حال که اتفاقا چندین نماینده مجلس انقلابی به سانتیاگوبرنابئو رفته و بازی را در کنار تماشاگران زن و مرد دیده و منقلب نشدهاند، بهترین فرصت است تا تجربیات گرانبهایشان از حضور باشکوه تماشاگران زن و مرد را در اختیار دیگر نمایندگان مجلس انقلابی قرار دهند و خیالشان را راحت کنند که اگر درهای ورزشگاه در ایران به روی زنان باز شود، نهتنها خبری از منقلبشدن نخواهد بود، بلکه نشانهای از وندالیسم هم پیدا نخواهد شد.
شرق نوشت: بامداد دیروز تیمهای رئالمادرید و سویا در ورزشگاه سانتیاگوبرنابئوی مادرید در شرایطی به مصاف هم رفتند که ورزشگاه مملو از تماشاگر بود و زن و مرد بدون هیچ مشکلی و حتی بدون اینکه فردی لحظهای منقلب شود، بازی را از نزدیک تماشا کردند؛ بازیای که انصافا تماشایی از آب درآمد و با برتری میزبان یعنی رئالمادرید همراه بود. البته فقط هواداران اسپانیایی حاضر در ورزشگاه برنابئو از این جو بینظیر لذت نبردند، چون دو، سه نفر از نمایندگان مجلس انقلابی ایران هم در ورزشگاه، این بازی مهیج را از نزدیک تماشا کردند.
احمد نادری، نماینده تهران، بامداد دیروز عکسهایی از حضور خود بههمراه رحیم زارع نماینده آباده و حسن قشقاوی سفیر ایران در اسپانیا در ورزشگاه سانتیاگوبرنابئو منتشر کرد تا مشخص شود آنها هم از دیدن این بازی کیف لازم را کردهاند. نادری در وصف این حضور در صفحه توییترش نوشت: «از نزدیک و در ورزشگاه سانتیاگوبرنابئو، برد زیبای رئالمادرید در مقابل سویا را شاهد بودم. مدتهای مدید بود که ورزشگاه نرفته بودم. کاش وقت بود تا مردمنگاری طرفداران رئال را انجام میدادم. بسیار منظم، جدی، متعصب و خونگرم بودند. هیچ نشانهای از وندالیسم (خرابکاری) ندیدم».
اینکه نمایندگان مجلس انقلابی در اسپانیا چه میکنند و چه شده که چند نفر از آنها سر از ورزشگاه سانتیاگوبرنابئو درآوردهاند به اجلاس جهانی (IPU) برمیگردد؛ چون نادری به همراه علی نیکزاد، نایبرئیس مجلس و رحیم زارع، نماینده آباده و مرتضی آقاتهرانی، نماینده تهران، برای شرکت در صدوچهلوسومین اجلاس اتحادیه بینالمجالس جهانی (IPU) به مادرید پایتخت اسپانیا سفر کرده بودند.
در این میان نیازی به واکاوی این مورد که چه هزینهای برای این اتفاق و حظ بصری بازی برده شده نیست، چون ممکن است اصل مطلب فدای موضوعی حاشیهای شود، ولی مسئله اصلی این است که چند نفر از نمایندگان مجلس انقلابی ایران در شرایطی در ورزشگاه سانتیاگوبرنابئوی شهر مادرید بازی را از نزدیک تماشا کردهاند و قرار است از «مردمنگاری طرفداران رئالمادرید» حکایت کنند که احتمالا کنار دستشان یا حالا چند صندلی آنطرفتر و اینطرفتر، کلی هم تماشاگر زن در ورزشگاه نشسته بودند؛ همان تماشاگرانی که احمد نادری از نظم، جدیبودن، تعصب و خونگرمیشان تعریف کرده است.
نمایندگان مجلس ایران در حالی شاهد یکی از بازیهای مهیج لالیگا از روی سکو بودهاند که کیلومترها اینطرفتر یعنی در ایران، دوباره بازیهای لیگ برتر به بهانه کرونا بدون تماشاگر شده است. در شرایطی که مراسمهای مذهبی و فرهنگی با حضور پرشور علاقهمندان به این مراسم در حال برگزاری است و هر روز دعوت به حضور پررنگتر میشود، مشخص نیست چرا کرونا فقط سکوهای ورزشگاه برای تماشاگران فوتبال را نشانه رفته و هر روز دلیلی برای بدون تماشاگربودن بازیهای لیگ تراشیده میشود.
