خورشید در چرخه‌های ۱۱ ساله خورشیدی قرار دارد. دانشمندان می‌گویند که نوع فعلی در سال ۲۰۲۵ میلادی به اوج خود خواهد رسید و تا آن زمان شعله‌ها شدیدتر خواهند شد. این موضوع می‌تواند دلیلی برای نگرانی باشد.
فرارو- زمین قرار است در روز‌های پنجشنبه و جمعه یک طوفان خورشیدی را تجربه کند یک هفته پس از آن که برخی از دانشمندان آن را "بادگلوی خورشید" نامیده اند هم چنین این پدیده به عنوان "پرتاب جرم تاجی" نیز شناخته می‌شود.
به گزارش فرارو به نقل از دویچه‌وله؛ اگر در نزدیکی دایره قطب شمال یا قطب جنوب زندگی می‌کنید ممکن است طی دو روز آینده بتوانید نور‌های شمالی یا جنوبی را ببینید و زمین ممکن است اثرات ژئو مغناطیسی جزئی را تجربه کند.
شدت طوفان‌های خورشیدی توسط اداره ملی اقیانوسی و جوی ایالات متحده به پنج سطح طبقه بندی می‌شوند: G۱-G۵. G مخفف اثرات ژئو مغناطیسی است که توسط ابر پلاسما ایجاد می‌شود. سطح ۵ مربوط به یک اثر بسیار قوی و سطح ۱ مربوط به یک اثر "جزئی" است.
به گفته اداره ملی اقیانوسی و جوی طوفان خورشیدی فعلی به عنوان G۱ طبقه بندی می‌شود. بیش‌تر این طوفان‌های خورشیدی را به سختی می‌توان متوجه شد تنها تعداد کمی از آنها به عنوان یک منظره طبیعی درخشان قابلیت ثبت شدن دارند. به عبارت دیگر، دنیا به این زودی به پایان نمی‌رسد حتی اگر برخی گزارش‌های خبری این طور به نظر برسند. هر از گاهی یک طوفان خورشیدی به سوی زمین سرازیر می‌شود و رگباری از مقالات منتشر شده را با خود به دنبال دارد که در مورد اختلال احتمالی در منبع برق جهانی و ارتباطات تلفنی و ماهواره‌ای هشدار می‌دهند.
این ادعا‌ها را می‌توان اغراق آمیز دانست. با این وجود، نادیده گرفتن کامل آن به عنوان هشدار صرف اشتباه خواهد بود.
خورشید در چرخه‌های ۱۱ ساله خورشیدی قرار دارد. دانشمندان می‌گویند که نوع فعلی در سال ۲۰۲۵ میلادی به اوج خود خواهد رسید و تا آن زمان شعله‌ها شدیدتر خواهند شد. این موضوع می‌تواند دلیلی برای نگرانی باشد. بر اساس نتیجه مطالعه‌ای صورت گرفته در سال ۲۰۲۱ میلادی در دانشگاه ایرواین در کالیفرنیا ساختار ارتباط اینترنتی موجود ما در برابر طوفان‌های شدید خورشیدی آسیب پذیر است.
اگر یک طوفان خورشیدی قوی به زمین برخورد کند نه تنها می‌تواند شبکه‌های برق و ماهواره‌ها را مختل کند بلکه اینترنت را نیز در درازمدت فلج خواهد کرد. زیرساخت اینترنت ما برای مقاومت در برابر طوفان‌های شدید خورشیدی طراحی نشده است. ارتباط از طریق ماهواره‌های محافظت نشده (مانند سیستم‌های ناوبری GPS) و تکرار کننده‌های کابلی زیردریایی که هر ۵۰ تا ۱۵۰ کیلومتر برای تقویت سیگنال‌های ارتباطی در مسیر‌های ارتباطی طولانی نصب می‌شوند به طور خاص آسیب‌پذیر است. یک تداخل الکترومغناطیسی بسیار قوی می‌تواند سیستم حساس را کاملا فلج کند.
اگر اینترنت تنها برای یک روز در ایالات متحده قطع شود خسارت آن تنها در ایالات متحده حدود ۷ میلیارد دلار (۶.۹ میلیارد یورو) خواهد بود.
طی یک طوفان خورشیدی خورشید مقادیر زیادی الکترون و پروتون را به بیرون پرتاب می‌کند و باعث می‌شود ابری از پرتو‌های کیهانی به سمت زمین پرواز کند. طوفان‌های خورشیدی با تغییر شکل میدان مغناطیسی زمین نور‌های قطبی قابل مشاهده در لبه‌های نیمکره شمالی و جنوبی را تقویت می‌کنند. ذرات باردار باد خورشیدی از میدان مغناطیسی زمین مشتق می‌شوند و در امتداد خطوط میدان به قطب‌های زمین جریان می‌یابند و در آن جا نوار‌های نوری یا قوس‌هایی با رنگ‌های مختلف در شمال یا جنوب دایره‌های قطبی ایجاد می‌کنند.
در اوایل سال ۱۸۴۳ میلادی "ساموئل هاینریش شوابه" ستاره شناس آلمانی کشف کرد که فعالیت خورشیدی از چرخه‌های خاصی پیروی می‌کند و تقریبا هر ۱۱ سال به اوج خود می‌رسد.
قوی‌ترین طوفان خورشیدی که تا به امروز روی زمین اندازه گیری شده است رویداد موسوم به "کارینگتون" در سال ۱۸۵۹ میلادی بود زمانی که ورود ذرات باردار باعث خرابی شبکه‌های تلگراف آمریکای شمالی و اروپا شد و نور‌های قطبی تا رم و هاوایی قابل مشاهده بود.
بیش از صد سال بعد، در مارس ۱۹۸۹ میلادی طوفان خورشیدی در استان کبک کانادا کل شبکه برق را فلج کرد. فلاش آور‌ها (زمانی که فضایی بسته سریعا و با حالت انفجاری شعله ور می‌شود فلش آور اتفاق افتاده است؛ م.) در سیستم‌های توزیع برق باعث شد حدود ۶ میلیون نفر به مدت ۹ ساعت در تاریکی بنشینند.
به گفته ناسا در جولای ۲۰۱۲ میلادی یک طوفان خورشیدی بسیار قدرتمند با کالیبر "کارینگتون" به سختی زمین را از دست داد.
مطالعه ناسا می‌گوید:"اگر شعله خورشیدی تنها یک هفته زودتر رخ می‌داد زمین درست در خط آتش قرار می‌گرفت".
امروز فورانی مانند رویداد کارینگتون می‌تواند زیرساخت دیجیتال را در بخش‌های بزرگی از جهان در عرض چند دقیقه فلج کند. تخمین‌ها نشان می‌دهند که برای ماه‌ها اگر نه سال‌ها مناطق وسیعی بدون ارتباطات و منبع تغذیه خواهند بود.
پیشنهاداتی در مورد اینکه چگونه زیرساخت اینترنت می‌تواند قوی‌تر شود وجود دارند. یک احتمال انتقال زیرساخت اینترنت به جنوب است به عنوان مثال به آمریکای مرکزی و جنوبی، زیرا عرض‌های جغرافیایی شمالی بیش‌تر در معرض طوفان‌های خورشیدی قرار دارند.
هم چنین، اتصالات اینترنتی کوتاه‌تر و در نتیجه انعطاف پذیرتر مانند اروپا و آسیا و اجرای کابل‌های سربار اضافی پیشنهاد می‌شوند که نسبت به کابل‌های زیردریایی طولانی که نیاز به تکرار کننده‌های زیادی دارند آسیب پذیرتر هستند.
