فخیم‌زاده پیشنهادش به تلویزیون را اینگونه مطرح کرد: در کار مدیریت فرهنگی تخصصی ندارم، اما مدیران فرهنگی را دیده‌ام. مدیران فرهنگی و کار‌های فرهنگی را نباید مثل کارمندانی که ۲۵ ساله به دنبال بازنشستگی هستند، بازنشسته کرد. پس از انقلاب هم بسیاری از لطمه‌هایی که ما در حیطه کار نمایش خوردیم، از بی‌تجربگی مدیران فرهنگی جدید بود.
مهدی فخیم‌زاده درباره‌ی تغییر مدیران شبکه‌های تلویزیونی و جوان گرایی در این رسانه، با اعتقاد بر اینکه مدیریت فرهنگی بخشی از کار هنری است، اظهار کرد: مدیران فرهنگی را نباید مثل کارمندانی که ۲۵ ساله به دنبال بازنشستگی هستند، بازنشسته کرد. پس از انقلاب هم بسیاری از لطمه‌هایی که ما در حیطه کار نمایش خوردیم، از بی‌تجربگی مدیران فرهنگی جدید بود. در حال حاضر هم ما یکسری مدیران فرهنگی قابل و کارآمد داریم که نباید آنها را بازنشسته کرد.
این بازیگر و کارگردان در گفت‌وگویی با ایسنا درباره‌ی فعالیت این روزهایش، انتصاب‌های جدید در صداوسیما و جوان‌گرایی، علت خداحافظی‌اش از فصل دوم سریال «موج اول» (اپیدمی) و تکلیف نامشخص قوانین شبکه نمایش خانگی به گفتگو پرداخت.
این هنرمند باسابقه درباره‌ی فعالیت این روزهایش خاطرنشان کرد: این روز‌ها حالم به لحاظ جسمی خوب است، اما کاری هم نمی‌کنم و بیشتر می‌خوانم و فیلم می‌بینم. اگر طرحی به نظرم برسد می‌نویسم، اما فعلا کار عملی نمی‌کنم.
فخیم‌زاده که آخرین همکاری‌اش با تلویزیون به سریال «موج اول» (اپیدمی) در شبکه سه برمی‌گردد، سریالی که فصل دوم آن این روز‌ها در مرحله‌ی تولید است، اما او دیگر حضور ندارد، درباره‌ی علت غیبتش گفت: کاراکتری که من آن را ایفا کردم، دکتری بود که از مدتی قبل کنار کشیده بود و در این همه‌گیری می‌آید، اما در ادامه، قصه‌ی او تمام می‌شود. من هم گفتم قصه‌ی او تمام شده و به خواست خودم دیگر ادامه ندادم. در واقع به خواست خودم و با پیشنهادی که به تهیه‌کننده کار آقای کمانی دادم، تصمیم گرفتم دیگر نباشم و عوامل با قصه‌ی دیگری کار را ادامه دادند.
او درباره‌ی علت این تصمیم اظهار کرد: فیلمنامه فصل جدید حاضر نبود؛ البته مشکل فیلمنامه نبود، اما من احساس کردم که اگر در قسمت بعد حضور پیدا کنم، یک اتفاق بیهوده است و از نظر دراماتیک قصه این دکتر در فصل اول تمام شده است. دلیل این بود؛ وگرنه نه کارگردان مشکلی داشت و نه فیلمنامه و در ادامه هم بر اساس غیبت این کاراکتر، قصه را پیش می‌برند.
فخیم‌زاده در پاسخ به اینکه آیا پیشنهاد‌هایی از سوی تلویزیون و یا شبکه نمایش خانگی برای ایفای نقش به او شده است؟ گفت: پیشنهاد‌هایی شد، دو کار پیشنهاد کردند که یکی را نپسندیدم، اما از کار دیگری هم ظاهرا خبری نشد. حال نمی‌دانم کل کار دچار مشکل شد یا حضور من را صلاح ندانستند؛ البته خودمم هم چندان راغب نبودم. کاری از جنس «جوکر» و «مافیا» بود. حتی قرارداد هم بستیم، اما میسر نشد.
این بازیگر پیشکسوت درباره‌ی وضعیت این روز‌های تلویزیون و اینکه آیا برنامه‌ها را تماشا می‌کند؟ اظهار کرد: واقعیت این است که من هم زیاد تلویزیون تماشا نمی‌کنم و برنامه‌ها را دنبال نمی‌کنم. چون تلویزیون به هر دلیلی از جذابیت خارج شده است. نمایش هم شرط اولش چه خودم کار کنم و چه آن را ببینم و بیننده‌اش باشم، جذابیت است. گاهی قسمت‌هایی را می‌بینم که از جذابیت خارج است و این طور فرض می‌کنم که مخاطبش من نیستم پس قضاوتی هم نمی‌کنم!
فخیم‌زاده درباره‌ی تغییر مدیران در سازمان صداوسیما با اعتقاد بر اینکه مدیریت فرهنگی بخشی از کار هنری است، گفت: هیچ‌گاه به تقسیم‌بندی جوان یا پیر و میانسال اعتقاد ندارم؛ چراکه در مدیریت فرهنگی که سرمنشأ کار است، معتقد به کاربلد بودن هستم. در طول این سال‌ها هم که کار می‌کردیم هیچ‌گاه این مطلب مطرح نبود. مدیر فرهنگی تشخیص می‌داد و هنرمندان را به کار می‌گرفت. الان نیز باید همین‌گونه باشد. کار مدیریت فرهنگی که کار بدنی نیست. کاری است که با تخصص و مغز سروکار دارد. تقسیم‌بندی بین اینکه «با جوان‌ها کار شود یا اینکه با قدیمی‌ها کار نکنید» به نتیجه نمی‌رسد. بستگی به مدیر فرهنگی و کاری که تشخیص می‌دهد دارد.
