فوریت تغییرات رژیم غذایی برای بهبود سلامت انسان و محیط زیست مشخص است. یافته‌ها نشان می‌دهد که جایگزینی‌های کوچک هدفمند، استراتژی قابل اجرا و قدرتمندی را برای دستیابی به مزایای قابل توجه بهداشتی و زیست محیطی بدون نیاز به تغییر رژیم غذایی چشمگیر ارائه می‌دهد.
در مطالعه جدیدی که در مجله Nature Food منتشر شده است، بیش از ۵۸۰۰ غذا مورد ارزیابی قرار گرفت و آنها را بر اساس میزان بیماری‌های تغذیه‌ای بر انسان و تأثیر آنها بر محیط زیست رتبه‌بندی کرد. مشخص شد که جایگزینی ۱۰ درصد از کالری دریافتی روزانه از گوشت گاو و گوشت‌های فرآوری شده با ترکیبی از میوه‌ها، سبزیجات، آجیل، حبوبات و غذا‌های دریایی انتخابی می‌تواند ردپای کربن رژیم غذایی شما را تا یک سوم کاهش دهد و به افراد این امکان را می‌دهد تا ۴۸ دقیقه سالم در هر روز داشته باشند.
به گزارش فرادید به نقل از Technology. org، کاترینا استیلیانو، که به عنوان دانشجوی فوق دکترا در گروه بهداشت محیط تحقیق می‌کند، می‌گوید: «به طور کلی، توصیه‌های غذایی فاقد جهت خاص و قابل اجرا برای ایجاد انگیزه در افراد برای تغییر رفتار است و به ندرت توصیه‌های رژیم غذایی به اثرات محیطی می‌پردازد.» علوم در دانشکده بهداشت عمومی U-M او در حال حاضر به عنوان مدیر اطلاعات عمومی و استراتژی داده‌ها در بخش بهداشت دیترویت کار می‌کند.
این کار بر اساس یک شاخص تغذیه‌ای مبتنی بر اپیدمیولوژی جدید، شاخص تغذیه سلامت، است که محققان با همکاری متخصص تغذیه ویکتور فولگونی III از Nutrition Impact LLC تهیه کرده اند. HENI بار خالص مفید یا مضر سلامتی را در چند دقیقه زندگی سالم مرتبط با یک وعده غذای مصرفی محاسبه می‌کند.
این شاخص اقتباس از بار جهانی بیماری است که در آن مرگ و میر بیماری و بیماری با یک انتخاب غذایی واحد از یک فرد مرتبط است. برای HENI، محققان از ۱۵ عامل خطر رژیم غذایی و برآورد بار بیماری از GBD استفاده کردند و آنها را با مشخصات تغذیه غذا‌های مصرف شده در ایالات متحده، بر اساس پایگاه داده What We Eat in America از National Health and Nutrition Examination Survey ترکیب کردند.
غذا‌هایی که نمرات مثبت دارند، دقایق سالم زندگی را اضافه می‌کنند، در حالی که غذا‌های دارای نمرات منفی با پیامد‌های سلامتی مرتبط هستند که می‌تواند برای سلامتی انسان مضر باشد.
برای ارزیابی تأثیرات زیست محیطی غذاها، محققان از IMPACT World+استفاده کردند، روشی برای ارزیابی تأثیر چرخه زندگی غذاها (تولید، فرآوری، تولید، آماده سازی/پخت، مصرف، ضایعات) و ارزیابی‌های بهبود یافته برای استفاده از آب و سلامت انسان را اضافه کردند. خسارات ناشی از تشکیل ذرات ریز آنها نمرات ۱۸ شاخص محیطی را با در نظر گرفتن دستورالعمل‌های دقیق غذا و همچنین ضایعات پیش بینی شده مواد غذایی تهیه کردند.
سرانجام، محققان غذاها را بر اساس عملکرد‌های تغذیه‌ای و محیطی آنها، مانند چراغ راهنمایی، به سه منطقه رنگی سبز، زرد و قرمز طبقه‌بندی کردند.
منطقه سبز نشاندهنده غذا‌هایی است که توصیه می‌شود در رژیم غذایی افراد افزایش یابد و حاوی غذا‌هایی است که هم از نظر تغذیه مفید هستند و هم تاثیرات زیست محیطی پایینی دارند. غذا‌های این منطقه عمدتا آجیل، میوه‌ها، سبزیجات کشت شده در مزرعه، حبوبات، غلات کامل و برخی از غذا‌های دریایی هستند.
منطقه قرمز شامل غذا‌هایی است که تأثیرات تغذیه‌ای یا زیست محیطی قابل توجهی دارند و باید در رژیم غذایی فرد کاهش یا اجتناب شود. تأثیرات تغذیه‌ای در درجه اول توسط گوشت‌های فرآوری شده و آب و هوا و سایر تأثیرات زیست محیطی ناشی از گوشت گاو و گوشت خوک، گوسفند و گوشت‌های فرآوری شده بوده است.
محققان اذعان می‌کنند که دامنه همه شاخص‌ها به طور قابل توجهی متفاوت است و همچنین اشاره می‌کنند که غذا‌های مفید از نظر تغذیه ممکن است همیشه کمترین تأثیرات زیست محیطی را ایجاد نکنند و برعکس.
استیلیانو می‌گوید: «مطالعات قبلی اغلب یافته‌های آنها را به بحث گیاهان و غذا‌های حیوانی کاهش داده است. اگرچه دریافتیم که غذا‌های گیاهی به طور کلی عملکرد بهتری دارند، اما تغییرات قابل توجهی در غذا‌های گیاهی و حیوانی وجود دارد.»
براساس یافته‌های خود، محققان پیشنهاد می‌کنند:
اولیور جولیت، نویسنده ارشد مقاله و استاد علوم بهداشت محیط در دانشکده بهداشت عمومی U-M می‌گوید: «فوریت تغییرات رژیم غذایی برای بهبود سلامت انسان و محیط زیست مشخص است. یافته‌های ما نشان می‌دهد که جایگزینی‌های کوچک هدفمند، استراتژی قابل اجرا و قدرتمندی را برای دستیابی به مزایای قابل توجه بهداشتی و زیست محیطی بدون نیاز به تغییر رژیم غذایی چشمگیر ارائه می‌دهد.»
این پروژه در چارچوب کمک بلا محدود از شورای ملی لبنیات و فلوشیپ پایداری دانشگاه میشیگان داو انجام شد. محققان همچنین با شرکای خود در سوئیس، برزیل و سنگاپور در حال توسعه سیستم‌های ارزیابی مشابه در آنجا هستند. در نهایت، آنها می‌خواهند آن را در کشور‌های سراسر جهان گسترش دهند.
