زمان کار و تعادل بین کار و زندگی در سراسر جهان، به ساعت کاری و ترتیبات زمان کاری (که برنامه کاری نیز نامیده می‌شود) و تأثیرات آنها بر عملکرد کسب و کار‌ها و واحد‌های اقتصادی نیز ربط پیدا می‌کند و با بهره‌وری نیروی کار نسبتی مستقیم و متعادل دارد.
طبق گزارش سازمان جهانی کار، گزارش مربوط به مسئله ساعات کار و تعادل آن و مطالب مرتبط به آن تا جمعه ۶ ژانویه ساعت (۰۸:۰۰ به وقت گرینویچ) تحت شرایط خاصی منتشر خواهد شد.
به گزارش پایگاه خبری سازمان جهانی کار (ILO)، این سازمان در روز جمعه ششم ژانویه ۲۰۲۳ گزارشی از زمان کار، ساعات کار کارگران و شاغلین و همچنین اهمیت و ضرورت ایجاد تعادل بین ساعت کار و ساعت زندگی در سراسر جهان منتشر خواهد کرد.
زمان کار و تعادل بین کار و زندگی در سراسر جهان، به ساعت کاری و ترتیبات زمان کاری (که برنامه کاری نیز نامیده می‌شود) و تأثیرات آنها بر عملکرد کسب و کار‌ها و واحد‌های اقتصادی نیز ربط پیدا می‌کند و با بهره‌وری نیروی کار نسبتی مستقیم و متعادل دارد.
تئوری تعادل بین کار و زندگی افراد موارد مختلفی از مسائل را بررسی و مطالعه می‌کند. این شامل طیف وسیعی از آمار‌های جدید است که ساعات کار، قبل و بعد از بحران کرونا را با هم مقایسه می‌کند.
این گزارش و همه مطالب مرتبط به آن تا جمعه ۶ ژانویه ساعت (۰۸:۰۰ به وقت گرینویچ) تحت شرایط خاصی منتشر خواهد شد و تنها در صورت درخواست رسانه‌های معتبر ILO می‌تواند نسخه‌های گزارش و بیانیه مطبوعاتی آن را در اختیار رسانه‌های شناخته‌شده قرار داد.
موضوع «زمان کار» از زمان آغاز به کار سازمان جهانی کار، یعنی زمانی که اولین استاندارد بین المللی کار، یا همان کنوانسیون ساعات کار (صنعتی)، پذیرفته شد، در کانون توجهات این سازمان بوده است.
برخی از چالش‌های عمده در این زمینه همچنان همان‌هایی هستند که از آغاز عصر صنعتی شدن تولید در مغرب زمین مطرح بوده‌اند. مواردی چون: ساعات کاری بیش از حد و نیاز و تضاد آن با حفظ سلامت و ایمنی کارگران، ضرورت محدود کردن ساعات کار برای بهره‌وری و بازتولید نیروی کار و فراهم کردن دوره‌های کافی برای استراحت و بهبودی کارگر برای روز‌های آتی کار (از جمله استراحت هفتگی و مرخصی سالانه با حقوق) که همگی آنها در استاندارد‌های بین المللی کار ذکر شده است.
با این حال، عوامل مختلفی در سال‌های اخیر منجر به روند‌ها و پیشرفت‌های جدید در زمان کار و سازمان کاری شده است:
جهانی شدن و در نتیجه تشدید رقابت؛ پیشرفت چشمگیر در فناوری اطلاعات و ارتباطات؛ و الگو‌های جدید تقاضای مصرف‌کننده برای کالا‌ها و خدمات، شرکت‌ها را به سمت اتخاذ روش‌های جدید سازماندهی انعطاف‌پذیر - و گاهی جهانی - سوق داده است، از جمله انعطاف‌پذیری زمانی و انعطاف‌پذیری مکانی و همچنین «تولید برون مرزی و فراسرزمینی» باعث تغییراتی در این عرصه شده است.
علاوه بر این، تغییرات جمعیتی عمیقی مانند ورود فزاینده زنان به بازار کار دستمزدی رخ داده است. تغییر از خانواده‌های مجرد «نان‌آور مرد» به خانواده‌هایی با درآمد دوگانه؛ و نگرانی فزاینده در مورد تعادل بین کار و زندگی - که همه این‌ها نیاز‌ها و ترجیحات زمان کاری کارگران را شکل داده است- بر اساس جنسیت و همچنین در طول چرخه زندگی متفاوت است.
این پیشرفت‌های مختلف در انواع ترتیبات کاری منعطف منعکس می‌شود که از مدل معمولی تمام وقت، «۹ تا ۵» متفاوت است، مانند ترتیبات منعطف، کار پاره وقت، میانگین‌گیری ساعات، حساب‌های زمان کاری و دورکاری و…
از نظر کارشناسان سازمان جهانی کار، در سال‌های اخیر بحران اقتصادی و مالی جهانی تأثیر عمیقی بر زمان کار گذاشته است. پس از بحران مالی بزرگ سال ۲۰۰۸، چالش‌های مربوط به بحث زمان کار تغییر کرده است: از تمرکز بر حفظ مشاغل به تمرکز فزاینده بر مسائلی، چون کیفیت شغل -که ارتباط تنگاتنگی با زمان کار هم دارد- و مشاغل بدون ساعت کار ثابت و بدون مکان معین پس از اینترنتی شدن و دیجیتال شدن برخی فعالیت‌های خدماتی، همه و همه بر مسئله ساعت کار و فراغت نیروی کار اثر گذاشتند که در نهاد‌های مطالعاتی سازمان جهانی کار در رابطه با این موارد اغلب تامل کرده و به نتایج جالبی رسیده‌اند.
منبع: ایلنا
