فیلم «شیطان پرادا می‌پوشد» (The Devil Wears Prada) با سکانسی آغاز می‌شود که در آن شخصیتی که آن هاتاوی نقشش را ایفا می‌کند، خود را برای شروع یک روز تازه آماده می‌کند؛ و همانطور که در تصویر بالا هم قابل مشاهده است، او مشغول مسواک زدن دندان‌های خود می‌شود.
حتی بهترین فیلم‌ها و سریال‌ها هم عاری از اشتباه نیستند. این اشتباهات می‌تواند خطا‌های تاریخی، درست نبودن لباس شخصیت‌ها یا گاف‌های ساده باشد.
به گزارش روزیاتو، در ادامه از چیز‌هایی خواهیم گفت که در فیلم‌ها و سریال‌ها زیاد اتفاق می‌افتند، اما در زندگی واقعی هیچ جایی ندارند.
آنطور که شخصیت اصلی سریال «ونزدی» (Wednesday) می‌گوید او نه حسابی در شبکه‌های اجتماعی دارد و نه اصلاً تلفن همراهی و استفاده از کامپیوتر را هم بلد نیست. به همین دلیل است که کتاب خود را با دستگاه تایپ می‌نویسد. اما در انتهای فصل اول سریال، یک تلفن همراه هدیه می‌گیرد و با اعتماد به نفس شروع به استفاده از آن می‌کند.
بیایید فرض بگیریم ونزدی نحوه‌ی استفاده از تلفن‌های امروزی را بلد است و صرفاً از آنها خوشش نمی‌آید. اما باز هم کمی زمان می‌برد تا به دستگاه جدیدی عادت کنید. در عین حال، ونزدی پیام هایش را طوری اسکرول می‌کند که انگار مدت‌ها است از این تلفن همراه استفاده می‌کند.
قهرمان‌های فیلم‌های تریلر و اکشن گاهی مجبور می‌شوند از درون کانال‌های هوا عبور کنند که اغلب به قدری تنگ هستند که سخت می‌شود خود را در آنها جا داد. بچه‌های سریال «چیز‌های عجیب تر» (Stranger Things) به دلیل بزرگی اندازه‌ی فن‌ها فضایی کافی برای عبور از کانال‌های هوا در اختیار دارند، موضوعی که به دور از واقعیت نیست. اما خالقان سریال یک نکته را در نظر نگرفتند: در این مجموعه‌ی تلویزیونی دیواره و کف کانال‌های هوا تقریباً از تمیزی برق می‌زنند، در حالی که در واقعیت این کانال‌ها بسیار کثیف هستند.
این مورد را هم پیش از این در فیلم‌های زیادی از جمله «سکوت بره ها» (The Silence of the Lambs) و «پاندای کونگ فوکار» (Kung Fu Panda) دیده ایم. شخصیتی شرور در زندانی غیر قابل نفوذ محبوس است و دست‌ها و پاهایش به بند کشیده شده، اما باز هم موفق به فرار می‌شود. شخصیت شرور سریال «ونزدی» هم همینگونه است.
به طور کلی، روشن است نویسندگان سریال چه در سر دارند. آنها تصمیم گرفتند شخصیت شرور جدیدی خلق نکنند تا در فصل بعدی، قهرمان سریال با تبهکاری آشنا مبارزه داشته باشد.
آرایش مو‌ها و چهره‌ی شخصیت‌های زن در هر شرایطی دست نخورده باقی می‌ماند. مثلاً شخصیت ناتاشا رومانوف یا همان بیوه سیاه را در نظر بگیرید. او می‌دود، عرق می‌ریزد، می‌افتد و روی زمین کثیف غلت می‌زند، اما موهایش بی عیب و نقص باقی می‌ماند و سایه‌ی چشم هایش پخش نمی‌شود.
به علاوه، باز گذاشتن مو‌ها در حین مبارزه اصلاً منطقی نیست، چون حریف می‌تواند آنها را بگیرد.
باز گذاشتن مو‌ها شاید چندان منطقی نباشد، اما باز هم در برابر پوشیدن کفش پاشنه بلند هیچ است. مثلاً به نظر می‌رسد خالقان فیلم «فرشتگان چارلی» (Charlie’s Angels) با اینکه ۳ شخصیت زن اصلی مجبور بودند با کفش پاشنه بلند مبارزه کنند، مشکلی نداشتند. اما در واقعیت اگر شغل تان مملوء از فعالیت فیزیکی باشد، شما هرگز در حین کار کفش پاشنه بلند به پا نمی‌کنید.
این مورد را هم زیاده دیده ایم؛ شخصیتی یک فندک را در نزدیکی یکی از آبپاش‌های سیستم اطفای حریق سقفی می‌برد و تمام سیستم فعال می‌شود و به همه جا آب می‌پاشد. این ترفندی بود که جان کنستانتین در فیلم «کنستانتین» (Constantine) برای فراری دادن نیرو‌های شیطانی از آن استفاده کرد.
اما فعال شدن یکی از آبپاش‌ها باعث فعال شدن تمام سیستم اطفای حریق نمی‌شود. برای آنکه همه‌ی آبپاش‌ها شروع به پاشیدن آب کنند، باید سیستم یک به یک آنها را دستکاری کنید.
سریال «قول شرف» (Word of Honor) شخصیت‌ها و داستان پیچیده‌ای دارد، اما طولی نمی‌کشد که مخاطب از خود می‌پرسد: قهرمان داستان این لباس‌های زیبا را از کجا می‌آورد؟ او جز بادبزنش چیز دیگری با خود حمل نمی‌کند و خدمتکارش هم تنها یک شلاق مبارزه با خود دارد. اما به روشی که مشخص نیست در هر قسمت با لباس جدیدی ظاهر می‌شود. شاید کاروانی مملوء از لباس دنبال او در حرکت است که مخاطب قادر به دیدنش نیست.
در فیلم‌ها و سریال‌ها کسی تنها برای دستشویی کردن به دستشویی نمی‌رود. معمولاً اگر شخصیتی به دستشویی برود، معنایش این است که قرار است در آنجا بر حسب تصادف مکالمه‌ی کسی را بشنود یا مورد حمله‌ی موجودی شیطانی قرار گیرد.
در اولین قسمت از مجموعه فیلم «هری پاتر» (Harry Potter) هرماینی در دستشویی مورد حمله‌ی ترول قرار می‌گیرد؛ و هری هم در دستشویی مالفوی را در حال گریه پیدا می‌کند و برحسب تصادف با یک ورد او را زخمی می‌کند؛ بنابراین دستشویی به طور قطع جای خطرناکی است.
فیلم «شیطان پرادا می‌پوشد» (The Devil Wears Prada) با سکانسی آغاز می‌شود که در آن شخصیتی که آن هاتاوی نقشش را ایفا می‌کند، خود را برای شروع یک روز تازه آماده می‌کند؛ و همانطور که در تصویر بالا هم قابل مشاهده است، او مشغول مسواک زدن دندان‌های خود می‌شود. پس چرا خبری از کف خمیردندان نیست؟
در زندگی واقعی، هر وقت دندان‌های خود را می‌شوییم کف خمیردندان دور دهان مان را می‌گیرد. اما هیچ اثری از خمیردندان در دهان هاتاوی نیست. شاید فیلمساز‌ها فکر می‌کنند این موضوع ظاهر خوبی در تصویر پیدا نمی‌کند.
