«بیرانوند یا عابدزاده؟ پاسخ این پرسش قریب به ۲۴ ساعت دیگر مشخص می‌شود.»
تیم ملی فوتبال ایران فردا از ساعت ۱۹ به وقت تهران اولین دیدارش در مرحله برگشت رقابت‌های انتخابی جام جهانی را برابر هنگ‌کنگ برگزار می‌کند. ایران در گروه سوم رقابت‌های انتخابی جام جهانی در منطقه آسیا از چهار بازی، دو برد و دو شکست دارد و شش امتیازی است و در رده سوم این گروه پشت سر تیم‌های عراق و بحرین قرار گرفته است، اما با چنین نتایجی هنوز شانس ملی‌پوشان ایرانی برای رسیدن به مرحله دوم انتخابی جام جهانی دست‌نخورده باقی مانده است. در واقع اگر شاگردان اسکوچیچ بتوانند هر چهار بازی پیش رو در این مرحله را با برد پشت سر بگذارند، بدون هیچ حرف‌وحدیث و، اما و اگری به عنوان تیم نخست راهی مرحله بعدی بازی‌های انتخابی جام جهانی قطر می‌شوند.
البته دغدغه این روز‌های دراگان اسکوچیچ فقط مربوط به نتایجی که ایران در دور رفت با مارک ویلموتس بلژیکی گرفته نیست، چون او هنوز تردید زیادی برای بازی‌دادن بازیکنان مد نظرش در ترکیب اصلی تیم ملی ایران دارد. در دنیای فوتبال از این دغدغه به‌عنوان نوع «شیرینش» یاد می‌شود، چون تقریبا دراگان در بیشتر پست‌های کلیدی تیم ملی بیش از یک یا دو بازیکن آماده دارد. با وجود این، اشتباه در تصمیم‌گیری دراین‌باره می‌تواند شیرینی این دغدغه را به تلخی بکشاند، پس همان قدر که انتخاب بازیکن برای پست‌های کلیدی در چنین شرایطی راحت به نظر می‌رسد، دشوار هم است. شاید دراگان در هیچ پستی به اندازه دروازه‌بانی، این روز‌ها دغدغه نداشته باشد؛ چراکه او با دعوت‌کردن از چهار دروازه‌بان مختلف و آماده، خیالش از داشتن مهره در این پست راحت است. با وجود آن که پیام نیازمند و محمدرضا اخباری به‌عنوان دو دروازه‌بان آماده لیگ، به اردوی تیم ملی فراخوانده شده‌اند، اما به نظر می‌رسد جنگ اصلی برای رسیدن به ترکیب اصلی بین دو دروازه‌بان لژیونر یعنی علیرضا بیرانوند و امیر عابدزاده باشد؛ جایی که یکی در لیگ بلژیک و دیگری در لیگ پرتغال به میدان رفته‌اند. انتخاب از بین این دو نفر کار راحتی نیست، چون این دو دروازه‌بان هر کدام فاکتوری دارند که دیگری از آن در این مقطع زمانی بی‌بهره است، پس به همین دلیل به نظر می‌رسد اولین دغدغه جدی اسکوچیچ این باشد که کدام دروازه‌بان را در ترکیب اصلی تیم ملی بگذارد؛ بیرانوند یا عابدزاده؟
علیرضا بیرانوند
دروازه‌بان ایرانی باشگاه آنتورپ بلژیک، در فصلی که گذشت چندان موفق نبود. او که امید داشت به عنوان دروازه‌بان اصلی این تیم در لیگ بلژیک و لیگ اروپا به میدان برود، بیشتر مقاطع فصل را روی نیمکت یا سکو نشست تا چندان توفیقی در برنامه‌های درازمدتی که برای خودش ترسیم کرده بود، نداشته باشد. بیرانوند سرانجام در لیگ بلژیک ۱۰ بار فرصت بازی به دست آورد. در این ۱۰ بازی او چهار بازی را موفق به ثبت کلین‌شیت شد و در بقیه بازی‌ها دروازه‌اش ۱۱ بار باز شد.
در مجموع بیرانوند در لیگ بلژیک برای تیمش ۸۴۵ دقیقه بازی کرد. با توجه به طولانی‌بودن لیگ بلژیک و تعداد زیاد بازی‌ها در این لیگ، این تعداد دقایق بازی چندان زیاد نیست؛ به‌ویژه این که بیرانوند این دقایق را هم در اواسط فصل دارد و اواخر فصل نه‌تن‌ها بازی نمی‌کرد، بلکه روی نیمکت هم نبود و سکونشینی را تجربه می‌کرد. البته بیرانوند دو بازی هم برای آنتورپ در لیگ اروپا انجام داد که تقابل سخت با تاتنهام بود. او در مجموع این دو بازی هم چهار بار دروازه‌اش باز شد. در مجموع و با احتساب این ۱۶۷ دقیقه‌ای که بیرو در لیگ اروپا بازی کرد، او در فصل گذشته ۱۲ بار پیراهن آنتورپ را به تن کرد که حاصلش ۱۵ گل خورده و چهار کلین‌شیت در هزار و ۱۲ دقیقه‌ای بود که برای این تیم به میدان رفت. اما نکته همچنان همان است که «بیرو» این تعداد دقایق بازی را اواسط فصل لیگ بلژیک داشته و مدت‌هاست در ترکیب اصلی تیمش قرار نگرفته است.
