هنگامی که فردی مبتلا به "تری متیل آمینوری" است که عامیانه به عنوان سندرم بوی ماهی شناخته می‌شود؛ از طریق عرق، بازدم و ادرار بوی نامطبوعی از بدنش استشمام می‌شود که یادآور بوی ماهی پوسیده است و می‌تواند تاثیر منفی شدیدی بر سلامت روان فرد داشته باشد.
سندرم‌های خاص در بدن باعث ایجاد عوارض روانی خاص می‌شوند که یکی از آن‌ها به نام بوی ماهی شناخته می‌شود.
به گزارش مدیکال نیوز تدی، هنگامی که فردی مبتلا به "تری متیل آمینوری" است که عامیانه به عنوان سندرم بوی ماهی شناخته می‌شود؛ از طریق عرق، بازدم و ادرار بوی نامطبوعی از بدنش استشمام می‌شود که یادآور بوی ماهی پوسیده است و می‌تواند تاثیر منفی شدیدی بر سلامت روان فرد داشته باشد.
این سندرم وقتی رخ می‌دهد که بدن قادر به تجزیه و ترکیب آلی تری متیل آمین نیست و باعث ایجاد بوی ماهی می‌شود.
به نظر می‌رسد که سندرم بوی ماهی در افرادی که دارای جهش‌های خاص در ژن FMO ۳ هستند، رخ می‌دهد. این ژن به بدن دستور می‌دهد تا آنزیم‌هایی را تولید کند که ترکیبات آلی مانند تری متیل آمین را تجزیه کنند.
در یک بررسی منبع معتبر در مورد تری متیل آمینوریا که در مجله درماتولوژی بالینی و زیبایی منتشر شد، آمده است:
" بیماران مبتلا به سندرم بوی ماهی، اغلب مورد تمسخر قرار می‌گیرند و از اعتماد به نفس پایین رنج می‌برند. با کناره گیری از همسالان خود، تنها می‌شوند که ممکن است بر عملکرد تحصیلی آن‌ها تاثیر منفی بگذارد. در مواردی اقدام به خودکشی نیز مشاهده شده است. "
راهبرد‌های مدیریت تری متیل آمینوری ممکن است شامل تغییرات رژیم غذایی برای حذف یا کاهش حضور پیش ساز‌های تری متیل آمین (موادی که این ترکیب از آن‌ها مشتق می‌شود) باشد.
این پیش ساز‌ها عبارتند از تری متیل آمین N-oxide که در ماهی‌های دریایی یافت می‌شود و کولین موجود در تخم مرغ، دانه‌های خردل، جگر مرغ و گاو و همچنین سویا خام.
با این حال، محققان خاطرنشان می‌کنند کمبود کولین که منبع غذایی آن تخم مرغ و ماهی است، می‌تواند منجر به عوارضی مانند مشکلات کبدی، بیماری‌های عصبی و خطر بالای سرطان شود؛ بنابراین درمان قطعی به جز رژیم غذایی با عوارض برای معالجه سندرم بوی ماهی وجود ندارد.
