بر اساس تحقیقات، توده عضلانی، هر دهه بعد از ۳۰ سالگی ۳ تا ۸ درصد کاهش می‌یابد. همچنین تغییرات طبیعی در بافت چربی که با افزایش سن به‌وجود می‌آید، می‌تواند بدن را به افزایش وزن وادار کند.
کاهش وزن همیشه یک معادله ساده نیست. عوامل زیادی چه داخلی و چه خارجی، ممکن است مانع از رسیدن شما به هدفتان شوند.
به گزارش خراسان، در این جا برخی موانع رایج کاهش وزن و نحوه غلبه بر آنها را بررسی می‌کنیم.
تحقیقات نشان می‌دهد که میکروبیوم شما (مجموعه باکتری‌ها در روده) چقدر برای سلامتی و به‌طور بالقوه برای وزن مهم است. بررسی منتشر شده که نتایجش در مجله Preventive Nutrition and Food Science چاپ شده نشان داد که پروبیوتیک‌ها، پری‌بیوتیک‌ها و سین‌بیوتیک‌ها (ترکیبی از پروبیوتیک‌ها و پری‌بیوتیک‌ها) ممکن است به جلوگیری از افزایش وزن کمک کنند.
همچنین گزارش شده است که افرادی که تنوع کمتری در میکروبیوم‌های روده‌شان دارند، احتمال بیشتری دارد که شاخص توده بدنی (BMI) بالاتری داشته باشند.
اگر از این باکتری‌های خوب تغذیه نکنید، نمی‌توانند تکثیر شوند و بر باکتری‌های بد روده شما غلبه کنند. با تمرکز بر مصرف میوه‌ها و سبزیجات، این ریزمغذی‌ها را در رژیم غذایی خود افزایش دهید.
وقتی صحبت از وزن می‌شود، ژنتیک اهمیت زیادی پیدا می‌کند. نتایج برخی مطالعات نشان داده است که ژن‌ها در حدود ۷۰ درصد از تغییرات وزن بدن افراد نقش دارند. این تأثیر بسیار بزرگی است.
اگر سعی می‌کنید وزن خود را بسیار پایین‌تر از حد تعیین‌شده توسط ژنتیک کاهش دهید، مغز شما به کاهش وزن با ابزار‌های قدرتمند پاسخ می‌دهد. پس اگر نمی‌خواهید پس از کاهش وزن دوباره شاهد افزایش وزن باشید، باید کالری کمتری دریافت کنید و این کار را به‌آرامی انجام دهید. این بدان معناست که هر شش ماه بیش از ۱۰ درصد از وزن بدن خود را کاهش ندهید.
بر اساس تحقیقات، توده عضلانی، هر دهه بعد از ۳۰ سالگی ۳ تا ۸ درصد کاهش می‌یابد. همچنین تغییرات طبیعی در بافت چربی که با افزایش سن به‌وجود می‌آید، می‌تواند بدن را به افزایش وزن وادار کند. با این حال افراد در هر سنی می‌توانند وزن خود را کاهش دهند و آن را حفظ کنند، به‌شرطی‌که عادت‌های سالم داشته باشند.
رفتار‌های موثر شامل قرار دادن غذا‌های غنی از مواد مغذی به‌عنوان پایه رژیم غذایی، محدود کردن کالری‌های خالی (مانند غذا‌های فراوری شده و پر قند) و اضافه کردن تمرینات مقاومتی به برنامه هفتگی خود برای بازسازی عضلات از دست‌رفته است.
برخی دارو‌ها باعث افزایش وزن یا مانع کاهش وزن می‌شوند. به‌گفته کارشناسان مرکز پزشکی دانشگاه روچستر در نیویورک، انسولین برای درمان دیابت، دارو‌های ضد روان‌پریشی خاص یا دارو‌های ضد افسردگی، برخی از درمان‌های صرع، استروئید‌ها و دارو‌های کاهش‌دهنده فشار خون مانند مسدود‌کننده‌های بتا ممکن است باعث افزایش وزن شوند، زیرا به طریقی متابولیسم شما را مختل می‌کنند، اشتهای شما را تغییر می‌دهند، باعث احتباس آب یا خستگی و بی‌تحرکی می‌شوند.
مرکز پزشکی دانشگاه روچستر توصیه می‌کند که مصرف دارو‌های خود را فقط به‌دلیل افزایش وزن متوقف نکنید. در برخی موارد، پزشک شما ممکن است بتواند دوز مصرفی شما را تنظیم کند. اگر این امکان‌پذیر نیست، با یک متخصص تغذیه مشورت کنید.
خوردن غذا با حواس پرت با BMI یا شاخص توده بدنی بالاتر مرتبط است. وقتی از آن چه می‌خورید آگاه باشید، می‌توانید این ارتباط مغز و بدن را ایجاد کنید که سیر و راضی هستید.
در تلاش برای کاهش کالری، معمولا بیشتر افراد سعی می‌کنند در طول روز تا حد امکان کمتر غذا بخورند و حتی وعده‌های غذایی خود را حذف کنند، اما باید بدانید اگر این کار را انجام دهید، بدن تان شما را به خوردن غذا سوق می‌دهد و این محرومیت غذایی می‌تواند نتیجه معکوس داشته باشد؛ بنابراین اگر در طول روز به‌طور منظم غذا بخورید، در کاهش وزن موفق‌ترید.