امیر عابدزاده
بر خلاف علیرضا بیرانوند، عابدزاده دروازه‌بان اصلی باشگاه ماریتیمو در لیگ پرتغال است. آمار گل‌های خورده امیر در لیگ پرتغال زیاد است، ولی دو، سه مورد است که این آمار را توجیه می‌کند. عابدزاده در این فصل ۲۹ بار درون دروازه ماریتیمو قرار گرفت و ۳۴ بار دروازه‌اش باز شد. این تعداد گل خورده نه از ضعف عابدزاده بلکه از ضعف کلی تیم ماریتیمو بود، چون تیم آنها تا هفته‌های آخر برای فرار از سقوط می‌جنگید که اتفاقا هنرنمایی عابدزاده در دیدار‌های نهایی فصل، یکی از دلایل بقای این تیم در لیگ پرتغال شد. نکته‌ای که کار عابدزاده را پررنگ جلوه می‌دهد، این است که او از این ۲۹ بازی ۱۰ بازی را با کلین‌شیت سپری کرده؛ رکوردی فوق‌العاده برای دروازه‌بانی که تیمش برای فرار از سقوط می‌جنگد. دوباره بر خلاف بیرانوند که اواخر فصل فرصت بازی‌کردن به دست نیاورد، عابدزاده چنین نبود و تقریبا به طور ثابت در تمامی دیدار‌های فصل، بدون درنظرگرفتن چند دیداری که روی نیمکت نشست، به میدان رفته است.
حاصل دقایق بازی او در مقایسه با بیرانوند، اما شگفت‌انگیز است. او با ۲۶۱۰ دقیقه بازی در ترکیب ماریتیمو بیش از دو برابر علیرضا بیرانوند در فصل اخیر بازی کرده است. پرواضح است که او در فصل اخیر به مراتب از رقیب این روزهایش در تیم ملی پرکارتر بوده است. درخشش امیر در تیم ضعیف ماریتیمو آن قدر به چشم آمد که انتهای فصل از سوی چند رسانه معتبر به عنوان یکی از برترین بازیکنان لیگ پرتغال شناخته شد.
بیرانوند یا عابدزاده؟
شاید این سؤالی است که اسکوچیچ تا به الان چند بار از خودش پرسیده باشد و مثل بسیاری دیگر از علاقه‌مندان به فوتبال در ایران، پاسخ روشنی برایش نداشته باشد. اگر قرار باشد بر اساس میزان آمادگی بدنی و شرایط مسابقه این انتخاب صورت بگیرد، بدون تردید باید عابدزاده درون دروازه قرار بگیرد، ولی کار برای این دروازه‌بان ۲۸ساله چندان هم راحت نیست، چون علیرضا بیرانوند فاکتور بسیار مهمی دارد که امیر با وجود درخشش در باشگاهش از آن بی‌بهره است؛ تجربه! تعداد بازی‌های ملی امیر عابدزاده به زحمت به تعداد انگشتان یک دست می‌رسد، در حالی که علیرضا بیرانوند تعداد بازی‌های ملی‌اش ۱۰ برابر عابدزاده است! در شرایطی که تیم ملی نیاز به کسب سه امتیاز در تک‌تک بازی‌های پیش رو دارد، شاید اسکوچیچ بدون درنگ به گذاشتن بیرانوند درون دروازه بیندیشد، چون علاوه بر فاکتور تجربه، بیرو بیش از عابدزاده می‌تواند با مدافعان خط دفاعی تیم ملی ارتباط برقرار کند. هرچه باشد، در مقایسه با عابدزاده، بیرانوند زمان بیشتری را در کنار مدافعان کنونی تیم ملی گذرانده است.
شاید انتخاب بدون ریسک اسکوچیچ برای این چهار بازی علیرضا بیرانوند باشد، ولی این مورد علاوه بر این که نکات مثبتی در دل دارد می‌تواند خطرناک هم باشد. فارغ از این که بدن بیرو مثل امیر عابدزاده در شرایط مسابقه نیست، باید اندکی دوراندیشی هم کرد. اگر ایران از این گروه صعود کند و به دور دوم مرحله انتخابی جام جهانی برسد و بیرانوند در ادامه مسیر در باشگاهش همچنان یک نیمکت‌نشین باشد، تکلیف چیست؟ آن وقت آیا می‌شود دوباره مثل همین روز‌ها از تجربه بیرو حرف زد و آمادگی امیر عابدزاده را نادیده گرفت؟ پاسخ به این پرسش با توجه به این که مشخص نیست بیرانوند قرار است در آینده چه تصمیمی بگیرد، دشوار است، اما موضوعی که ذهن هواداران فوتبال را قلقلک می‌دهد این است که اگر در این بازی‌ها هم دوباره فرصت تجربه‌اندوزی به عابدزاده داده نشود، پس چه زمانی قرار است از توانایی‌های او استفاده شود؟ با درنظرگرفتن این مورد آخر دوباره باید به خانه اول برگشت: بیرانوند یا عابدزاده؟ پاسخ این پرسش قریب به ۲۴ ساعت دیگر مشخص می‌شود.»
