دنیای امروزی ما به شدت وابسته به فناوری است و برای مثال برای بسیاری از ما یک لحظه زندگی بدون موبایل و لپ تاپ می‌تواند همچون عذابی طولانی مدت تلقی شود. اما یک مدل شبیه سازی شده توسط دانشمندان، آینده وحشتناکی را به دلیل استفاده بیش از حد از این دستگاه‌های فناورانه محبوب برای ما متصور شده است.
به گزارش راهنماتو، دانشمندان با در نظر گرفتن میانگین استفاده ما از موبایل، تبلت و رایانه، مدلی به نام Mindy را طراحی کردند که می‌تواند تأثیرات طولانی مدت استفاده از این ابراز بر بدن ما را اندازه گیری کند. در واقع Mindy کسی است که ما یعنی گونه انسان را در سال ۳۰۰۰ میلادی به نمایش در می‌آورد.
دکتر نیکولا جورجویچ از دانشمندان شرکت کننده در این پروژه عجیب می‌گوید «نحوه نگه داشتن تلفن می‌تواند باعث فشار در نقاط تماس خاص شود و باعث حالت «پنجه متن» شود که به عنوان سندرم تونل کوبیتال شناخته می‌شود. زاویه دائمی ۹۰ درجه که ناشی از موقعیت معمولی بازو هنگام نگه داشتن یک دستگاه است، عارضه دیگری در دستان ما ایجاد می‌کند».
دکتر جورجویچ افزود: «خم نگه داشتن آرنج برای مدت طولانی - اغلب در حالی که تلفن خود را در دست دارید - می‌تواند عصب پشت آرنج را کشیده و به آن فشار وارد کند. بر اساس این مدل جدید، ساعت‌ها نگاه کردن به تلفن همراه نه تنها باعث خمیدگی پشت، بلکه منجر به ضخیم‌تر شدن گردن می‌شود».
دکتر ک. دانیل ریو از بیمارستان ارک ستون فقرات نیویورک نیز توضیح داد: «زمانی که با کامپیوتر کار می‌کنید یا از پایین به تلفن خود نگاه می‌کنید، عضلات پشت گردن باید منقبض شوند تا سر شما را بالا نگه دارند. هر چه بیشتر به پایین نگاه کنید، ماهیچه‌ها برای بالا نگه داشتن سرتان سخت‌تر درگیر می‌شوند؛ و این به مرور می‌تواند گردن ما را ضخیم‌تر کند.»
دیگر ویژگی‌های عجیبی که می‌توانیم انتظار داشته باشیم عبارتند از جمجمه ضخیم‌تر و مغز کوچک‌تر، و همچنین پلک دوم برای جلوگیری از قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور است. دکتر کاسان کتایاک، از دیگر پژوهشگران شرکت کننده در این طرح می‌گوید: «انسان ممکن است پلک داخلی بزرگتری ایجاد کند تا از قرار گرفتن در معرض نور بیش از حد جلوگیری کند، یا عدسی چشم ممکن است به گونه‌ای تکاملی یابد که نور آبی ورودی را مسدود کند، اما نور‌های با طول موج بالا مانند سبز، زرد یا قرمز را مسدود نکند».
میندی با پشتی خمیده، گردن پهن، دست پنجه‌دار و حتی پلک دوم، می‌تواند فیزیک بدنی ما انسانها را در سال ۳۰۰۰ میلادی نشان دهد.