لیگ برتر ایران قریب به ۲۱ ماه است از حضور تماشاگران محروم است. در یکی، دو هفته پیش برای یک بار با حدود پنج هزار نفر تماشاگر هم که شده بود، دو بازی با حضور برگزار شد، ولی در عین ناباوری دوباره خبر رسید ستاد مبارزه با کرونا دستور داده بازیهای لیگ برتر بدون تماشاگر برگزار شود. البته مشخص است که بهانه بدونتماشاگربودن بازیهای لیگ برتر فقط بهدلیل نگرانی درباره حضور تماشاگران زن در ورزشگاههاست. درحالیکه فدراسیون فوتبال ایران به فیفا قول داده از این به بعد بازیهای فوتبال در سطح ملی و بعدا در سطح باشگاهی با حضور تماشاگران زن برگزار شود، نه شخص ابراهیم رئیسی بهعنوان رئیسجمهور و نه بخش زیادی از نمایندگان مجلس انقلابی مایل به عملیکردن چنین قول و قراری نیستند.
ابراهیم رئیسی پیشتر در بخشی از سخنرانیهای کارزار انتخاباتیاش بهصراحت از این گفته بود که دغدغه زنان ایرانی ورود به ورزشگاهها نیست. با مرور نظر چندین نماینده مجلس انقلابی درباره ورود زنان به ورزشگاه، مشخص است آنها هم با این ماجرا مخالف بوده و هستند. در این بین اتفاق مهمی در شرف رقمخوردن است؛ ماجرا از این قرار است که فیفا دیگر قرار نیست با فوتبال ایران سر سازگاری و مدارا در پرونده حضور زنان در ورزشگاه داشته باشد. آنها منتظر اقدام عملی فدراسیون فوتبال برای راهدادن تماشاگران زن به ورزشگاه نه به شکل گزینشی بلکه بهصورت کاملا برابر با تماشاگران مرد هستند؛ اما چنین انتظاری با تفکرات عدهای از نمایندگان مجلس انقلابی همخوانی ندارد و به همین دلیل مجلسیون بهدنبال راه فراری از این مخمصه خودساخته هستند.
پیشتر در جریان بازی ایران با کرهجنوبی که تیم ملی در ورزشگاه آزادی پذیرای رقیب پرقدرتش از شرق آسیا بود، قرار شد درهای ورزشگاه به روی تماشاگران باز شود و زنان هم طبق توافق قبلی با فیفا، برای تماشای این بازی به ورزشگاه آزادی بیایند، اما در ایران از سوی نهادهای بالاتر مجوز حضور زنان در ورزشگاه صادر نشد. فدراسیون فوتبال هم که میدانست اگر فقط تماشاگران مرد را به ورزشگاه راه بدهد باید منتظر عواقب سختی از سوی فیفا باشد، بازی را کلا بدون تماشاگر کرد.
مسئله حالا بهگونهای بغرنج شده که مسئولان امر از ترس محققشدن ورود زنان به ورزشگاه، کلا اجازه حضور تماشاگران به ورزشگاه را به بهانه شیوع ویروس کرونا نمیدهند. در واقع با توجه به درپیشبودن بازی حساس تیم ملی ایران با عراق که قرار است در بهمنماه برگزار شود، دلواپسان امر روی این تئوری در حال کارکردن هستند که مجوز حضور تماشاگران به ورزشگاه را صادر نکنند تا به همین بهانه بتوانند از برگزاری بازی تیم ملی ایران با عراق در حضور تماشاگران سر باز بزنند! امری که محققکردن آن دشوار به نظر میرسد؛ چون نهتنها وضعیت واکسیناسیون در ایران خوب پیش رفته، بلکه مجوز برگزاری بسیاری از مراسمهای دیگر صادر شده و فقط حضور تماشاگران در ورزشگاه محدود شده است. مشخصا فیفا اقدامات مسئولان ایرانی در این پرونده را زیر نظر خواهد داشت و بهسادگی از کنار آن عبور نخواهد کرد.
در واقع اینطور نخواهد بود که بشود بهدلیل شیوع ویروس کرونا، آنهم درحالیکه مجوز برای دیگر مراسمها صادر میشود، مانع از ورود تماشاگران به ورزشگاه شد و انتظار داشت فیفا این موضوع را با روی خوش بپذیرد.
حال که اتفاقا چندین نماینده مجلس انقلابی به سانتیاگوبرنابئو رفته و بازی را در کنار تماشاگران زن و مرد دیده و منقلب نشدهاند، بهترین فرصت است تا تجربیات گرانبهایشان از حضور باشکوه تماشاگران زن و مرد را در اختیار دیگر نمایندگان مجلس انقلابی قرار دهند و خیالشان را راحت کنند که اگر درهای ورزشگاه در ایران به روی زنان باز شود، نهتنها خبری از منقلبشدن نخواهد بود، بلکه نشانهای از وندالیسم هم پیدا نخواهد شد.