مشرق در واکنش به اقدام نخست وزیر سوئد برای معرفی رومینا پورمختاری و پریسا لیله استراند به عنوان وزرای پیشنهادی محیط زیست و فرهنگ به پارلمان این کشور نوشت: انتخاب دو زن ایرانی الاصل بعنوان وزیر در سوئد را نه از جایگاه تساهل غربی‌ها بلکه باید از زوایای دیگر هم مورد توجه قرار داد.
در کشوری مانند سوئد، وزارت مطلقا رانت و توجه و قدرتی مانند ایران را ندارد و بسیاری از اقشار جامعه هم برای رسیدن به این مشاغل علاقه چندانی نشان نمی‌دهند.
این دو ازسوی دولت راستگرا و ضدمهاجرت سوئد بعنوان وزیر انتخاب شدند.
غربی‌ها تاریخ خود را خوب مطالعه کرده اند، آن‌ها خوب می‌دانند در روم باستان هم بردگان در میدان نبرد شهامت بیشتری از اربابان نشان میدادند، چرا که میدان نبرد را فرصت مغتنمی برای ابراز وفاداری نسبت به ارباب می‌یافتند!
غربی‌ها به تجربه و شناخت می‌دانند که انتخاب یک ایرانی و افغانی و سوری الاصل برای اجرای سیاست‌های ضدمهاجرتی چه مزایایی دارد.
آن‌ها با یک تیر چندین نشان میزنند. آن‌ها با این کار هم از اتهام نژادپرستی که به پیشانی دارند، معاف میشوند، هم سیاست‌های ضدمهاجرتی و ضدایرانی را پیش می‌برند و هم مورد تشویق قرار می‌گیرند (من باب نمونه رئیس مجلس ایرانی الاصل نروژ که هر از چندگاهی دوربین به دست، ضمن تقدیر از ارباب، ما جهان سومی‌ها را مورد شماتت قرار میدهد) آن‌ها می‌دانند برده‌ها همیشه تلاش میکنند به ارباب خود ابراز وفاداری کنند و برای اثباتش به وطن خود هم پشت میکنند!
