شاید بارها شنیده باشیم که افرادی به علت کهولت سن از دنیا میروند، اما این علت مبهم مرگ دقیقاً چه معنایی دارد.
فرارو- گواهی فوت ملکه الیزابت که به تازگی منتشر شده است تنها حاوی دو کلمه عجیب در مورد علت مرگ او بود؛ کهولت سن! ما ممکن است در مورد افرادی که در سنین بالا میمیرند در گفتار روزمره صحبت کنیم.
به گزارش فرارو به نقل از rahnamato، اما از نظر پزشکی در قرن بیست و یکم چه کسی واقعاً در اثر پیری میمیرد؟ چنین علت مبهم مرگ نه تنها سؤالاتی را در مورد چگونگی مرگ یک فرد ایجاد میکند، بلکه میتواند برای خانواده و عزیزان باقی مانده نیز سخت باشد.
علت اصلی مرگ و میر در بریتانیا، زوال عقل و بیماری آلزایمر است. بیماری قلبی؛ بیماریهای عروق مغزی (مانند سکته مغزی)؛ سرطان؛ و کووید، سایر بیماریهای مزمن دستگاه تنفسی تحتانی (مانند آسم)، آنفولانزا و ذات الریه نیز از دیگر عوامل مهم مرگ و میر در بریتانیاست.
در سایر نقاط جهان هم با تفاوت هایی، تقریباً همین عوامل سبب مرگ افراد میشود، اما در واقع، «پیری» به عنوان یک علت مرگ - در کنار توصیف مبهمی به نام «ضعف» - اغلب تحت «علائم، نشانهها و شرایط نامشخص» طبقه بندی میشود.
«پیری» به عنوان مقولهای که سبب مرگ میشود، سابقهای طولانی دارد. این یکی از علل اصلی مرگ و میر در قرن ۱۹ بود، که اغلب با توصیف مبهم «مرده پیدا شد»، همراه میشد. در اواسط قرن نوزدهم، با قانون ثبت ولادت و مرگ ۱۸۳۶ (بریتانیا)، ثبت مرگ یک نفر از دستگاه دینی به کارشناسان پزشکی منتقل شد.
پس از آن، نشریه برجسته Bertillon Classification of Causes of Death (طبقهبندی برتیلون علل مرگ) توسط جمعیتشناس فرانسوی، ژاک برتیون، منتشر شد.
در همان دوره فیلسوف کانادایی، یان هکینگ، نوشت که مردن به خاطر هر چیزی غیر از آنچه در لیست رسمی بود، «مثلاً مردن در سنین بالا غیرقانونی است!». ممکن است بگویید این گفته کمی احمقانه است و مطمئناً در پایان قرن نوزدهم، مردن در سنین بالا غیرقانونی نبود.
اما در واقع موضوع ظاهر این گفته نیست بلکه منظور این بود که برای هر مرگی باید یک علت دقیق ارائه شود، زیرا این اقدام ابزاری ارزشمند برای ردیابی روند مرگ و میر در سطوح مختلف جمعیت است.
در نهایت، «پیری» آخرین گزینه برای توصیف یک علت ناشناخته مرگ شد. این موضوع همچنین در جایی که ممکن است فردی به دلیل تعدادی از عوارض فوت کرده باشد و دستور کالبد شکافی برای یافتن علت اصلی مرگ، عملی یا اخلاقی نبود، مفید واقع شد.
دلیل دیگری که چرا «پیری» به ندرت به عنوان علت مرگ در قرن ۲۰ و ۲۱ مورد استفاده قرار گرفته است این بود که هیچ گونه بسته شدن به خانوادههای متوفیان را فراهم نمیکند.
تحقیقات نشان میدهد که خانوادهها علاقه زیادی به دریافت اطلاعاتی در مورد چگونگی مرگ عزیزشان هستند، نه تنها به این دلیل که میتواند برای مدیریت نگرانیهای خودشان مفید باشد، بلکه به این دلیل که راهحلی برای جلوگیری از مرگ دیگر عزیزشان فراهم میکند.
وقتی مرگ علت ناشناختهای داشته باشد میتواند غم و اندوه و تروما را تشدید کند، به ویژه اگر مرگ ناگهانی یا غیرمنتظره باشد؛ بنابراین تعیین چگونگی مرگ افراد بخشی از نحوه مدیریت غم و اندوه و یادبود آن مرحوم توسط اعضای خانواده به جای مانده است.
در واقع چیزی به اسم مرگ «به علت کهولت سن» وجود ندارد و پیری خود به تنهایی سبب مرگ کسی نمیشود. اما عارضه یا عوارضی هستند که در این سن میتوانند سبب مرگ افراد شوند، ولی به دلایل مختلف، علت را «پیری» ثبت میکنند.