فرارو- تومورهای فیبروئید رحم رشد سلول‌های غیرطبیعی در دیواره عضلانی رحم (میومتر) هستند.
به گزارش فرارو،واژه "فیبروئید" ممکن است گمراه‌کننده باشد، زیرا سلول‌های این تومورها منشأ فیبروزی ندارند و از سلول‌های عضلانی غیرطبیعی تشکیل می‌شوند. این تومورها شایع و معمولاً خوش‌خیم (غیرسرطانی) هستند.
سه نوع اصلی فیبروئید وجود دارد که بسته به محل آنها در رحم دسته‌بندی می‌شوند:
- فیبروئید زیر سروزی: این نوع در سطح خارجی رحم ظاهر می‌شود.
- فیبروئید داخل دیواره‌ای: این نوع به دیواره رحم محدود است.
- فیبروئید زیر مخاطی: این نوع در سطح داخلی رحم پدیدار می‌شود. فیبروئیدها به ندرت گردن رحم را درگیر می‌کنند.
علائم شایع فیبروئید رحم
- اغلب بدون علامت است و ممکن است در معاینه لگنی کشف شود.
- خونریزی‌های غیرطبیعی مانند خونریزی در بین قاعدگی‌ها و لخته‌های خونی بزرگ که باعث احساس ناراحتی می‌شود.
- احساس فشار روی مثانه یا راست روده.
- کم‌خونی (ضعف، خستگی و رنگ‌پریدگی).
- افزایش ترشحات از مجرای تناسلی (در موارد نادر).
- مقاربت دردناک یا خونریزی پس از مقاربت.
علل تومورهای فیبروئید رحم
دلیل قطعی این تومورها مشخص نیست، اما به نظر می‌رسد هورمون استروژن برای تحریک و رشد تومورهای فیبروئید ضروری است، به ویژه که این تومورها در دختران پیش از بلوغ و خانم‌های یائسه به ندرت مشاهده می‌شوند.
عوامل تشدیدکننده بیماری فیبروئید رحم
- مصرف قرص‌های ضدحاملگی و هورمون‌درمانی با استروژن ممکن است باعث رشد بیش از حد فیبروئیدها شوند.
- عوامل ژنتیکی: تومورهای فیبروئید در خانم‌های سیاه‌پوست ۳ تا ۵ برابر بیشتر از خانم‌های سفیدپوست شایع هستند.
پیشگیری از فیبروئید رحم
در حال حاضر نمی‌توان از تومورهای فیبروئید پیشگیری کرد، اما اجتناب از مصرف هورمون‌های زنانه ممکن است به کاهش رشد فیبروئیدها کمک کند.
عواقب مورد انتظار در بیماری فیبروئید رحم
فیبروئیدها معمولاً پس از یائسگی بدون درمان کوچک می‌شوند.
در صورتی که نیاز به جراحی باشد، بیمار بستری خواهد شد. فیبروئیدها در موارد زیر جراحی می‌شوند:
-
- خونریزی شدید
- مشکلات در باردار شدن یا بارداری
- سرطانی شدن (که نادر است)
فیبروئیدها معمولاً می‌توانند بدون برداشتن کامل رحم جراحی شوند، و تا زمانی که رحم برداشته نشده باشد، امکان بارداری وجود دارد.
عوارض احتمالی در صورت عدم معالجه بیماری فیبروئید رحم
- خونریزی شدید و کم‌خونی
- در دوران بارداری، فیبروئیدها ممکن است باعث سقط خودبه‌خودی (معمولاً نوع زیر مخاطی)، زایمان زودرس یا جدا شدن جفت شوند.
- فیبروئیدهای بزرگ می‌توانند باعث مشکل در رشد جنین شوند زیرا خون بیشتر به فیبروئید جریان می‌یابد و کمتر به جفت می‌رسد.
- احتمال عود فیبروئید پس از جراحی وجود دارد.
- سرطانی شدن فیبروئید (که در کمتر از ۰.۵٪ موارد اتفاق می‌افتد) معمولاً با رشد سریع تومور همراه است.
درمان فیبروئید رحم
اقدامات تشخیصی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- آزمایش خون
- سونوگرافی
- لاپاروسکوپی (بررسی احشا داخل شکم)
- هیستروسالپنگوگرام (بررسی رحم و لوله‌های رحمی)
درمان بسته به علائم و نتایج تشخیصی مختص هر بیمار خواهد بود. در مواردی که علائم خفیف هستند، ممکن است درمان لازم نباشد و بیمار پس از ۶ تا ۱۲ ماه برای معاینه مجدد مراجعه کند.در برخی موارد، جراحی توصیه می‌شود و روش‌های مختلف جراحی وجود دارد.
داروهای درمان بیماری فیبروئید رحم
- استروژن موجود در قرص‌های ضدحاملگی با دوز کم معمولاً خطر زیادی ندارد، اما استروژن با دوز بالا می‌تواند باعث بزرگ شدن فیبروئیدها شود.
- برای کاهش خونریزی، مصرف پروژستین‌ها توصیه می‌شود.
- داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی برای تسکین درد.
- برای درمان کم‌خونی ناشی از خونریزی، مکمل آهن توصیه می‌شود.
فعالیت در زمان ابتلا به بیماری فیبروئید رحم
اگر جراحی انجام نشده باشد، محدودیت خاصی برای فعالیت وجود ندارد. اما پس از جراحی، باید مدتی استراحت کنید و فعالیت‌های جنسی را تا حدود یک ماه متوقف کنید.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
- اگر شما یا یکی از اعضای خانواده‌تان علائم تومور فیبروئید دارید.
- اگر علائم شما شدیدتر شوند.
- اگر مجبور باشید هر تامپون یا پد را سریع‌تر از یک ساعت عوض کنید.