این کارگردان تصریح کرد: در ارتباط با کار تاریخی مثالی می‌زنم، چون به من پیشنهادی شد و نپذیرفتم؛ چرا که پس از «ولایت عشق» دیگر کار تاریخی نکردم و نمی‌کنم؛ ولی صلاح هم نمی‌دانم که جوانی که تازه یک یا دو کار و تله‌فیلم انجام داده، بودجه‌ی عظیمی را در اختیارش قرار بدهند که تخصص بسیاری می‌خواهد. شاید به نتیجه هم برسد، اما سینما، تلویزیون و اصولا کار نمایشی، بعد‌ها صدایش درمی‌آید و درباره آن قضاوت می‌کنند. الان چیزی مشخص نیست. دو سال دیگر می‌بینی که ماحصل کار چه بوده است. همان‌طور که الان آنچه که در صفحه تلویزیون است برای شش ماه پیش نبوده و حداقل تصمیم و رویکرد دو یا یک سال قبل بوده است.
این کارگردان گفت: نتیجه جوان‌گرایی و خروجی این رویکرد دو سال دیگر معلوم می‌شود و اینکه این تصمیم چه نتیجه‌ای داشته است. احتمال دارد خوب باشد و این بستگی دارد که کار به چه کسی محول شده باشد.
فخیم‌زاده پیشنهادش به تلویزیون را اینگونه مطرح کرد: در کار مدیریت فرهنگی تخصصی ندارم، اما مدیران فرهنگی را دیده‌ام. مدیران فرهنگی و کار‌های فرهنگی را نباید مثل کارمندانی که ۲۵ ساله به دنبال بازنشستگی هستند، بازنشسته کرد. پس از انقلاب هم بسیاری از لطمه‌هایی که ما در حیطه کار نمایش خوردیم، از بی‌تجربگی مدیران فرهنگی جدید بود. در حال حاضر هم ما یکسری مدیران فرهنگی قابل و کارآمد داریم که نباید آنها را بازنشسته کرد. مدیران فرهنگی باید در تصمیم‌گیری فرهنگی حضور داشته باشند. به عنوان مثال مدیر فرهنگی که در زمان آقای لاریجانی فعالیت می‌کرد، در حال حاضر سنی از او گذشته است، اما از تصمیم گیری که ناتوان نیست. این نقد در قبال مدیران فرهنگی ما وارد است که هم بخش سینمای وزارت ارشاد و هم در تلویزیون قابل مشهود است. در زمانی که من در تلویزیون کار می‌کردم آن مدیر فرهنگی تشخیص می‌داد که این کار به تجربه نیاز دارد یا طراوت و تازگی. نیازمند فرد باتجربه است یا جوان. به هر حال به مدیر فرهنگی باید اعتبار زیادی بخشید و صحنه را از حضور آنها خالی نکرد؛ چرا که اثرات خالی بودن صحنه دو سال دیگر مشهود خواهد شد.
این کارگردان در ادامه در پاسخ به اینکه آیا قصد ساخت سریال پلیسی ندارد؟ اظهار کرد: من قصد دارم، اما به پیشنهاد و متولی آن هم فکر می‌کنم و برایم مهم است؛ چراکه مدیر فرهنگی و تهیه کننده قابل، برایم از اهمیت بالایی برخوردار است. من ژانر پلیسی را خیلی دوست دارم و قادرم این ژانر را بسازم، اما شرایط مهم است. طرح‌هایی دارم و منتظرم شرایط فراهم شود و آن را کامل کنم.
فخیم زاده با اشاره با تجربه حضور در شبکه نمایش خانگی و بازی در سریال «دندون طلا» داود میرباقری، یادآور شد: در دو کار از شبکه نمایش خانگی به عنوان بازیگر و نه کارگردان حضور داشتم. ولی در جلساتی که در کانون تهیه‌کنندگان و کارگردانان داریم می‌بینم که در آنجا هم نابسامانی وجود دارد. نه فقط در تلویزیون که در سینما و نمایش خانگی هم این نابسامانی وجود دارد. الان اگر بخواهیم کار نمایش خانگی تولید کنیم، مسلما باید یک سرمایه‌گذار حضور داشته باشد، ولی اینکه چکار باید کرد نمی‌دانیم. در ارشاد می‌دانیم که باید پروانه ساخت بگیریم، مسیر مشخص بود؛ ولی در ساترا و نمایش خانگی کمی پیچیدگی وجود دارد و تکلیف پنهان و مغفول است. تا مسیر کاملا روشن نشود تمایلی ندارم در این حوزه کار کنم.
فخیم‌زاده در پایان گفت: چنین وضعیتی را در دهه‌ی ۶۰ و در دوران پایان جنگ شاهد بودیم. آن زمان تلویزیونی نبود، نمایش خانگی هم نبود و در سینما هم چنین بلاتکلیفی مشهود بود. اصلاح این وضعیت نیاز به تصمیم‌گیری در رده‌های بالا دارد و من معتقدم خود تصمیم‌گیران از بالا، به زودی در میان مدت به امر نمایش چه تلویزیون، چه نمایش خانگی و چه سینما توجهی ویژه می‌کنند و تکلیف همه چیز مشخص خواهد شد. تکلیف از رده بالا باید مشخص شود و کاری از مدیران درجه دو و سه برنمی آید.
