انتقال ویروس از طریق دراپلت یا قطرات تنفسی حداکثر تا دو متر امکان پذیر است، اما انتقال هوابرد یعنی خیلی سریع‌تر ویروس منتقل شود که در واقع شاید افراد ساکن در یک اتاق بتوانند مبتلا شوند.
رئیس اداره بیماری‌های قابل انتقال بین انسان و حیوان وزارت بهداشت، با بیان اینکه تاکنون هیچ مورد محتمل یا قطعی ابتلا به آبله میمونی درکشور گزارش نشده است، درباره اخباری مبنی بر انتقال هوابرد این ویروس تاکید کرد: انتقال هوابرد ویروس این بیماری تنها در شرایط خاص ممکن است و این راهِ معمولِ انتقال بیماری شناخته نمی‌شود.
دکتر بهزاد امیری در گفتگو با ایسنا، درباره انتقال هوازی ویروس آبله میمونی، گفت: این بیماری از طریق هوابرد انتقال داده نمی‌شود، اما احتمال انتقال به شکل دراپلت یا قطرات تنفسی وجود دارد. البته به عنوان مثال در مورد یک بیمار که در بیمارستان بستری است و قرار است اقداماتی مانند اینتوبه (لوله‌گذاری داخل نای)، احیای قلبی و ریوی بگیرد و یا اقدامی برایش انجام شود که منجر به تولید آئروسل (افشانه) شود، امکان انتقال هوابرد وجود دارد، اما این راهِ معمولِ انتقال بیماری شناخته نمی‌شود.
او تاکید کرد: انتقال ویروس از طریق دراپلت یا قطرات تنفسی حداکثر تا دو متر امکان پذیر است، اما انتقال هوابرد یعنی خیلی سریع‌تر ویروس منتقل شود که در واقع شاید افراد ساکن در یک اتاق بتوانند مبتلا شوند. البته در مورد آبله میمونی عنوان می‌شود که امکان انتقال هوابرد چندان مطرح نیست، مگر اینکه در یک مکان درمانی اقداماتی شکل گیرد که منجر به تولید افشانه شود که در این صورت امکان انتقال هوابرد به وجود می‌آید.
امیری درباره تاثیر استفاده از ماسک در جلوگیری از انتقال ویروس آبله میمونی از طریق تنفسی، تصریح کرد: استفاده از ماسک هم می‌تواند موثر باشد.
وی همچنین گفت: انتقال این بیماری از طریق روابط جنسی نیست، بلکه علت انتقال آن تماس نزدیکِ پوستی در زمان رابطه است. در کشور‌های اروپایی دسته‌ای از مبتلایان شناسایی شده در بین گروه همجنس‌گرایان بودند.
وی درخصوص روند پایش مرز‌ها در جهت شناسایی موارد مشکوک ورودی بیماری به کشور، اظهار کرد: اکنون مسافران تمامی مبادی مرزی بویژه از کشور‌هایی که تاکنون مورد مثبت بیماری آبله میمونی را گزارش کرده‌اند مورد بررسی قرار می‌دهیم و اگر علائمی مشکوک به بیماری داشته باشند فرد قرنطینه می‌شود و تا زمانی که پاسخ آزمایشش نرسد در قرنطینه می‌ماند تا اقدامات کنترلی انجام شود.
او تاکید کرد: تاکنون هیچگونه مورد محتمل یا قطعی ابتلا به آبله میمونی درکشور گزارش نشده است.
وی همچنین با اشاره به اینکه ابتلا به آبله میمونی و آبله مرغان تفاوت‌های اساسی دارد، گفت: از نظر بالینی کسانی که مبتلا به آبله میمونی می‌شوند معمولا غدد لنفاوی هم در بدن‌شان شروع به بزرگ شدن می‌کند که این امر در آبله مرغان شایع نیست و از طرفی معمولا مبتلایان به آبله میمونی بثورات پوستی‌شان در یک استیج است. آبله میمونی علائمی دارد که می‌توان تاحدودی آن را از آبله مرغان افتراق داد، هرچند که این قطعی نیست و باید این موضوع از طریق آزمایش تایید شود.
رئیس اداره بیماری‌های قابل انتقال بین انسان و حیوان وزارت بهداشت، ادامه داد: آن‌چیزی که موارد مشکوک بیماری را تبدیل به مورد محتمل می‌کند، وجود یک رابطه اپیدمیولوژیک است، یعنی اینکه این فرد به کشور‌های بومی این بیماری سفر کرده باشد و یا اینکه فرد در تماس با مسافری از این کشور‌ها قرار گرفته باشد. این موضوع برایمان بسیار حائز اهمیت است.
وی درباره احتمال از سرگیری مجدد تزریق واکسن آبله، گفت: فعلا دستورالعمل کشوری این نیست که واکسیناسیون انجام شود، اما بعدا ممکن است برای گروه‌های در معرض خطر مانند کادر درمان به شکل محدود واکسیناسیون انجام شود؛ اما فعلا واکسیناسیون به شکل عمومی نه در ایران و نه در هیچ کشور دیگری از جهان توصیه نشده است. درصورتی که نیاز به تزریق واکسن اعلام شود از فرمولاسیون جدیدتری استفاده خواهد شد.
او درخصوص احتمال همه‌گیری آبله میمونی نیز بیان کرد: اینکه آبله میمونی یک همه‌گیری مشابه کووید۱۹ ایجاد کند، منتفی است؛ زیرا نوع انتقال و سرایت آن متفاوت است؛ اما اینکه در نقاط محدودی و در بین یک عده خاص باعث ایجاد همه‌گیری شود، احتمال دارد.
