برخی عادت دارند هنگام دعوا و عصبانیت، حرف‌ها و طعنه‌هایی به زبان بیاورند که هرگز از ذهن طرف مقابل پاک نمی‌شود. سعی کنید موقع عصبانیت دست روی ضعف‌های همسرتان نگذارید. پای خانواده‌اش را وسط نکشید و اهانت نکنید. اگر نمی‌توانید به خودتان مسلط باشید، موقع خشم محل را ترک کنید.
هیچ همسری یک باره بد نمی‌شود، بلکه در برخی موارد این رفتار‌های اشتباه زن یا شوهر است که باعث بداخلاقی همسرش می‌شود و زندگی را به کام هر دو تلخ می‌کند.
در ادامه به یک سری از این رفتار‌های اشتباه اشاره خواهیم کرد.
این رفتار اشتباه در زنان بیشتر رخ می‌دهد. فردی که خودش، خواسته‌ها و انتظارات خود را کاملا نادیده می‌گیرد و فقط فدای خواسته‌ها و رضایت همسر می‌شود، دچار اشتباه شده است. این رفتار تا مدتی جواب می‌دهد و بعد از آن همسر، پرتوقع خواهد شد و از نظر او شریک زندگی هیچ حق شخصی ندارد و خود فرد هم فدای انبوهی از خشم‌ها و حرف‌های ناگفته می‌شود که دیگر به یک انبار باروت تبدیل شده است! بنابراین فراموش نکنید که زوج‌ها باید در بیشتر مواقع با هم همکاری کنند. قرار نیست همیشه تمام بار و حل و فصل مشکلات زندگی روی دوش یکی از زوج‌ها باشد.
یک سم مهلک درخصوص زوج ها، صحبت نکردن درباره خواسته‌های خودشان است. در ابتدای ازدواج استفاده از عبارت‌هایی همچون «عزیزم هر چی تو بخوای»، «گلم هر چی نظر تو هست، موافقم» و ... رایج است، اما باید حرف بزنید و نظر و انتظارات خودتان از زندگی و توقعات تان را از همسرتان بگویید و با هم به یک توافق برسید. حتی اگر فکر می‌کنید انتظار مسخره‌ای دارید هم انتظارتان را بیان کنید تا حداقل همسرتان بتواند شما را قانع کند. صحبت نکردن و بیان نکردن انتظارات هرگز راه‌حلی مناسب نبوده است. برخی زوج‌ها به ظاهر به علم غیب اعتقاد دارند؛ چرا که به شدت معتقدند همسرم خودش باید بفهمد الان من چه می‌خواهم و ... که اشتباه است.
به رفتار‌های همسرتان فکر و او را تحلیل کنید. سعی کنید شخصیت همسرتان را بشناسید. به طور مثال، اگر در قالب شوخی انتقاد می‌کند، اگر عادت دارد موقع ناراحتی در اتاق بماند یا موقع شستن ظرف‌ها آنها را محکم به هم بزند و ...، او را بشناسید و اگر لازم شد در شرایط مقتضی با او گفتگو کنید. می‌توانید از کتاب‌های معتبر موجود در بازار کمک بگیرید و سبک‌های ارتباطی مردان و زنان و تفاوت‌های آنها را بیشتر بشناسید.
برخی زوج‌ها ابراز علاقه و در آغوش کشیدن یکدیگر را فقط خاص اوایل ازدواج می‌دانند و با گذشت سال‌ها و وجود بچه دیگر زمانی را برای ابراز علاقه نمی‌گذارند. ابراز محبت همیشه در رابطه زوج‌ها لازم است، همان‌طور که خودرو برای حرکت کردن به بنزین نیاز دارد.
برخی عادت دارند هنگام دعوا و عصبانیت، حرف‌ها و طعنه‌هایی به زبان بیاورند که هرگز از ذهن طرف مقابل پاک نمی‌شود. سعی کنید موقع عصبانیت دست روی ضعف‌های همسرتان نگذارید. پای خانواده‌اش را وسط نکشید و اهانت نکنید. اگر نمی‌توانید به خودتان مسلط باشید، موقع خشم محل را ترک کنید.
همسر شما نزدیک‌ترین فرد به شماست. شادی او، شادی شما و مشکل او، مشکل شماست. دنبال سهم بیشتر گرفتن از زندگی نباشید. انصاف داشته باشید و همیشه ضعف‌ها و عیب‌های او را نبینید. برای درست کردن رابطه، دست به کار شوید و از کار‌های مثبت او تعریف کنید و قدردان باشید. سپاس‌گزار بودن فرد را تشویق می‌کند و احتمال انجام رفتار‌های مثبت بیشتر می‌شود.
دروغ به هر شکل و با هر توجیهی که باشد، کاری اشتباه است و اگر همسر شما یک بار از شما دروغی بشنود، ممکن است برای همیشه اعتماد خود را از دست بدهد. ممکن است پیش خود فکر کنید همسرم با این کار مخالف است، پس دروغ گفتن بهتر است! با او درباره این موضوع صحبت کنید، دلایل او را بشنوید، شما هم دلایل خود را بگویید تا نتیجه بهتری بگیرید.
مشخص کردن مسئولیت امور، کار خوبی است، اما این که دایم چرتکه دست بگیرید و بگویید امروز من آن قدر کار کرده‌ام و تو کمتر و محاسباتی از این قبیل به شدت به روابط آسیب می‌زند. شما هم اتاقی دانشگاهی یکدیگر نیستید، بلکه همسر هم هستید. گاهی لازم است شما وظایف همسرتان را تقبل کنید، گاهی لازم است که او این کار را بکند تا همدلی بیشتری بین شما به وجود بیاید.
منبع: خراسان
