حداقل یک تریلیون حشره سالانه برای غذا و خوراک حیوانات کشته میشوند. روشهای معمول کشتار شامل گرما و سرمای شدید است که اغلب با گرسنگی همراه است و در مقایسه با «تنها» حدود ۷۹ میلیارد پستاندار و دام پرنده که هر سال ذبح میشوند، رقم بزرگی است.
به گزارش خبرآنلاین، محققان مدتهاست متوجه شدهاند که ارزش بقای درد به این معنی است که بسیاری از حیوانات، ظاهراً به استثنای حشرات، آن را تجربه میکنند.
اما بررسی بیش از ۳۰۰ مطالعه علمی را و شواهدی که یافته شد، نشان داد، حداقل برخی از حشرات احساس درد میکنند؛ در این میان، حشرات دیگر هنوز با جزئیات کافی مورد مطالعه قرار نگرفته اند.
محققان همچنین مطالعه خود را در مورد واکنش زنبورهای عسل به محرکهای بالقوه مضر انجام دادهآند. نحوه واکنش آنها به محرکها مشابه پاسخهای درد در انسانها و سایر حیواناتی بود که ما میپذیریم احساس درد میکنند.
آفت کشها سالانه تریلیونها حشره وحشی بیشتری را از بین میبرند. علت واقعی مرگ اغلب فلج، خفگی یا انحلال اندامهای داخلی است، گاهی اوقات در طی چند روز.
اگر حشرات احساس درد کنند، پرورش حشرات و کنترل آفات باعث رنج تودهای میشود. با این حال، بحثها و قوانین مربوط به رفاه حیوانات تقریباً به طور کلی حشرات را نادیده میگیرند. یکی از دلایل این است که از نظر تاریخی، حشرات اغلب بسیار ساده با طول عمر بسیار کوتاه در نظر گرفته میشدند. اما شواهدی مبنی بر اینکه حشرات احساس درد میکنند در حال جمع شدن است.
پاسخ به این سوال که آیا حشرات احساس درد میکنند یا خیر دشوار است. درد یک تجربه ذاتی خصوصی است. دشواری تشخیص درد زمانی است که موجود مورد نظر نمیتواند صحبت کند.
در دهه ۱۹۸۰، بسیاری از جراحان بر این باور بودند که نوزادان نمیتوانند درد را احساس کنند و به ندرت از داروهای بیهوشی استفاده میکردند، زیرا فکر میکردند پاسخهای واضح نوزادان، مانند جیغ زدن و خراشیدن، "فقط رفلکس" است. حتی با وجود اینکه هنوز مدرکی نداریم که نوزادان احساس درد میکنند، اکثر آنها اکنون با اطمینان تقریباً میپذیرند که درد دارند.
برای هر موجودی که نمیتواند مستقیماً رنج خود را بیان کند، باید به عقل و احتمال متکی باشیم. هر چه شاخصهای درد بیشتر پیدا شود، احتمال بیشتری دارد.
استفاده از معیارهای ثابت در بین حیوانات و جستجوی همان شاخصهای رفتاری درد در حشرات مهم است که در گاو یا سگ خانگی استفاده میشود.