دستور می‌دهند ماست‌بند را جلو مغازه‌اش آویزان کنند و ماست‌ها را داخل پاچه شلوارش بریزند تا آب آن گرفته شود و به قول معروف ماست کیسه شود. ماست بند‌های تهران هم بلافاصله بعد از شنیدن این خبر و از روی ترس همه ماست‌های‌شان را داخل کیسه می‌ریزند تا سفت شود.
خیابان مختاری را می‌توان تنها خیابان تهران دانست که نامش با یک ضرب المثل قدیمی و عامیانه گره خورده است. حکایت ماست‌ها را کیسه کردند در دوره مظفر الدین شاه و در همین خیابان بر سر زبان‌ها افتاده است.
به گزارش همشهری آنلاین، خیابان شاهپور دو تقاطع مهم دارد که یکی از آن‌ها تقاطع خیابان مختاری است که پیشینه جالبی دارد. خیابان مختاری در کنار پارک مختارالسلطنه ایجاد شد که جزو املاک محمد کریمخان مختارالسلطنه، حاکم سختگیر تهران بود و به آن باغ مختارالسلطنه می‌گفتند.
رکن‌الدین مختار، رئیس شهربانی تهران در دوره رضا شاه فرزند مختارالسلطنه بود و هر دو به عنوان افراد بی‌نهایت سختگیر شناخته می‌شدند. حکایت «ماست‌ها را کیسه کردن» در همین خیابان مختاری بر سر زبان‌ها افتاد و با گذشت زمان به ضرب‌المثل تبدیل شد. ماجرا از این قرار بود که یک روز محمد کریم خان مختارالسلطنه بر حسب اتفاق و برای خرید ماست به دکان یکی از ماست بند‌های خیابان مختاری مراجعه می‌کند.
ماست‌بند از کریمخان مختارالسلطنه سؤال می‌کند که ماست مختارالسلطنه می‌خواهی یا ماست بهتری بدهم؟ ماست بند در توضیح کیفیت ماستی که به ماست مختارالسلطنه معروف شده بود می‌گوید: این ماست فقط ظاهرش شبیه ماست است، وقتی میخری دوغ است و وقتی می‌خوری آب است! کریمخان مختارالسلطنه که از این نقل قول حسابی برآشفته شده بود از ماست‌بند می‌خواهد همه ماست‌هایی را که به‌عنوان ماست مختارالسلطنه به مردم می‌فروشد داخل تغاز بریزد و بیرون مغازه‌اش بگذارد.
بعد هم دستور می‌دهد ماست‌بند را جلو مغازه‌اش آویزان کنند و ماست‌ها را داخل پاچه شلوارش بریزند تا آب آن گرفته شود و به قول معروف ماست کیسه شود. ماست بند‌های تهران هم بلافاصله بعد از شنیدن این خبر و از روی ترس همه ماست‌های‌شان را داخل کیسه می‌ریزند تا سفت شود.
از آن روز به بعد هر فردی که از اتفاقی می‌ترسید می‌گفتند ماست‌ها را کیسه کرده است. این شاید مهم‌ترین اتفاقی باشد که در دوره حکومت مظفرالدین شاه در خیابان مختاری رخ داد و با گذشت زمان به ضرب‌المثل بدل شد. خیابان مختاری تنها خیابان تهران است که نامش با یک ضرب المثل قدیمی عجین است.
