فراروـ لایه‌برداری شیمیایی می‌تواند ظاهر پوست را بهبود ببخشد. در این نوع درمان یک محلول شیمیایی روی پوست قرار می‌گیرد که باعث ایجاد التهاب و درنهایت لایه‌برداری می‌شود. پوست جدید معمولاً صاف‌تر است و چین و چروک کم‌تری نسبت به پوست قبلی دارد. لایه‌برداری شیمیایی را می‌توان روی صورت، گردن یا دست‌ها انجام داد.
به گزارش فرارو، این کار معمولاً برای کاهش خطوط ریز زیر چشم و اطراف دهان، درمان چین‌وچروک‌های ناشی از آفتاب سوختگی و پیری، بهبود ظاهر زخم‌های سطحی، درمان انواع خاصی از آکنه و کاهش لکه‌های ناشی از افزایش سن، کک و مک و لکه‌های تیره (ملاسما) به دلیل بارداری یا مصرف قرص‌های ضد بارداری بکار برده می‌شود و ظاهر پوست را بهبود بخشیده است و احساس خوبی در آن به وجود می‌آورد. نواحی آسیب‌دیده از نور خورشید نیز می‌تواند پس از لایه‌برداری شیمیایی بهبود یابد.
پس از لایه‌برداری شیمیایی، پوست به‌طور موقت نسبت به آفتاب حساس‌تر می‌شود؛ بنابراین هر روز باید از ضدآفتاب استفاده کنید. بر روی ضدآفتابی که به کار می‌برید، باید برچسب «طیف گسترده» نوشته شده باشد، به این معنی که در برابر اشعه UVA و UVB خورشید از پوست محافظت می‌کند. همچنین ضد آفتاب باید فیزیکی باشد که اشعه خورشید را بازتاب بدهد و جذب پوست نشود و SPF آن نیز باید بالاتر از ۳۰ باشد. زمان قرار گرفتن در معرض نور خورشید را به‌ویژه بین ساعات ۱۰ صبح تا ۱۴ بعد از ظهر محدود کنید و کلاه لبه‌پهن بپوشید.
چه کسانی کاندیدای خوبی برای لایه‌برداری شیمیایی هستند؟
به‌طورکلی بیمارانی که پوست لطیف و مو‌های روشن دارند، کاندیدای بهتری برای لایه‌برداری شیمیایی هستند. اگر پوست تیره‌تری دارید، بسته به نوع مشکلی که به دنبال درمان آن هستید، ممکن است، نتایج خوبی بگیرید؛ اما این امکان نیز وجود دارد که پس از لایه‌برداری رنگ پوست‌تان ناهمگون شود. افتادگی پوست، نواحی پف‌دار و چین‌وچروک‌های شدید به لایه‌برداری شیمیایی پاسخ خوبی نمی‌دهند. آن‌ها ممکن است به انواع دیگری از روش‌های جراحی زیبایی مانند لیزر، لیفت صورت، لیفت ابرو، لیفت پلک یا پر کننده بافت نرم (کلاژن یا چربی) نیاز داشته باشند. یک جراح پوست می‌تواند در تعیین مناسب‌ترین نوع درمان برای شما کمک کند.
در صورت داشتن سابقه زخم، تب‌خال که مدام عود می‌کند یا عکس‌برداری از صورت با اشعه ایکس قبل از انجام لایه‌برداری شیمیایی به پزشک خود اطلاع بدهید. پزشک ممکن است قبل از انجام لایه‌برداری شیمیایی شما بخواهد تا مصرف برخی دارو‌ها را متوقف کنید و پوست خود را با استفاده از سایر دارو‌ها مانند Retin-A، Renova یا اسید گلیکولیک آماده کنید. همچنین پزشک ممکن است آنتی‌بیوتیک یا دارو‌های ضد ویروسی برای‌تان تجویز کند. برای تعیین عمق لایه‌برداری با پزشک خود مشورت کنید. این تصمیم به وضعیت پوست و اهداف شما برای درمان بستگی دارد. اگر لازم است کسی بعد از لایه‌برداری شما را به خانه برساند، از پزشک‌تان بخواهید از قبل به شما اطلاع بدهد.
