پتکی در پاسخ به اینکه برای شبکه نمایش خانگی چه آینده‌ای می‌بینید و اگر بخواهید این شبکه را در مقابل تلویزیون قرار بدهید چه جایگاهی برایش متصور می‌شوید؟ چنین می‌گوید: من آینده خوبی برایش نمی‌بینم، چون پول خیلی زیادی در سینمای خانگی می‌چرخد و به نظرم اتفاقا این شبکه روند پیشرفت خیلی از بازیگران را متوقف کرده است؛ البته جسارت نشود به هنرمندان عزیز، اما همه ما می‌دانیم که سریال‌های شبکه نمایش خانگی با تلفن‌های همراه تماشا می‌شوند و تصویر هرچقدر هم که بخواهد بزرگ باشد از کف دو دست که بیشتر نمی‌شود.
مجید پتکی، بازیگر سریال «آکتور» با دفاع از این سریال شبکه نمایش خانگی تاکید دارد: «آکتور» یک کار شیک و قشنگ است که قصه‌های واقعی را نشان می‌دهد، اما نمی‌دانم چرا مردم دوست دارند مدام دعوا ببینند؟! این بازیگر در عین حال می‌گوید: نمی‌دانم تصویب کننده فیلمنامه‌هایی که سرشار از خشونت و تنش هستند چه کسانی اند که مردم را به خشونت سوق داده اند.
به گزارش ایسنا، مجید پتکی درباره تجربه ایفای نقش افسر بازنشسته آگاهی در مجموعه «آکتور»، میزان استقبال مخاطبان از این مجموعه به عنوان سریالی به دور از خشونت و همچنین دلایل استقبال اغلب مخاطبان شبکه نمایش خانگی از خشونت در سریال‌ها صحبت کرد.
بازیگر «آکتور» ابتدا در واکنش به این جمله که «مدت هاست اغلب سریال‌های شبکه نمایش خانگی با نمایش خشونت، کلاهبرداری، خیانت و قتل در پی جذب مخاطب است؛ نگاه شما به «آکتور» به عنوان مجموعه‌ای با قصه‌های واقعی، اما با حداقل خشونت چیست؟» خاطرنشان می‌کند: من هم کاملا موافق این نظر هستم. «آکتور» یک سریال آرام، اما کاملاً واقعی است. قبول دارم که سریال‌های شبکه نمایش خانگی مدت‌هاست با تنش و خشونت همراه بوده‌اند. از «میدان سرخ»ی که خودم در آن بازی داشتم تا بقیه سریال‌های دیگر که نام نمی‌برم همه با خشونت و تنش همراه بوده‌اند. نمی‌دانم به چه دلیل؟ چند سالی است که انگار از نویسندگان خواسته شده که فقط قصه‌های خشونت آمیز بنویسند؛ البته ناگفته نماند که خواسته مردم هم مهم است و واقعا هم از چنین داستان‌هایی استقبال می‌شود.
او ادامه می‌دهد: خاطرم هست زمانی که مواد مخدر فقط دو گونه تریاک و هروئین بود، بیشتر سریال‌هایی که آن زمان ساخته می‌شدند با مضمون معضل بزرگ اعتیاد همراه بودند، اما الان که این معضل همچنان در جامعه ما وجود دارد، خیلی هم بیشتر شده و اغلب خانواده‌های ایرانی به نوعی درگیر این معضل هستند، اما دیگر به اعتیاد آنچنان که باید، پرداخته نمی‌شود؛ یعنی انگار مردم دوست دارند فقط دعوا ببینند. البته مسلم است که مردم دوست ندارند خشن باشند، اما خوراک فرهنگی‌ای که اخیرا برای مردم در شبکه نمایش خانگی یا سینما در نظر گرفته شده مردم را بیشتر به این سمت سوق می‌دهد.
پتکی سپس بر لزوم توجه به رده بندی سنی برای انتشار سریال‌هایی که با خشونت همراه هستند اشاره و تاکید می‌کند: این روز‌ها دسترسی به موبایل برای همه کودکان و نوجوانان فراهم شده است و افراد بدون توجه به رده بندی سنی، سریال‌هایی که مناسب سنشان نیست را تماشا می‌کنند. اکثر سریال‌ها در ابتدای قصه گوشزد می‌کنند زیر ۱۸ سال تماشا نکنند، اما واقعاً به این نکته توجه می‌شود؛ این در حالی است که نه فقط افراد زیر ۱۸ سال حتی کودکان کوچکتر هم این مجموعه‌ها را می‌بینند. اگر ما به عنوان مخاطب در لحظه خشونت، تلویزیون را خاموش کنیم تا کودک نظاره گر این صحنه‌ها و اتفاقات بد نباشد، بچه‌ها آنقدر زرنگ و باهوش هستند که سال‌ها به چرایی پاسخ سوال فکر می‌کنند و به نظرم این بدتر از دیدن آن لحظه خشونت است. واقعاً نمی‌دانم تاییدکننده این فیلمنامه‌ها چه کسانی هستند و یا اینکه مردم ما واقعا می‌خواهند خشونت تماشا کنند.
او سپس به قصه «آکتور» اشاره می‌کند: الان «آکتور» آمده و سریالی است که هنر بازیگری را نشان می‌دهد و یک زندگی واقعی را به تصویر کشیده است. از طرفی هم آمده یک راهکار به نیروی انتظامی نشان داده که کسانی هستند در این مملکت که نقش خودشان را ندارند و مدام نقش دیگران را بازی می‌کنند، شاید همین‌ها برای شما (نیروی انتظامی) مفید باشند. به نظرم «آکتور» سریال شیک و قشنگی است. وقتی این اثر توانسته در رقابت با سریال‌های بین المللی موفق به کسب جایزه بزرگ جشنواره سریز مانیا شود پس جای تشویق دارد. من به شخصه برای موفقیت این سریال خیلی خوشحال شدم.
