پرنده بهشتی از زیباترین و پرطرفدارترین گیاهان آپارتمانی است، چون گل آن شبیه به پرنده‌ای در حال پرواز است به این نام معروف است.
پرنده بهشتی یا استرلیتزیا یکی از گل‌های آپارتمانی بسیار زیبا و پرطرفدار است. این گل زیبا شبیه پرنده‌ای در حال پرواز است و برای همین به این نام خوانده می‌شود.
پرنده بهشتی یا استرلیتزیا در مناطق آفریقای جنوبی به وجود آمده است؛ که با نام‌های دیگری مانند منقار، گل درنا یا گل زبان پرنده نیز شناخته شده است. این گیاه زیبا و در عین حال گران گلدار است. اگر به خوب این گیاه رسیدگی کنید در فصل گلدهی گل می‌دهد. گل‌های این گیاه به هوای سرد نیاز دارند تا رشد مناسبی داشته باشند.
برای همین بیشتر در فصل‌های سرد گل می‌دهد. با افزایش سن گیاه نیز گل‌های بیشتری خواهید داشت.
گیاه پرنده بهشتی به نور زیاد نیاز دارد. کم نوری این گیاه را اذیت می‌کند. بهتر است در فصل‌های گرم سال گیاه را در پشت پنجره قرار دهید تا نور آفتاب را از پشت شیشه‌ها دریافت کند. اما در زمستان که نور آفتاب ضعیف‌تر است در ساعاتی از روز گلدان را زیر نور مستقیم قرار دهید. اگر نمی‌خواهید در فصل بهار و تابستان استرلیتزیا را در هوای آزاد قرار دهید، باید گردش هوای مناسبی هم برای آن در داخل خانه فراهم کنید. دقت کنید که نور مستقیم خورشید هم در حوالی ظهر، سبب سوختن برگ‌ها خواهد شد.
دمای مناسب برای گل پرنده بهشتی در خانه ۱۶ تا ۱۹ درجه سانتیگراد است. دمای زیر صفر و بالای ۳۰ درجه سانتیگراد آن را از بین می‌برد.
زمان استراحت این گل بر عکس بیشتر گیاهان آپارتمانی، تابستان است و فصل رشد آن در زمستان است؛ بنابراین آبیاری آن کمی متفاوت است. در تابستان باید آب کمتری به گیاه بدهید. زمانی که گیاه گل دارد به آب بیشتری نیز نیاز دارد؛ بنابراین مدام روی خاک را چک کنید تا خشک نشود.
برگ‌های این گیاه به رطوبت دوست است، بنابراین باید آن را به خوبی آبیاری کنید. هرچقدر گیاه شما بزرگ‌تر و برگ‌های بیشتری داشته باشد، نیازش به آب نیز بیشتر خواهد بود.
بهتر است همیشه خاکش را مرطوب نگه دارید. استرلیتزیا به سبب داشتن برگ‌هایی بزرگ، رطوبت را سریع‌تر از دست می‌دهد؛ بنابراین در بهار و تابستان، آن را به صورت روزانه آبیاری کنید. اگر بیش از حد به گیاه آب بدهید، برگ‌ها قهوه‌ای خواهند شد.
اگر هم آن را کمتر از میزان لازم آبیاری کنید، سطح برگ‌ها از وسط شروع به زرد شدن می‌کند.
گل استرلیتزیا اگر به مقادیر زیاد خورده شود، هم برای حیوانات و هم برای انسان‌ها سمی است.
پرنده بهشتی به خاک مناسب نیاز دارد. نامناسب بودن خاک باعث کم شدن گل‌های آن در زمان گلدهی می‌شود. باید خاک این گیاه زهکشی خوبی داشته باشد. ترکیب خاک باغچه و پرلیت برای این گیاه مناس است.
این گیاه، تشنه کود است. برخلاف سایر گل‌ها، چون زمان استراحت این گیاه در تابستان است باید در این فصل کوددهی را متوقف کنید. بهتر است در ترکیب خاک آن از کود دامی استفاده کنید و فروردین تا مهرماه هر دو هفته یک بار به آن کود بدهید. بهترین کود برای پرنده بهشتی نیز کود‌های NPK است. در کل کود‌هایی که پتاسیم بیشتری دارند برای این گیاه مناسب‌تر هستند.
رشد ریشه‌های پرنده بهشتی بسیار عمقی و زیاد است. به طوری که یک گیاه بالغ حدود ۵۰ سانتیمتر طول دارد. پس بهتر است گلدانی که برای آن در نظر می‌گیرید گود باشد. همچنین کف آن نیز باید سوراخ‌هایی ایجاد شده باشد تا آب اضافی از کف آن خارج شود.
این گیاه تعویض گلدان را دوست دارد؛ بنابراین هر سال باید گلدان آن عوض شود. چرا که این کار باعث رشد بهتر آن می‌شود.
گیاه را مرتب چک کنید تا مطمئن شوید شته ندارد. به محض دیدن شته از صابون دافع حشرات استفاده کنید، این صابون را فقط به بخش زیرین برگ‌های این گیاه اسپری کنید.
استرلیتزیا مستعد ابتلا به قارچ بوتریس سینرئا یا همان کپک خاکستری هم است. در این بیماری، بر سطح برگ‌ها و گلبرگ‌ها لکه‌هایی با لایه نازک خاکستری رنگ ایجاد می‌شود. برای درمان، بخش‌های بیمار گیاه را جدا و از جریان مناسب هوا در تمام بخش‌های گیاه اطمینان حاصل کنید.
قهوه‌ای شدن لبه‌ها
اگر برگ‌های گیاه قهوه‌ای و شکننده شدند، یعنی آبیاری کمتر از حد نیاز بوده یا هوا بیش از حد خشک است.
زرد شدن برگ‌ها
اگر برگ‌ها زرد و پژمرده شدند، نشان دهنده این است که بیش از حد به پرنده بهشتی آب داده‌اید. ابتدا ریشه‌ها را چک کنید تا مطوئن شوید پوسیده نیستند. اگر ریشه سالم بود، گیاه را به گلدان باز گردانید و اجازه دهید خاک کاملا خشک شود، سپس آبیاری کنید.
لوله‌ای شدن برگ‌ها
اگر برگ‌های استرلیتزیا به داخل پیچ خورد و لوله‌ای مانند شد، دلیل اصلی کمبود آب است. برای جبران آن را به خوبی آبیاری کنید. حتی بهتر است گیاه را به حمام ببرید. اجازه دهید آب اضافی از زیر آن خارج شود، بسته به اینکه گیاه شما چقدر خشک است، برای ۲-۱ ساعت باید در آب قرار بگیرد.
یک جوانه پرنده بهشتی را که حداقل ۳ برگ دارد جدا کنید و در خاک غنی بکارید. بهتر است به طور مرتب این گیاه را تقسیم نکنید، زیرا هر چه تراکم برگ‌ها بالاتر باشد، شکوفه‌های بیشتری رشد خواهند کرد.
منبع: همشهری
