این پژوهش ثابت کرد اروپایی‌های اولیه چرخه‌های زادآوری جانوران را با نشانه‌هایی در نگاره‌های خود ثبت می‌کردند.
نیکدار (کسی که به مرمت و نگهداری آثار هنری و لوازم خانگی قدیمی می‌پردازد) اهل لندن مفتخر به کشف معمای مهمی برای درک دیوار‌نگاره‌ها و نقاشی‌های غار انسان‌های شکارگرــ گرد‌آور عصر یخبندان شده است.
به گزارش بی بی سی، بن بیکن، به تحلیل نشانه‌های ۲۰،۰۰۰ سالهٔ باقی‌مانده بر روی این نقاشی‌ها پرداخت و نتیجه گرفت که این نشانه‌ها به تقویم قمری مربوط می‌شوند.
این پژوهش منجر به تشکیل تیم کارشناسی شد که ثابت کرد اروپایی‌های اولیه چرخه‌های زادآوری جانوران را با نشانه‌هایی در نگاره‌های خود ثبت می‌کردند.
بیکن می‌گوید اولین بار که دریافتم انسان‌های شکارگرــ گرد‌آور از این نشانه‌های چه قصد و منظوری داشته‌اند برایم رویدادی «سوررئال» یا فرا‌واقعی بود.
نگاره‌های جانورانی مانند گوزن شمالی، ماهی و گاو بر دیوار غار‌ها در سراسر اروپا پیدا شده است.
باستان‌شناسان از معنای نقطه‌ها و علائم دیگر موجود بر روی این نگاره‌ها سر‌در‌نمی‌آوردند. آقای بیکن تصمیم گرفت تا راز آن را در‌یابد.
او ساعات طولانی در اینترنت و کتابخانهٔ بریتانیا به بررسی تصاویر دیوار‌نگاره‌های غار‌ها پرداخت و «تا می‌توانست داده‌های بیشتری گرد‌آوری کرد و در میان همه آنها در پی الگو‌های تکرار‌شونده بود».
یکی از موارد مشخصی که در نظر داشت نشانه «Y» در نگاره‌ها بود که به نظر او نشانه و نمادی برای «زایش» بود، چون نشان می‌داد که یک خط از میان دو خط دیگر روئیده است.
با ادامه و گستردگی تحقیقاتش دوستان و دانشورانی هم به این کار علاقمند شدند. آنها او را تشویق کردند که به پژوهش‌های خود ادامه دهد هر‌چند آقای بیکن «آدم گوشه‌گیر و توداری بود».
او با تیمی متشکل از یک استاد از دانشگاه دورهام و استاد دیگری از کالج دانشگاهی لندن شروع به همکاری کرد و با بررسی و مشاهدهٔ چرخه‌های زادآوری جانوران امروزی دریافتند که تعدادی از نشانه‌های موجود بر روی دیوار‌نگاره‌های غار‌ها ثبت زمان جفت‌گیری و دوران زادآوری جانوران بر مبنای تقویم قمری است.
یافته‌های این گروه در مجلهٔ باستان‌شناسی کمبریج منتشر شد. پروفسور پاول پیتیت از دانشگاه دورهام می‌گوید: «خوشحال است وقتی آقای بیکن با او تماس گرفت این موضوع را جدی گرفته است».
«نتایج نشان می‌دهد که شکارگران ــ گرد‌آوران عصر یخبندان اولین گروه از انسان‌ها بودند که از تقویم سیستماتیک استفاده می‌کردند و با نشانه‌هایی اطلاعات مهم رویداد‌های زیست‌محیطی را در این تقویم ثبت می‌کردند».
او در ادامه می‌گوید: «با چنین بررسی‌هایی می‌توانیم نشان دهیم که این انسان‌ها که میراثی از هنر‌های ماندگار در غار لاسکو در فرانسه و غار آلتامیرا در اسپانیا به جای گذاشتند، همچنین یکی از اولین نشانه‌های زمان‌سنجی را نیز برای ما به یادگار گذاشتند که امروزه در میان ما انسان‌ها رواج پیدا کرده است».
آقای بیکن می‌گوید: «نیاکان ما بیش از آنچه تصور می‌کنیم شبیه ما بوده‌اند. این انسان‌ها شاید چندین هزار سال از ما فاصله داشته باشند، اما ناگهان با آنها احساس نزدیکی می‌کنیم».
