که بیش از حد اغراق شدخ شده هستند و دیگر فرم خود را از دست داده‌اند.

حجم انتقادات به مهران مدیری و سریالش بسیار زیاد شده است و اکثر این انتقادات هم به حق هستند. در دراکولا چیزی جز ریخت و پاش مالی و زرق و برق بسیار به چشم نمی‌آید و بیننده حق دارد که به مدیری، شبکه نمایش خانگی و خیلی چیز‌های دیگر به دیده شک بنگرد و مناسبات مالی حاکم بر این فضا و توانایی و اعتبار هنری سازندگان این سریال را زیر سوال ببرد. این در حالی است که با داستانی چفت و بست دار و پرداختی درست‌تر همان چیزی که از مهران مدیری انتظار می‌رود، مخاطبان از دیدن سریال جذاب و خنده‌دار دیگری لذت می‌بردند و هیچ‌گاه خودشان را درگیر این بحث‌ها نمی‌کردند!

از دست ندهید