داور نامی است که «سید حسن تقی‌زاده» معروف، به «علی‌اکبرخان» داد؛ کسی که بعد از ۱۰ سال اقامت و تحصیل در ژنو، وزارت عدلیه (دادگستری) پهلوی اول به او داده شده بود.
«داور» همان خیابانی است که کاخ دادگستری (وزارت عدلیه) در محدوده منطقه۱۲ و در ناحیه مرکزی تهران قدیم بر آن مشرف است.
به گزارش همشهری آنلاین، جالب اینکه داور نامی است که «سید حسن تقی‌زاده» معروف، به «علی‌اکبرخان» داد؛ کسی که بعد از ۱۰ سال اقامت و تحصیل در ژنو، وزارت عدلیه (دادگستری) پهلوی اول به او داده شده بود.
او سپس به همین نام اهدایی «داور» مشهور شد. او در سال ۱۳۰۵ وارد دولت رضا شاه شد و از ایدئولوگ‌ها و حزب‌های همراه با پهلوی اول برای نوسازی ایران و ورود به عصر جدید بعد از قاجاریه بود.
این جمله او معرف افکار و فعالیت‌های زمینه ساز و سیاست او در تاسیس پادشاهی پهلوی بود: «باید کسی را پیدا کرد که به ضرب شلاق ایران را تربیت کند.»
۵۱سال عمر کرد و در۲۱ بهمن سال ۱۳۱۵ شمسی و زمانی که (بعد از چندین سال عهده داری موفق وزارت عدلیه یا دادگستری) عهده‌دار وزارت مالیه (دارایی) شد و در کسب درآمد برای دولت ناکام ماند. از این رو، رضاشاه به او تشر سنگینی رفت و «علی‌اکبرخان» خودش را در منزل شخصی در تجریش با خوردن تریاک کشت.
او به پدر بوروکراسی ایران شهرت داشت و در نیم قرنی که زیست همه مراتبی که در طی این دوران طی کرد هیچ کس به قدر و منزلت آداب‌دانی، جسارت و جاه‌طلبی او شهرت نیافت. خصلت و ویژگی‌هایی که به مزاج رضاشاه خوش نمی‌آمد و همین ناقوس مرگ را برای او به صدا در آورد.
نمایی از خیابان داور کنونی
