کارگردان نمایش «عاشقانه‌ها» با اشاره به اینکه تئاتر نقاد، پرسشگر و تحلیل‌گر است، اظهار کرد: نگاه تئاتر، توسعه فکری جامعه است. اگر تئاتر درد نداشته باشد باید تعطیلش کرد. این هنر اگر فرمایشی باشد وارد سانتیمانتالیزمی می‌شود که حتی به خودش هم وفادار نیست، چه برسد به جامعه‌اش. به همین دلیل دغدغه ما در نمایش «۶۵۷» بیان درد‌های جامعه و حرف دل مردم است.
شهرام گیل آبادی کارگردان نمایش «۶۵۷» درباره ویژگی‌های این اثر نمایشی و انتخاب سیما تیرانداز در نقش یک کولبر توضیحاتی ارائه داد.
به گزارش مهر، شهرام گیل‌آبادی کارگردان و مدرس تئاتر و سرپرست گروه تئاتر «ب» که این روز‌ها با نمایش «۶۵۷» در سالن سمندریان تماشاخانه ایرانشهر میزبان مخاطبان است درباره این اثر نمایشی گفت: ما در نمایش «۶۵۷» با قصه‌ای مواجهیم که طی آن، در عین سادگی کولبری عاشق می‌شود و به دنبال چشم‌های خودش می‌گردد. این متن نوشته من و محمد چرمشیر است، اما تألیف اجرا و کارگردانی‌ام با آنچه در متن آمده، تفاوت دارد. اگر روزی نمایشنامه آن چاپ شود، خوانندگان حتماً به تفاوت ماهوی متن و اجرا پی خواهند برد.
این هنرمند درباره انتخاب سیما تیرانداز برای بازی در نقش یک کولبر، گفت: من به واسطه استعاره دراماتیک، سیما تیرانداز را برای این نقش انتخاب کردم. شاید اگر فرد دیگری بعد‌ها این نمایش را روی صحنه ببرد از یک بازیگر مرد دعوت به همکاری کند.
گیل آبادی توضیح داد: تئاتر تعاملی سعی می‌کند تا با بیان موضوعات روز انسانی، مخاطب را به سمت خود ببرد. در واقع ما برای بیان درد عمومی جامعه روی صحنه هستیم.
کارگردان نمایش «۶۵۷» در پاسخ به اینکه آیا می‌توان این نمایش را با طراحی فعلی در سالن‌های دیگر روی صحنه برد، مطرح کرد: من این کار را فقط برای اجرا در سالن سمندریان طراحی کردم. اگر تصمیمی برای اجرا در دیگر سالن‌های نمایشی گرفته شود؛ قطعاً باید طراحی‌ام را نسبت به سالن تغییر دهم. در واقع «۶۵۷» را نمی‌توان با همین طرح در سالن‌های دیگر اجرا کرد.
وی یادآور شد: از آنجا که این نوع نمایش نیاز به برخورد نزدیک با مخاطب و صمیمیت با او دارد، نمی‌تواند در فضای باز اجرا شود. ما در مدل ارتباط آیینی برای همگرایی، پیوستگی، همبستگی و انتقال پیام جمعی حتماً نیاز به یک فضای گرم داریم.
این مدرس و کارگردان تئاتر افزود: در نمایش «۶۵۷» سعی کرده‌ام، هر آن چیزی که ما را به سمت تئاتر به مفهوم عام می‌برد، حذف کنم و تئاتری داشته باشم که تنها ماهیت آن گفتگو و حرف به عنوان اکسیر گمشده جامعه امروز باشد.
گیل آبادی با بیان اینکه بداهه در تئاتر تعاملی تاثیر کمی دارد، گفت: ما می‌دانیم ممکن است بداهه در چه بخش‌هایی از کار شکل بگیرد. به همین دلیل اکثر مدل‌ها را پیش بینی کرده‌ایم، ولی در مجموع تلاش کردیم محور اصلی نمایش که محور پیش‌برنده آن است، تغییر نکند.
کارگردان نمایش «عاشقانه‌ها» در پایان با اشاره به اینکه تئاتر نقاد، پرسشگر و تحلیل‌گر است، اظهار کرد: نگاه تئاتر، توسعه فکری جامعه است. اگر تئاتر درد نداشته باشد باید تعطیلش کرد. این هنر اگر فرمایشی باشد وارد سانتیمانتالیزمی می‌شود که حتی به خودش هم وفادار نیست، چه برسد به جامعه‌اش. به همین دلیل دغدغه ما در نمایش «۶۵۷» بیان درد‌های جامعه و حرف دل مردم است.
سیما تیرانداز، امیر عظیمی، حمیدرضا ترکاشوند، فرانک جواهری، هلیا عمرانی، سحر رضاقلی، سینا صفری، محمد مهدی قاسمی، محمد سنجری و محمدحسین ابراهیمی بازیگرانی هستند که در این نمایش به ایفای نقش می‌پردازند.
«۶۵۷» به شیوه تعاملی روایتگر موضوعات عاطفی، اجتماعی و عاشقانه یک ماشین خواب است و تا ۹ تیر ماه ساعت ۱۹ روی صحنه خواهد بود.
