خبرگزاری دولتی ایرنا با انتشار متنی از تصمیم والدین آرات گلایه کردند.
خبرگزاری ایرنا در مطلبی با تیتر «عشق سمی، پول در سیکس‌پک است» نوشت: برخی از والدین تصور می‌کنند با اجبار فرزندان‌شان به فعالیت در رشته‌های ورزشی به آنها لطف کرده‌اند؛ اما این مسئله باعث اتفاقات تلخی برای آنها می‌شود.
مهمترین آرزوی پدران و مادران، موفقیت فرزندان‌شان است. آنها همه زندگی خود را برای این هدف هزینه می‌کنند و در این مسیر چیزی نمی‌تواند مانع‌شان شود. هر چند گاهی اوقات به دلیل ناآگاهی والدین، فرزندان آنها نمی‌توانند در مسیر درست و علمی پیشرفت قرار بگیرند.
پافشاری روی فعالیت در یک رشته خاص، بدون اینکه علاقه‌مندی فرزندان در نظر گرفته شود باعث می‌شود هم استعدادسوزی رخ دهد و هم اینکه اگر موفقیتی هم کسب شود این موفقیت‌ها مقطعی باشد و به یک فرایند ادامه‌دار تبدیل نشود.
ورزش و به خصوص فوتبال، یکی از مهمترین حوزه‌های مورد علاقه خانواده‌ها است. جو رسانه‌ای و صحبت‌هایی که در خصوص ارقام چندین میلیاردی دستمزد بازیکنان فوتبال می‌شود باعث شده گرایش خانواده‌ها برای فوتبالیست شدن فرزندان بیشتر از سایر رشته‌های ورزشی باشد.
در حال حاضر فوتبالیست شدن به مشاغل مورد علاقه و لاکچری جامعه تبدیل شده است. این مسئله تبعات زیادی همچون رشد بی‌رویه مدارس فوتبال، فشار روحی روی کودکان و از همه مهمتر از بین رفتن استعداد واقعی آنهاست.
آرات فوتبالیست حرفه‌ای می‌شود؟
چند سال پیش بود که فیلم‌هایی از یک کودک سه چهار ساله ایرانی به طرز عجیبی وایرال و پرمخاطب شد. او خیلی راحت از دیوار بالا می‌رفت؛ پاهایش را ۱۸۰ درجه باز می‌کرد؛ به راحتی روپایی می‌زد و حرکاتی را انجام می‌داد که هم‌سن و سالان او نمی‌توانستند این حرکات را انجام دهند.
پدر آرات که نقش مربی را برای او باز می‌کند رفته رفته پای پسرش را به تبلیغات باز کرد. اگر قرار بود موسسه یا فروشگاهی افتتاح شود آرات در افتتاحیه شرکت می‌کرد و چند حرکت آکروباتیک را هم انجام می‌داد. در ادامه حضور در تاک‌شو‌های خارجی هم به فعالیت‌های آرات اضافه شد.
همان زمان نام آرات در تیتر بسیاری از رسانه‌ها به چشم می‌خورد. تصاویر سیکس‌پک شکم آرات نشان می‌داد که او تحت تمرینات سختی قرار گرفته است. دشواری تمرینات در کنار دوری از مادر می‌تواند برای هر کودکی دشوار باشد؛ هر چند پدر آرات نظر دیگری دارد.
او از علاقه باشگاه‌های بزرگی همچون لیورپول برای جذب او خبر داد. آرات و پدرش راهی اروپا و انگلیس شدند تا این کودک بتواند مسیر پیشرفت خود را راحت‌تر طی کند. حتی بسیاری از پیج‌های اینستاگرامی معتبر فوتبالی هم فیلم‌هایی از بازی آرات را منتشر کردند. رفته رفته همگان باورشان شده بود که قرار است او راهی تیم‌های پایه یکی از باشگاه‌های معتبر اروپایی شود؛ اما بازگشت آرات به ایران و بستن قرارداد با باشگاه سپاهان به همه این رویاپردازی‌ها پایان داد.
حسن روشن: اجبار در فوتبالیست شدن کودکان اشتباه است
حسن روشن که از بزرگان فوتبال ایران محسوب می‌شود سالهاست در امارات در زمینه آموزش استعداد‌های فوتبالی فعالیت می‌کند. او که در بالاترین سطح فوتبال ایران بازی کرده در گفتگو با ایرنا، در خصوص فشار خانواده‌ها به کودکان کم سن و سال‌شان برای فوتبالیست شدن گفت: بچه‌ها در هفت سالگی به مدرسه می‌روند. چون مثلا اگر در ۴ سالگی به مدرسه بروند دچار مشکلات زیادی می‌شوند. فوتبال هم به همین شکل است.
روشن اجبار در فوتبالیست شدن کودکان را یک اشتباه می‌داند. او گفت: کودکان باید فوتبال را به صورت تفریحی آغاز کنند و نباید برای آنها تمرینات جدی در نظر گرفت؛ چه برسد به اینکه تلاش شود تا شکم کودکان، سیکس‌پک هم داشته باشد. پدران و مادران تصور می‌کنند برای کودک‌شان تصمیم درستی گرفته‌اند، اما در حقیقت باعث می‌شوند هم استعداد آنها بسوزد و هم اینکه حتی دچار مشکلات روانی شوند.
پیشکسوت فوتبال ایران ادامه داد: مسی برای درمان به اسپانیا رفته بود، اما استعداد او توسط یک باشگاه بزرگ کشف شد و تحت تمرینات تخصص قرار گرفت. فشار غیرعلمی به کودکان برای فوتبالییست شدن یا موفقیت در هر رشته دیگری عواقب زیادی دارد. از خانواده‌ها خواهش می‌کنم هرگز فرزندان‌شان را مجبور به فعالیت در رشته‌ای نکنند.
هشدار روانشناسان در خصوص تحمیل اهداف به فرزندان
روانشناسان اعتقاد دارند پدران و مادرانی که در کودکی و نوجوانی نتوانستند موفقیتی در ورزش، هنر یا حوزه‌های دیگر کسب کنند آرزو‌های سوخته خودشان را برای فرزندان‌شان در نظر می‌گیرند؛ آن هم بدون توجه به اینکه آرزو، اهداف و از همه مهمترین استعداد فرزندان در چه زمینه‌ای است.
اینکه فرزندان خردسال مجبور به انجام تمرینات سخت شوند و حتی از گریه و ناراحتی آنها فیلمبرداری شود مصداق کودک‌آزاری است. جدایی از مادر و درآمدزایی از طریق فرزند هم جزو همین مصادیق محسوب می‌شوند. برای مقابله با این پدیده مذموم در وهله اول بای خانواده‌ها آگاهی پیدا کنند تا اینگونه با سرنوشت فرزندان آنها بازی نشود و استعداد واقعی‌شان هرز نرود. ضمن اینکه باید شرایط و حتی قوانینی در نظر گرفته شود تا کودکان در معرض دلسوزی بیجا و غیرمنطقی خانواده‌ها قرار نگیرند.
