گفته می‌شود انسان‌ها در طول فرآیند کشت برنج با پرندگان جنگلی که در ارتفاعات بالای درختان زندگی می‌کردند، تماس پیدا کردند؛ در واقع اجداد باستانی مرغ و خروس‌های اهلی با وسوسه خوردن برنج از درختان به پایین آمدند. پس از اهلی شدن، جوجه‌ها ابتدا در سراسر آسیا و سپس در سراسر دریای مدیترانه و از طریق مسیر‌هایی که توسط بازرگانان دریایی یونانی و فنیقی رواج پیدا کردند.
نتایج مطالعات جدید نشان داده که هوس خوردن برنج مرغ و خروس‌ها را از بالای درختان به روی زمین کشانده و تنها کمی بیشتر از هزار سال است که این پرندگان وارد سبد غذایی خانواده‌ها شده‌اند. پیش از این تصور می‌شد انسان‌ها در عصر آهن برای ماکیان احترام قائل بودند و مرغ‌ها و تخم‌هایشان در امپراتوری روم به عنوان غذا مصرف شدند.
به گزارش همشهری به نقل از گاردین، محققان دانشگاه اکستر، دانشگاه آکسفورد و دانشگاه کاردیف، ضمن یک مطالعه جدید اعلام کردند که مرغ یک پرنده نسبتا جدید در سبد غذایی انسان‌هاست.
پیش از این اعتقاد بر این بود که مرغ و جوجه از حدود ۱۰هزار سال پیش به عنوان خوراک انسان پرورش داده می‌شدند، اما گزارش جدید نشان می‌دهد که انسان‌ها تا حدود ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد از چنین غذایی استفاده نمی‌کرده‌اند.
محققان از روش تاریخ‌گذاری کربن برای تعیین سن ۲۳ تا از اولین جوجه‌های پیدا شده در غرب اوراسیا و شمال غرب آفریقا استفاده کردند و نتیجه اینکه بیشتر استخوان‌ها بسیار جدیدتر از آن چیزی بودند که قبلا تصور می‌شد.
بر اساس این پژوهش رد جوجه‌هایی که بومی جنگل‌های استوایی جنوب شرقی آسیا هستند، تا حدود ۸۰۰ سال قبل از میلاد در اروپا یافت نشده است.
بعد از رسیدن به غرب اروپا هم، تقریبا ۱۰۰۰ سال طول کشید تا این پرندگان در آب و هوای سرد اسکاتلند، ایرلند، اسکاندیناوی و ایسلند بومی شوند. کارشناسان بقایای مرغ‌های یافت شده در بیش از ۶۰۰ سایت در ۸۹ کشور را مجددا ارزیابی کردند و متوجه شدند قدیمی‌ترین استخوان‌های پیدا شده مربوط به یک مرغ خانگی در مرکز تایلند است که قدمت آن بین سال‌های ۱۶۵۰ قبل از میلاد تا ۱۲۵۰ قبل از میلاد تخمین زده شده است.
گفته می‌شود انسان‌ها در طول فرآیند کشت برنج با پرندگان جنگلی که در ارتفاعات بالای درختان زندگی می‌کردند، تماس پیدا کردند؛ در واقع اجداد باستانی مرغ و خروس‌های اهلی با وسوسه خوردن برنج از درختان به پایین آمدند. پس از اهلی شدن، جوجه‌ها ابتدا در سراسر آسیا و سپس در سراسر دریای مدیترانه و از طریق مسیر‌هایی که توسط بازرگانان دریایی یونانی و فنیقی رواج پیدا کردند.
پروفسور گرگر لارسون، از دانشگاه آکسفورد، می‌گوید: «ارزیابی مجدد جامع جوجه‌ها ابتدا نشان می‌دهد که درک ما از زمان و مکان اهلی کردن مرغ چقدر اشتباه بوده است؛ و حتی هیجان‌انگیزتر، ثابت می‌کند که چگونه ورود کشاورزی برنج به عنوان یک کاتالیزور برای فرآیند اهلی‌سازی مرغ و پراکندگی جهانی آن عمل کرده است.»
تحقیقات قبلی نشان می‌داد که جوجه‌ها در عصر آهن مورد احترام بودند و اغلب همراه صاحبانشان دفن می‌شدند و در دوران امپراتوری روم، جوجه‌ها و تخم مرغ‌ها به عنوان غذا رایج شد. پروفسور نائومی سایکس، از دانشگاه اکستر، می‌گوید: «خوردن مرغ آنقدر رایج است که مردم فکر می‌کنند هیچ روزی نبود که انسان مرغ نخورد، اما شواهد نشان می‌دهد که رابطه ما با این حیوانات بسیار پیچیده‌تر از این حرف‌ها بوده است.»
