قرقاول ایرانی با توجه به ویژگی‌های زیستی و اکولوژیک جز خالصترین نژاد‌های قرقاول جهان محسوب می‌شود و از نقطه نظر ذخیره ژنتیکی از ارزش بین المللی و ملی خاصی برخوردار است.
سرپرست دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست گفت: از سال ۱۳۸۶ سرشماری قرقاول به صورت منظم در کشور انجام و اطلاعات آن ثبت می‌شود و در سال گذشته در آخرین سرشماری به منظور بررسی زیستگاه‌های جوجه‌آور و تعیین جمعیت قرقاول‌ها در فصل بهار، ۶۹۳۸ فرد قرقاول شمارش شد.
به گزارش ایرنا، رضا فرجی افزود: طی دستورالعملی که از سوی این دفتر تهیه شده است، سرشماری قرقاول در دو زمان بهاره و پاییزه با هدف ارزیابی وضعیت زیستی و تعیین جنسیت این گونه در زیستگاه‌های خود انجام می‌شود.
وی ادامه داد: براساس آمار حاصله بیشترین میزان پرنده مشاهده شده در سرشماری بهاره در استان مازندران ۴ هزار و ۱۱۵ فرد و کمترین آمار در استان خراسان رضوی با ۸۰ فرد بوده است و در سرشماری پاییزه در مجموع ۴ هزار و ۹۴۸ فرد ثبت شده که از این تعداد ۲ هزار و ۴۷۷ فرد به استان مازندران و ۳۵۵ فرد به خراسان رضوی تعلق دارد.
فرجی استفاده از سموم دفع آفات نباتی، شکار غیرمجاز، از بین رفتن زیستگاه‌های پراکنش گونه به دلیل زیر کشت رفتن زمین ها، سوزاندن بقایای محصولات کشاورزی و آتش سوزی توسط عوامل محلی برای تردد و بهره وری برای تعلیف دام‌ها در زیستگاه‌ها را از مهمترین عوامل تهدیدات این پرنده زیبا دانست.
سرپرست دفتر حفاظت و مدیریت حیات وحش سازمان حفاظت محیط زیست تصریح کرد: کاهش استفاده از سموم کشاورزی و استفاده از مکانیسم‌های بیولوژیک برای دفع آفات، افزایش آگاهی و اطلاع رسانی به کشاورزان، افزایش حفاظت فیزیکی محدوده‌های پراکنش به منظور کاهش شکار، ایجاد ممنوعیت قانونی برای سوزاندن بقایای کشاورزی و تغییر کاربری مناطق پراکنش گونه از مهمترین فعالیت‌هایی است که باید در سطح جوامع محلی با همکاری تمام بخش‌های مربوطه انجام شود.
قرقاول ایرانی با توجه به ویژگی‌های زیستی و اکولوژیک جز خالصترین نژاد‌های قرقاول جهان محسوب می‌شود و از نقطه نظر ذخیره ژنتیکی از ارزش بین المللی و ملی خاصی برخوردار است.
محل سکونت این پرنده در کنارههای دریای خزر، شمال غرب و شمال شرق کشور است و در استانهای گیلان، مازندران، اردبیل، گلستان و خراسان رضوی، آذربایجان شرقی مشاهده می‌شود.
