روزنامه جمهوری اسلامی با اشاره به این جمله آیت الله جنتی در جلسه خبرگان (ما اگر بتوانیم شکم گرسنه را سیر کنیم معجزه کرده‌ایم) نوشت: ما کشور فقیری نیستیم که سیر کردن مردمان‌مان را «معجزه» بدانیم.
از انواع مواهب و معادن و ذخایر هم برخورداریم. اتفاقا معجزه مدیریت آقایان این است که با این همه برخورداری، هر روز فقیرتر می‌شویم. با این امنیت بالا، تورم ما از کشور‌های درگیر جنگ خیلی بالاتر می‌شود. با این که ۴۳ سال است که از اخلاق و اسلام می‌گوئیم، رکورد‌های اختلاس و بداخلاقی و افسردگی و نزاع بالا می‌رود.
این بزرگوار در ادامه هم اضافه کرده است که؛ «این جزو وظایف ماست که آنان را سیر کنیم و این حداقل کار است. ما باید پوشاک، درمان و بهداشت آنان را هم تامین کنیم، اما لااقل در پایان سال که همه شادی می‌کنند و سفره‌های رنگین می‌اندازند ما یا شکم گرسنه‌ای نداشته باشیم یا آن را به حداقل برسانیم.»
فراز دیگر این سخنان به فرازمندترین دوران حیات عدالت اشاره دارد منتهی با این بیان؛ «حکومت علوی که دنبال آن هستیم باید نشانه‌های آن را هم داشته باشد. حضرت علی (ع) طاقت نداشت که در حکومت او یک شکم گرسنه باشد یا کسی باشد که آب نوشیدن نداشته باشد یا سرپناهی به او متعلق نباشد. امیدوارم ما هم بتوانیم راه امام علی (ع) را طی کنیم که راه سختی است و ریاضت می‌خواهد. من خجالت می‌کشم از این حرفی که می‌زنم. گوینده باید خودش در این مسیر حرکت کند، ولی در هر صورت این آرزو است و نمی‌توان جلوی آن را گرفت.»
انشاالله مسئولان محترم سخنان این مسئول محترم‌تر را بشنوند و همان‌طور که رئیس‌جمهور رئیسی گفت، فقر مطلق را تا پایان سال برطرف کنند.
باید گفت با این همه منابع، رسیدن به فقر مطلق معجزه معکوس است و معجزه‌تر این که برای سیر کردن شکم مردم استرس‌مان بگیرد. واقعا چه کرده‌ایم ما؟
