انیمیشن داگ راک ۲ (Rock Dog 2)؛ ترکیبی کودک‌پسند از سگ و گوسفند و موسیقی

قسمت اول انیمیشن چینی-آمریکایی داگ راک در گیشه موفقیتی به دست نیاورد؛ اما قسمت دوم بسیار پرهیاهوتر و شادتر ساخته شده تا شاید این بار دل مخاطبان را به دست بیاورد.

تاریخ انتشار: ۱۱:۴۲ - ۱۲ دی ۱۴۰۰

فرارو- بادی، سگ گیتار نوازی که اهل روستای کوه برفی است می‌گوید: «طرفدار‌ها دمدمی مزاج هستند؛ هیچوقت نمیدونی که ذائقه‌شون کی تغییر میکنه. این یه جور بازی اعداده و من میخوام وارد این بازی بشم». خود این فیلم هم (که یکی از پرخرج‌ترین انیمیشن‌های چینی-آمریکایی است) یک جور بازی اعداد است، چون قسمت اولش در سال ۲۰۱۶ کاملا در گیشه شکست خورد و حالا قسمت دومش با فضایی پر شور و هیجان ساخته شده تا شاید شکست قبلی را جبران کند.

به گزارش فرارو؛ این فیلم از یک جهت یک سرگرمی مدرن آمریکایی است و از جهت دیگر یک داستان نوستالژیک و روستایی آسیایی است. این دنبالۀ شلوغ و پر سر و صدا کلی انرژی صرف کرده تا هم مخاطبان آمریکایی و هم مخاطبان چینی را راضی کند.

بادی رهبر یک گروه سه‌نفرۀ موسیقی پاورپاپ به اسم «آبی واقعی» است که یک جور موسیقی تازه را به مخاطبانشان ارائه می‌کنند که موجی سبز و آبی از انرژی را به سمت آن‌ها می‌فرستد. اما آن‌ها مدتی است که توجه لانگ را به خودشان جلب کرده‌اند؛ یک گوسفند فکلی که تهیه‌کنندۀ موسیقی است و یک جور لهجۀ وارداتی بریتانیایی دارد.

لانگ چند نقشه در سر دارد؛ او می‌خواهد بادی را از دوستانش جدا کند و او را با لیل روباهه که یک ستارۀ جوان است وارد همکاری کند؛ به علاوه می‌خواهد پارک راک اند رول را که میدان هنرنمایی عاشقان سینه‌چاک گیتار است به تعطیلی بکشاند. در همین احوال در روستای تبتی کوه برفی، خانوادۀ بادی با نگرانی و اضطراب شاهد شهرت ناگهانی او هستند و البته خودشان هم با فروش جاسوییچی‌های گروه «آبی حقیقی» به هواداران محلی یک جور‌هایی وارد این بازی شده‌اند.

فیلم راک داگ ۲ یک جور هیولای دورگۀ واقعی است؛ داستان فیلم خیلی پخش و پلا است و آزادانه از فیلم‌های زیادی مثل «زوتوپیا» و «تد اند بیل» عناصری را قرض گرفته و اشاره‌های زیادی به گروه‌های پاپ مثل «رولینگ استونز» دارد. ارزش‌های تولیدی فیلم نسبت به فیلم اول افت کرده؛ تصاویر نسبتا نازل و فاقد انعطاف هستند و به نظر می‌رسد تمرکز بیشتر بر پس‌زمینه‌های ثابت بوده است تا حرکات زندۀ دوربین. در میان صداپیشه‌ها هم هیچ ستاره‌ای به چشم نمی‌خورد.

اما با همۀ این حرف‌ها بینندگان کم سن و سال‌تر چندان اهمیتی به این چیز‌ها نمی‌دهند. ویژگی‌های این فیلم برای جذب مخاطبان خردسال کفایت می‌کند و حتی شاید اشتیاق زیادی را برای ساختن قسمت سوم هم ایجاد کند.

کارگردان: مارک بالدو (Mark Baldo)
فیلمنامه‌نویسان: دنیس برادلی (Denis Bradley)، مایک باندلی (Mike Bundlie)، الک سوکولوف (Alec Sokolow).
صداپیشگان: مایکل آدامتاوایت (Michael Adamthwaite)، اشلی بال (Ashleigh Ball)، کتلین بار (Kathleen Bar) و دیگران.
امتیاز: ۵.۲/۱۰

منبع: theguardian

از میان اخبار