بازیگر نقش سرگرد غفوری در «آکتور» همچنین اظهار می‌کند: نقشم تا پایان سریال حضور دارد، اما کمرنگ و پررنگ می‌شود. در بعضی قصه‌ها خیلی حضور دارم، اما در مجموع در ۱۴ قسمت پایانی خیلی پررنگ نیستم. «آکتور» سریالی است که من مطمئنم مخاطبش را راضی می‌کند؛ به خصوص در قسمت پایانی، چون پایان تلخی ندارد. «آکتور» برای من تجربه خوبی بود و بیشتر با آقای نیما جاویدی کار کردن برایم ارزش داشت و راضی بودم. ایشان به من اعتماد کرد. من به همراه آقای جعفری نقش افسر آگاهی بازنشسته را ایفا کردیم و قطعا برایمان جذابیت‌هایی داشت؛ اما کمترین نام‌هایی که در رسانه‌های مجازی که «آکتور» را تبلیغ می‌کنند، برده شد، ما دو نفر بودیم و این خوشایند نیست. به خصوص آقای جعفری که سالهاست در عرصه تئاتر زحمت کشیده و حقش این نیست. حتی اگر دقت کرده باشید عکسی از ما دو نفر هم در رسانه‌ها برای حضور در «آکتور» یافت نمی‌شود. دلیلش را نمی‌دانم.
بازیگر سریال‌های «گذر از رنج ها»، «دلدادگان»، «کلبه‌ای در مه»، «آرماندو»، «سیاوش» و «میدان سرخ» در ادامه در پاسخ به اینکه برای شبکه نمایش خانگی چه آینده‌ای می‌بینید و اگر بخواهید این شبکه را در مقابل تلویزیون قرار بدهید چه جایگاهی برایش متصور می‌شوید؟ چنین می‌گوید: من آینده خوبی برایش نمی‌بینم، چون پول خیلی زیادی در سینمای خانگی می‌چرخد و به نظرم اتفاقا این شبکه روند پیشرفت خیلی از بازیگران را متوقف کرده است؛ البته جسارت نشود به هنرمندان عزیز، اما همه ما می‌دانیم که سریال‌های شبکه نمایش خانگی با تلفن‌های همراه تماشا می‌شوند و تصویر هرچقدر هم که بخواهد بزرگ باشد از کف دو دست که بیشتر نمی‌شود. اگر هم بخواهند سریال‌های شبکه نمایش خانگی را با کارت حافظه (فلش) در تلویزیون تماشا کنند به نظرم باز هم بازی‌ها به وضوح دیده نمی‌شوند و تشخیص بازی‌های خوب و بد دشوار می‌شود.
او تصریح می‌کند: به اعتقاد من خیلی از بازیگران اتفاقاً در شبکه نمایش خانگی نه تنها پیشرفت نداشته اند بلکه در روند بازیگری شان پسرفت هم داشته‌اند و یا دست کم درجا زده اند؛ بنابراین من خیلی آینده روشنی برای شبکه نمایش خانگی نمی‌بینم. می‌دانم تمام این حرف‌ها به ضررم تمام می‌شود. شاید دوستان با خود بگویند مجید پتکی با شبکه نمایش خانگی کار می‌کند و نان همین سفره را می‌خورد. درست است من نان همین سفره را می‌خورم، اما باید این حرف‌ها را هم بگویم. نکته دیگر اینکه تعداد بازیگرانی که در شبکه نمایش خانگی کار می‌کنند در قالب همان ۴۰ یا ۵۰ نفر مدام تکرار می‌شود و به نظرم فضا برای ورود نیرو‌های جدید باز نبوده است. شاید هم من اشتباه می‌کنم، ولی نظر شخصی ام این است. ان شاءالله که نظر من اشتباه باشد نه اینکه واقعا اینطور باشد.
این بازیگر سپس در پاسخ به اینکه اگر بخواهید «آکتور» را در یک جمله قضاوت کنید چه می‌گویید؟ اظهار می‌کند: من «آکتور» را مثل شروع سریال که با جمله‌ای از شکسپیر آغاز می‌شود قضاوت می‌کنم. یعنی همه ما در این دنیا بازیگریم و نقش بازی می‌کنیم. به نظرم همین که مخاطب به این جمله برسد کافیست که فکر می‌کنم خوشبختانه «آکتور» در رساندن این مفهوم موفق بوده است. به عنوان مثال در بخشی از داستان که مربوط به خانه سالمندان می‌شد مشاهده کردید که چقدر حرف‌ها زده شد که کاملاً هم آموزنده بود. «آکتور» لابه لای قصه‌های پلیسی جنایی، رگه‌های عاطفی، عشق و احساسات هم دارد. بقیه سریال‌ها هم اینگونه هستند، اما خشونت در آنها بالا رفته است و خوب نیست.
مجید پتکی در پایان درباره کار‌های جدیدش اعلام می‌کند: در حال حاضر مشغول بازی در دو سریال هستم. سریال «عشق بدون خطبه» برای شبکه نمایش خانگی به کارگردانی آقای برزو نیک نژاد تولید می‌شود. یکی از دلایلی که ایشان مرا برای بازی در این سریال انتخاب کرد بنا به گفته خودشان، تماشای قسمت دوم «آکتور» بود که به قصه ورود کردم. برای تلویزیون هم یک سریال با عنوان «هادی» دارم که همچنان مشغول کار هستیم.