نحوه انجام لایه‌برداری شیمیایی چگونه است؟
می‌توانید لایه‌برداری شیمیایی را در مطب پزشک یا مرکز جراحی انجام دهید. این عمل به صورت سرپایی انجام می‌شود؛ یعنی نیاز به بستری شدن ندارد. متخصصی که لایه‌برداری را انجام می‌دهد، ابتدا پوست شما را کاملاً تمیز می‌کند. سپس یک یا چند محلول شیمیایی مانند اسید گلیکولیک، اسید تریکلرواستیک، اسید سالیسیلیک، اسید لاکتیکیا و اسید کربولیک (فنل) را در نواحی کوچکی از پوست شما می‌مالد. این کار یک زخم کنترل شده ایجاد می‌کند که به پوست جدید اجازه می‌دهد جایگزین پوست آسیب دیده شود.
در طول لایه‌برداری شیمیایی بیشتر افراد احساس سوزش می‌کنند که حدود پنج تا ده دقیقه طول می‌کشد و به دنبال آن احساس گزگز در پوست به وجود می‌آید. قرار دادن کمپرس سرد روی پوست می‌تواند این سوزش را کاهش بدهد. ممکن است در حین یا بعد از لایه‌برداری‌های عمیق به دارو‌های ضد درد نیاز داشته باشید. بعد از لایه‌برداری شیمیایی بسته به نوع آن در پوست‌تان واکنشی شبیه به آفتاب‌سوختگی رخ می‌دهد. لایه‌برداری معمولا ًشامل قرمزی و به دنبال آن پوسته‌پوسته شدن است که در عرض سه تا هفت روز پایان می‌یابد. لایه‌برداری ملایم ممکن است در فواصل یک تا چهار هفته‌ای تکرار شود تا زمانی که ظاهر مورد نظر خود را به دست آورید.
لایه‌برداری با عمق متوسط و عمیق ممکن است منجر به تورم و همچنین تاول‌هایی شود که ممکن است در طی یک دوره ۷ تا ۱۴ روزه بترکد، پوسته‌پوسته و سپس قهوه‌ای شود و در آخر لایه رویی از پوست جدا شود. در صورت لزوم لایه‌برداری با عمق متوسط ممکن است طی ۶ تا ۱۲ ماه تکرار شود. پس از درمان شاید برای چند روز روی بخشی یا تمام پوستی که تحت درمان قرار گرفته، به پانسمان نیاز داشته باشید. از آنجا که پوست تازه شکننده و آسیب‌پذیر است، باید تا چند ماه پس از لایه‌برداری شیمیایی از نور خورشید دوری کنید.
به این موضوع باید دقت داشته باشید که در برخی از انواع پوست احتمال بیشتری وجود دارد که پس از لایه‌برداری شیمیایی تغییر رنگ موقت یا دائمی در پوست ایجاد شود. مصرف قرص‌های ضد بارداری، حاملگی یا سابقه خانوادگی تغییر رنگ قهوه‌ای در صورت می‌تواند این احتمال را بیشتر کند. خطر ایجاد جای زخم در نواحی خاصی از صورت کم است. اگر پوست برخی از افراد مستعد ایجاد زخم باشد و طی لایه‌برداری زخمی ایجاد شود، معمولاً می‌توان آن‌ها را نیز به‌خوبی درمان کرد. برای افرادی که سابقه طولانی تب‌خال دارند، خطر فعال شدن مجدد تب‌خال بسیار کم است و حتی پزشک شما می‌تواند برای پیشگیری یا درمان آن دارو تجویز کند.
منبع: webmed
