اگرچه هواسونگ -۱۸ ممکن است یک تغییر دهنده بازی نباشد، اما به احتمال زیاد محاسبات ایالات متحده و متحدان آن کشور را در طول یک درگیری پیچیدهتر خواهد ساخت
فرارو- کره شمالی به تازگی اعلام کرده که یک موشک بالستیک قاره پیمای جدید با سوخت جامد را آزمایش کرده که اولین استفاده شناخته آن کشور از این پیشران در یک پرتاب دوربرد است، زیرا آن کشور به دنبال کسب توانایی پرتاب موشک با آمادگی اندک است.
به گزارش فرارو به نقل از رویترز؛ در ادامه به برخی از ویژگیهای فناوری سوخت جامد و چگونگی کمک آن به کره شمالی برای بهبود سیستمهای موشکی آن کشور اشاره میشود:
پیشران جامد مخلوطی از سوخت و اکسید کننده است. پودرهای فلزی مانند آلومینیوم اغلب به عنوان سوخت عمل میکنند و پرکلرات آمونیوم که نمک اسید پرکلریک و آمونیاک است رایجترین اکسید کننده میباشد.
سوخت و اکسید کننده توسط یک ماده لاستیکی سخت به یکدیگر متصل شده و در یک محفظه فلزی بسته بندی میشوند. زمانی که سوخت جامد میسوزد اکسیژن حاصل از پرکلرات آمونیوم با آلومینیوم ترکیب میشود و مقادیر عظیمی از انرژی و دمای بیش از ۲۷۶۰ درجه سانتیگراد را تولید میکند و باعث ایجاد نیروی رانش و بلند کردن موشک از سکوی پرتاب میشود.
قدمت سوخت جامد به وسایل آتشبازیای باز میگردد که قرنها پیش توسط چینیها ساخته شد، اما در اواسط قرن بیستم زمانی که ایالات متحده پیشرانهای قوی تری تولید کرد پیشرفت چشمگیری داشت. اتحاد جماهیر شوروی اولین موشک بالستیک قاره پیما با سوخت جامد خود را با نام RT-۲ در اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی به میدان آورد و به دنبال آن فرانسه S۳ خود را توسعه داد که به نام SSBS نیز شناخته میشود که یک موشک بالستیک میان برد است. چین آزمایش موشکهای بالستیک قاره پیمای با سوخت جامد را در اواخر دهه ۱۹۹۰ میلادی آغاز کرد.
پیشرانهای مایع نیروی محرکه بیش تری را ارائه میدهند، اما به فناوری پیچیدهتر و وزن اضافی نیاز دارند. سوخت جامد متراکم است و به سرعت میسوزد و در مدت زمان کوتاهی نیروی رانش ایجاد میکند. سوخت جامد میتواند برای مدت طولانی بدون تخریب یا تجزیه در انبار باقی بماند قابلیتی که در مورد سوخت مایع وجود ندارد و بر مشکلات آن میافزاید.
موشکهای با سوخت جامد برای عملیات آسانتر و ایمنتر هستند و به حمایت لجستیکی کمتری نیاز دارند و همین امر شناسایی آنها را دشوارتر میسازد و قابلیت بقای بیش تری در مقایسه با تسلیحات با سوخت مایع دارند.
"آنکیت پاندا" یکی از اعضای ارشد مؤسسه صلح بین المللی کارنگی مستقر در ایالات متحده میگوید: "هر کشوری که قابلیت هستهای مبتنی بر موشک را در مقیاس وسیع در اختیار دارد به دنبال موشکهای با سوخت جامد است که نیازی به سوخت گیری بلافاصله پیش از پرتاب ندارند. این قابلیتها در زمان بحران بسیار پاسخگوتر هستند".
کره شمالی اعلام کرده که توسعه موشکهای بالستیک قاره پیمای مجهز به سوخت جامد جدید آن کشور به نام هواسونگ -۱۸ توانایی ضد حمله هستهای آن کشور را به طور اساسی ارتقا میدهد. وزارت دفاع کره جنوبی به دنبال کم اهمیت جلوه دادن این آزمایش بود و اعلام کرده که کره شمالی برای تسلط بر این فناوری به زمان و تلاش اضافی نیاز دارد.
پاندا میگوید که کره شمالی ممکن است با مشکلاتی مواجه شود تا اطمینان حاصل کند که چنین موشک بزرگی زمانی که قطر تقویت کننده بزرگتر میشود از هم نمیپاشد. او میگوید اگرچه هواسونگ -۱۸ ممکن است یک تغییر دهنده بازی نباشد، اما به احتمال زیاد محاسبات ایالات متحده و متحدان آن کشور را در طول یک درگیری پیچیدهتر خواهد ساخت.
پاندا میافزاید: "مهمترین منافع ایالات متحده و متحدان اش کاهش خطرات استفاده هستهای و تشدید تنش ناشی از در اختیار داشتن این تسلیحات توسط کره شمالی هستند".