این زن جایی در بیرون، در جهانی موازی، کمین کرده است. برای ظاهر کردنش، تنها کاری که باید بکنید این است که دستورهای درست را در یک مبدل تصویر هوش مصنوعی، تایپ کنید. مانند یک طلسم دیجیتالی، کلمات، چهره وهمآلود زنی با نگاهی تهی و خالی از زندگی را در برابر چشمان شما ظاهر میکنند. نام زن خیالی در این تصویر دیجیتالی «Loab» است که یک هنرمند سوئدی که با نام کاربری «سوپرکامپوزیت» (Supercomposite) در توییتر شناخته میشود، کشفش کرده است.
یک کاربر توییتر ادعا کرده است که تصویر زن خیالی ترسناکی را به کمک هوش مصنوعی و در حین تبدیل متن به تصویر کشف کرده است.
به گزارش همشهری و به نقل از ساینس الرت، این زن جایی در بیرون، در جهانی موازی، کمین کرده است. برای ظاهر کردنش، تنها کاری که باید بکنید این است که دستورهای درست را در یک مبدل تصویر هوش مصنوعی، تایپ کنید.
مانند یک طلسم دیجیتالی، کلمات، چهره وهمآلود زنی با نگاهی تهی و خالی از زندگی را در برابر چشمان شما ظاهر میکنند. نام زن خیالی در این تصویر دیجیتالی «Loab» است که یک هنرمند سوئدی که با نام کاربری «سوپرکامپوزیت» (Supercomposite) در توییتر شناخته میشود، کشفش کرده است.
تصویر loab که هوش مصنوعی خلق کرده است
سوپرکامپوزیت یکی از اولین خالقان مدرن دنیای هنر است که وارد قلمرو تبدیل متن به تصویر توسط هوش مصنوعی شده است. امسال این هنرمند در حین آزمایش با دستورهای نگاتیو (که از الگوریتمهای ماشینی میخواهد نقطه مقابل چیزی را پیدا کند)، به طور تصادفی با چهرهای ترسناک مواجه شد.
وقتی سوپرکامپوزیت دستور را دوباره اجرا کرد، باز هم این زن برگشت، این بار با کلمه «loab». سوپرکامپوزیت در سپتامبر ۲۰۲۲ درباره کشف این تصویر در صفحه توییترش نوشت: «هوش مصنوعی تصویر این زن را راحت تر از افراد مشهور بازتولید کرد. حضور او ماندگار است و هر تصویری را تحت تاثیر خود قرار میدهد. این یک داستان واقعی و بسیار ترسناک است.»
جای تعجب نیست که «Loab» توانست طوفانی در اینترنت به پا کند. تصویر این زن مرموز اکنون آنقدر شناختهشده است که حتی برای خودش یک صفحه ویکی پدیا هم دارد.
بخشی از رمز و راز این تصویر، چیزی است که بازنماییاش میکند. فیگور «loab» به نوعی «ترونی» (tronie) امروزی تبدیل شده است (ترونی، نوعی نقاشی در عصر طلایی هلند است که در آن در نقاشی چهرهها مبالغه میشد و بر احساسات چهره تمرکز داشت.) بنابراین، نه یک شخص، بلکه یک ایده را بازنمایی میکند.
این فیگور فقط کمی وحشتناکتر از مثلا سوژه ترونی معروفتری مثل دختری با گوشواره مروارید است. جالبتر این که این اثر توسط یک انسان هنرمند که کشیده نشده که بگوییم قرار بوده ایدهای را با ما به اشتراک بگذارد.
در میان صدها تکرار این تصویر که توسط کاربر سوپرکامپوزیت اجرا شده، بسیاری شامل کودکان تکهتکه شده یا کودکانی است که در پسزمینه در حال فریاد زدن هستند. برخی تصاویر تولید شده توسط هوش مصنوعی به قدری ترسناک بود که هنرمند تصمیم گرفت آنها را به صورت عمومی به اشتراک نگذارد.
تصویر این زن خیالی، بیش از ویژگیهای کابوسوارش توجه جهانیان را به خود جلب کرده است. این زن وهمآور که روند خلق آن از سوی کامپوزیت «تصادف آماری تکراری» نامیده شده، نشان دهنده ورود ما به دنیای جدیدی از خلاقیت است، چه برایش آماده باشیم، چه نه.
برندان مورفی، عکاس و مدرس رسانههای دیجیتال در دانشگاه مرکزی کوئینزلند استرالیا، بیشتر اوقات فراغت خود را صرف فکر کردن در مورد آینده هوش مصنوعی و نمونهبرداری از آثار تصویر و متن میکند.
با توجه به اینکه فناوری اخیرا در حال انفجار است، او فکر میکند که دنیای هنر به سمت یک تغییر پارادایم پیش میرود، دقیقا مانند زمانی که عکاسی در اوایل دهه ۱۸۰۰ وارد صحنه شد (و هنر نقاشی را تحت تاثیر قرار داد.)
وقتی مورفی از هوش مصنوعی برای ساختن هنر استفاده میکند، آن را مانند عکاسی از منظره، پرسه زدن در یک مکان و جستجوی چیزهای جالب برای عکاسی در نظر میگیرد. به جز، در این مورد، منظرهای که او در حال کاوش است، نوعی جهان موازی هنر بشری است.
به هر حال، مولدهای هوش مصنوعی بر اساس دانش، فرهنگ و سنتهای هنری انسانی آموزش دیدهاند، به این معنی که ما هم میتوانستیم هر اثری را که آنها خلق میکنند، خلق کنیم. این امکانات محقق نشده اکنون در دسترس انسانها است و مورفی و سوپرکامپوزیت، جزو اولین کسانی هستند که پا به این عرصه گذاشتهاند.
مورفی درباره تصویر این زن میگوید: «من فکر میکنم این عالی است و یک اثر هنری معتبر است. بسیار معتبرتر از یک تصویر هوش مصنوعی خاص. ایدههای زیادی وجود دارد، آزمایشهای زیاد و چندین و چند بار تکرار.»
آن پلوین، جامعهشناس دیجیتالی در موسسه اینترنت آکسفورد که در مورد تاثیر بالقوه یادگیری ماشینی بر کار خلاق تحقیق میکند، دیدگاه مشابهی دارد.
پلوین میگوید: «مدلهای هوش مصنوعی میتوانند به روشهای غیرمنتظره توجهها را به یک عامل کاملا ناشناخته در سبک خاصی از نقاشی جلب کنند. اما مدلهای یادگیری ماشینی مستقل نیستند. آنها به تنهایی آثار هنری جدیدی خلق نمیکنند.»
ما در حال ورود به دنیایی هستیم که در آن بسیاری از خدمات از قبیل نوشتن و نقاشی ممکن است توسط هوش مصنوعی انجام شود و مشاغل بسیاری از جمله نویسندگان در سایه، تصویرگران، طراحان و عکاسان را از بین ببرد.
بهترین هنرمندان انسان بدون شک به رقابت با هوش مصنوعی ادامه خواهند داد، و مورفی گمان میکند اینها افراد خلاقی هستند که با تکیه بر ویژگیهای انسانی خود در آینده موفق خواهند شد.