فرارو- زمانی که کمپانی پیکسار فیلم «داستان اسباب‌بازی» را عرضه کرد، والت دیزنی ناگهان مثل دایناسور‌ها قدیمی به نظر رسید. از جمله نوآوری‌های پیکسار این بود که از گرافیک سه‌بعدی و یک شیوۀ داستان‌گویی خلاقانه و هوشمندانه استفاده می‌کرد. بیست سال زمان برد تا یک بار دیگر انیمیشنی انقلابی مثل «داستان اسباب‌بازی» ساخته شود. این فیلم جدید، انیمیشن «مرد عنکبوتی: به درون دنیای عنکبوتی» با تهیه‌کنندگی فیل لرد و کریستوفر میلر بود. این یک فیلم ابرقهرمانی بسیار چشمگیر و عمیق بود که انگار پرتو زیبایی‌اش از یک جهان دیگر می‌آمد. حالا لرد و میلر در یک همکاری دیگر تهیه‌کنندگی فیلم «میچل‌ها علیه ماشین‌ها» را به عهده گرفته‌اند تا ثابت کنند که موفقیت قبلی تصادفی نبوده است. باید گفت این دو تهیه‌کننده واقعا چندین سال نوری از دیگران جلوتر هستند.
به گزارش فرارو؛ دقیقا مثل فیلم دنیای عنکبوتی، اولین چیزی که جلب توجه می‌کند جلوه‌های بصری است که ترکیبی پرتحرک از بافت‌های دوبعدی و سه‌بعدی دارد. در اینجا یک لایه از خطوط کارتونی هم اضافه شده که افکار و عواطف شخصیت‌ها را نشان می‌دهد. شخصیت‌های خانوادۀ میچل آدم‌هایی دست و پاچلفتی و سیمپسون‌وار هستند که می‌خواهند در دنیای مدرن با هم ارتباط خوبی داشته باشند. آنها در این مسیر مجبور می‌شوند که با پال (الیویا کولمن) مبارزه کنند. پال یک ربات باهوش است که انسان‌ها را در مکعب‌هایی شناور به اسارت گرفته است.
این فیلم واقعا مفرح و جذاب است. مثل بهترین فیلمهای لرد و میلر، در اینجا هم شوخی‌ها خیلی بامزه از کار درآمده‌اند. تقابل میشل‌ها و ربات چنگال‌داری که سر و صدا‌های گوشخراش از خودش درمی‌آورد شور و هیجان مثبتی به فیلم بخشیده است. این فیلم با طنزپردازی درخشانش واقعا جهشی رو به جلو به حساب می‌آید. مضمون فیلم مربوط به تقابل روابط آنلاین و دیجیتال با زندگی واقعی است و این مضمون در بین طنزپردازی‌های فیلم گم نشده است.
فیلم «میچل‌ها علیه ماشین‌ها» با همۀ شلوغی و هیجانش، هرگز از هستۀ عاطفیش غافل نمی‌شود؛ این هستۀ عاطفی همان رابطۀ شکنندۀ کتی و پدرش است. در تمام طول فیلم ریاندا و راو (نویسندگان فیلمنامه) فضا‌های مختلفی را برای نشان دادن روابط ظریف میان پدر و دختر فراهم کرده‌اند؛ فیلم نشان می‌دهد که آنها از منظر‌های متفاوتی به شرایط خانواده‌شان نگاه می‌کنند و اگرچه این هر دو نگاه می‌توانند درست باشند، اما با هم هماهنگ نیستند. در فیلم، نسبت به تکنولوژی هم نگاه ظریفی وجود دارد؛ پدر تکنولوژی را یک جور حواس‌پرتی می‌داند و کتی که عاشق فیلمسازی است آن را ابزاری برای نشان دادن خلاقیتش به دنیا می‌داند.
این فیلم بدون شک یک عضو دیگر از خانوادۀ انیمیشن‌های ماجراجویانه، شاد و آینده‌نگرانه است.
