از یک ماه مانده به عید، در سراسر شهر خاصه در اندرون شاهی، ولوله شعفآمیزی حکمفرما و بساط جشن و سرور برپا بود. سه روز به نوروز مانده، فراشان قرمزپوش از جانب دیوان شاهی برای هر یک از دختران شاه که به شوهر رفته بودند، چهار خوانچه میبردند؛ هر خوانچه محتوی شیرینی و نان و کله قند و انواع گل و ریاحین و اسپند الوان و پنجاه تومان شاهی بود. این آغاز روایت داستان نوروز قاجاری از زبان دوستعلیخان معیرالممالک- نوه ناصرالدینشاه قاجار- است./ همشهری آنلاین