هوش مصنوعی کنترل ماهواره در فضا را به دست گرفت!

هوش مصنوعی ۲۴ ساعت یک ماهواره را در مدار کنترل کرد تا محققان ببینند این فناوری چگونه عمل می‌کند.

به گزارش دیجیاتو، اگر فیلم‌های ترمیناتور را دیده باشید، حتماً با «اسکای‌نت» یا «شبکه آسمان» آشنایی دارید؛ سیستم هوش مصنوعی قدرتمندی که کنترل شبکه‌های مختلف جهانی ازجمله سامانه‌های دفاعی را برعهده گرفت و علیه بشریت برپا خاسته بود. حالا گزارش‌های رسیده از چین حاکی از آن هستند که محققان این کشور به هوش مصنوعی اجازه داده‌اند تا به‌طور موقت کنترل یک ماهواره در مدار نزدیک زمین را در دست بگیرد.

به‌گزارش روزنامه چینی SCMP، محققان چینی به مدت ۲۴ ساعت به یک سیستم هوش مصنوعی روی زمین اجازه دادند تا کنترل ماهواره کوچک رصدی Qimingxing ۱ را برعهده بگیرد. هدف این آزمایش این بود که مشخص شود این فناوری بدون دخالت انسان در کنترل ماهواره‌ها چگونه عمل خواهد کرد.

هوش مصنوعی مناطق عجیبی را برای رصد زمین انتخاب کرده بود

نتایج این آزمایش به‌صورت مقاله‌ای در مجله Geomatics and Information Science دانشگاه ووهان منتشر شده است. این مقاله مدعی است که هوش مصنوعی مناطقی را روی زمین انتخاب کرده بود تا Qimingxing ۱ از نزدیک از آن‌ها تصویربرداری داشته باشد.

بااین‌حال، هیچ توضیحی ارائه نشده که چرا هوش مصنوعی این نقاط را انتخاب کرده است. یکی از این مناطق ظاهراً «پاتنا»، شهری قدیمی در شمال شرق هند در نزدیکی رود «گنگ» بود که محل استقرار هنگ نظامی «بهار»، شاخه‌ای از ارتش هند به‌حساب می‌آید. این هنگ در سال ۲۰۲۰ بر سر اختلافات مرزی در دره «گالوان» با ارتش چین درگیر شده بود. هوش مصنوعی همچنین توجه ویژه‌ای به «اوساکا»، یکی از شلوغ‌ترین بنادر ژاپن داشت که ناو‌های آمریکایی اغلب در آن پهلو می‌گیرند.

دانشمندان چینی این پروژه می‌گویند اگرچه استفاده از هوش مصنوعی در مأموریت‌های فضایی رو به افزایش است، اما هنوز از این فناوری در زمینه کنترل ماهواره‌ها استفاده نمی‌شود و کنترل ماهواره‌ها فعلاً به‌صورت دستی صورت می‌پذیرد. درنتیجه، به باور آن‌ها زمان و منابع زیادی برای کنترل این دستگاه‌های معلق در مدار هدر می‌رود.

این محققان باور دارند که استفاده از هوش مصنوعی در کنترل ماهواره‌ها می‌تواند این دستگاه‌ها را قادر به صدور هشدار به‌موقع درخصوص اتفاقات غیرمنتظره کند. منتها هوش مصنوعی برای عملکرد مؤثر در این حوزه باید آگاهی کاملی نسبت به رخداد‌های جهانی داشته باشد و فاکتور‌های بسیاری ازجمله حرکت ابرها، زاویه دوربین، ارزش اهداف، محدودیت‌های حرکتی ماهواره، تعاملات انسانی و ... را در نظر بگیرد؛ بنابراین احتمالاً راه زیادی تا واگذاری کامل اختیار ماهواره‌ها به هوش مصنوعی باقی مانده است.