ابتدا وقتی روی پل هوایی می‌رفتم از ارتفاع می‌ترسیدم و با خودم گفتم وقتی از چیزی می‌ترسم باید با آن روبرو شوم و به همین دلیل سراغ پرواز رفتم.
اولین زن مؤسس مدرسه هوانوردی در ایران گفت: وقتی پرواز می‌کردم درخواست یک حرکتی را کردم که در یک حرکت ناگهانی ارتفاعم را کم کردم و دوباره بالا رفتم؛ در آن لحظه چشمانم سیاهی رفت، اما از آن به بعد دیگر ترسی از ارتفاع نداشتم.
به گزارش فارس، فاطمه نیک آذر، گفت: صنعت هوانوردی ما صنعتی گران و مردانه است و ورود به آن سخت است.
وی ادامه داد: زنان به دلیل اینکه همواره چند نقش را باهم پذیرفته‌اند در صنعت هوانوردی هم خوب درخشیده‌اند. اولین زنی هستم که به مجوز مدرسه هوانوردی دست پیدا کرده‌ام.
این زن معلم خلبان گفت:خلاقیتی را آوردم که این مرکز را با دیگر مراکز متفاوت می‌کرد و همین امر باعث شد که بتوانم این مجوز را کسب کنم.
از ابتدا به خلبان‌ها زبان انگلیسی درس می‌دادم و فهمیدم کمبود‌هایی در این صنعت وجود دارد که باید آنها را رفع کرد و از سال ۹۶ وارد این حوزه شدم تا این کمبود‌ها را رفع کنم.
وی تصریح کرد: صنعت هوانوردی مثل صنعت گاز، نفت و پتروشیمی خشن است و کار کردن در آن سخت است؛ چون باید موانع مختلف را از سر بگذرانیم. خانم‌ها به دلیل اینکه باید نقش مادرانه هم داشته باشند.
نیک آذر یادآور شد: در روحیه خودشان اینطور است که اگر کسی بگوید نمی‌توانی کاری را انجام دهی همه تلاششان را می‌کنند که ثابت کنند می‌توانند و من هم با وجود سختی‌های فراوان این مسیر را پیمودم تا کاری جدید را در حوزه علم هوانوردی آغاز کرده باشم.
اولین موسس بانوی مدرسه هوانوردی افزود: آموزش از راه دور تا سال ۹۸ در صنعت هوانوردی ایران وجود نداشت و این موضوع برای اولین بار در مرکز ما راه اندازی شد.
در حال حاضر هم ۶۰ نفر در این مرکز کار می‌کنند که ۲۸ نفر معلم حق التدریس پرواز هستند و خلبان تربیت می‌کنیم.
نیک آذر بیان کرد: متاسفانه به علت اینکه نوجوانان فقط به فکر کنکور هستند رشته‌هایی که در صنعت هوانوردی هست را کمتر می‌بینند؛ در حالی که تعداد سال‌های تحصیلشان بسیار کوتاه‌تر بوده و به سرعت می‌توانند وارد بازار کار شوند.
این زن معلم خلبان تصریح کرد: درست است که در حال حاضر هواپیما در کشور کم داریم، اما شرایط به این حالت باقی نمانده و بعد از اینکه هواپیمای مورد نیاز به ایران وارد شود با کمبود خلبان و مهماندار مواجه می‌شویم.
وی ادامه داد: افراد ۱۸ سال به بالا با مدرک دیپلم می‌توانند تحصیل در این رشته را آغاز کنند و کاری را آغاز کنند که بین‌المللی است؛ زیرا در ایران هرکاری را در حوزه هوانوردی آغاز کنیم همان چیزی است که در اروپا تدریس می‌شود.
نیک آذر اضافه کرد: می‌تواند بستری باشد برای اینکه دانشجویان از کشور‌های اطراف آموزش خلبانی را از مراکز ایران دریافت کنند و این استعداد را داریم که در این حوزه ارز آوری داشته باشیم.
این معلم خلبان اظهار داشت: در ایران با هواپیمای تک موتوره پرواز را یاد می‌گیریم، ۱۵۰ ساعت پرواز می‌کنیم و بعد باید در ایرلاینی که هر شرکت هواپیمایی دارد دوره آن را باید بگذرانیم و بعد می‌توانیم پرواز‌های خودمان را شروع کنیم.
وی ابراز داشت:در خارج از کشور بعد از یادگیری هواپیمای تک موتوره باید کار با تاکسی‌های هوایی آمبولانس، نظامی و.. آموخته شود، اما چون این موضوع هنوز در ایران وجود ندارد فعلا اجباری برای یادگیری این مهارت‌ها نیست.
نیک آذر عنوان کرد: سازمان هواپیمایی کشور هر روز در حال پیشرفت و بروزرسانی است و در سال‌های آینده فناوری‌های جدیدی به این سازمان اضافه خواهد شد.
وی خاطرنشان کرد: ابتدا وقتی روی پل هوایی می‌رفتم از ارتفاع می‌ترسیدم و با خودم گفتم وقتی از چیزی می‌ترسم باید با آن روبرو شوم و به همین دلیل سراغ پرواز رفتم.
این زن معلم خلبان گفت:وقتی پرواز می‌کردم درخواست یک حرکتی را کردم که در یک حرکت ناگهانی ارتفاعم را کم کردم و دوباره بالا رفتم و در آن لحظه چشمانم سیاهی رفت، اما از آن به بعد دیگر ترسی از ارتفاع نداشتم.
نیک آذر بیان کرد: اعتقادم به پشتکار این است که با ترس‌ها روبرو شویم و با موانع بجنگیم. کارآفرینی در کشور سخت است و اینکه مجموعه‌ای را دور هم جمع کرده ام و حالا مسئولشان هستم برایم کار را سخت می‌کند، اما وقتی می‌بینم تا اینجای مسیر را پیش آمده ام بیشتر ترغیب می‌شوم که به این کار ادامه دهم.
