دانشمند آلمانی، کارل فردیش گاوس، یکی از بسیار دانشمندان قرن نوزدهم بود که باور داشت حیات هوشمند در ماه وجود دارد و ریاضی زبان مشترک بین انسان‌ها و آدم فضایی‌ها است. او عقاید زیادی داشت که یکی از آنها پیشنهاد نصب ۱۰۰ آینه روی ساختمانی بود که هر کدام‌شان ۱۶ فوت باشند و نور خورشید را بازتاب دهند و از طریق ارسال نور به فضا پیام بفرستند
همانقدر که بر سر وجود اشکال حیاتی که اشیاء پرنده ناشناس یا یوفو‌ها را می‌رانند، توافقی وجود ندارد، بر سر روزِ جهانی یوفو نیز توافقی نیست.
به گزارش راهنماتو، برخی روز ۲۴ ژوئن، همان روزی که یک خلبان در سال ۱۹۷۴ ادعا کرد «بشقاب‌پرنده‌ای» را بر فراز مونت‌رینر در آسمان دیده، به ستاره‌ها خیره می‌شوند و برخی دیگر تا روز دوم جولای، که در همان سال شیئی ناشناس در صحرای نیومکزیکو در نزدیکی روزوِل با زمین برخورد کرد، صبر می‌کنند.
اما برای کسانی که فکر می‌کنند حقیقتی وجود دارد، هدف یکسان است: افزایش آگاهی انسان‌ها درباره اینکه در این جهان تنها نیستند. برای بزرگداشت روز جهانی یوفو در سال ۲۰۲۳، چند داستان کوتاه درباره علم، اسرار و چرایی شیفتگی‌مان نسبت به ناشناخته‌ها برای‌تان گردآوری کرده‌ایم. در ادامه با راهنماتو همراه باشید.
دانشمند آلمانی، کارل فردیش گاوس، یکی از بسیار دانشمندان قرن نوزدهم بود که باور داشت حیات هوشمند در ماه وجود دارد و ریاضی زبان مشترک بین انسان‌ها و آدم فضایی‌ها است. او عقاید زیادی داشت که یکی از آنها پیشنهاد نصب ۱۰۰ آینه روی ساختمانی بود که هر کدام‌شان ۱۶ فوت باشند و نور خورشید را بازتاب دهند و از طریق ارسال نور به فضا پیام بفرستند.
شهر صنعتی نورکوپینگ در سوئد که در راستای ورودی دریای بالتیک قرار گرفته است، زمانی شهر روبه‌شکوفایی در زمینه تولید منسوجات به صورت صنعتی بود. اکنون، ده‌ها بعداز برون‌سپاری این صنعت، صدای صنعت در این شهر خفه شده و نورکوپینگ در بدو امر یک شهر دانشجویی ساکت شناخته می‌شود.
اما علاوه‌برآن محل آرشیو ناشناخته‌هایی که قبلاً به آرشیو یوفو معروف بودند. این اسناد شامل مجموعه‌ای از مواد مختلف درباره مشاهده یوفو و هر چیز دیگری از غول دریاچه لاخ‌نس، تا پریان و فراروان‌شناسی است، که تاکنون بی‌پاسخ مانده‌اند.
تصور کنید که یک ستاره‌شناس هستید و در آزمایشگاه‌تان مشغول به کارید. روزی سیگنال عجیبی روی دستگاه‌تان ثبت می‌شود.
بررسی می‌کنید و متوجه می‌شوید که اشکال دستگاه نیست. سپس شروع می‌کنید و توضیحات ممکن، از واضح‌ترین تا کم‌تر واضح‌ترین‌ها، را مطرح می‌کنید. شاید به این فکر کنید که هرچند بعید به‌نظر می‌رسد، اما این سیگنال نشانه‌ای از وجود هوش فرازمینی است. بعدش چه اتفاقی میفتد؟
جرالدو ریورا، که یکی از محققان یوفو است، می‌گوید: «داستان‌های زیادی درباره بیگانگان و اشیاء پرنده در این ناحیه وجود دارد. مردم اغلب در این منطقه که یک بیابان ۵۰ کیلومتری در شمال مکزیک است و سیگنال‌های رادیویی در آن آنتن نمی‌دهند و قطب‌نما‌ها نیز بی‌هدف می‌چرخند، گم می‌شود. وقتی این اتفاقات میفتد، موجودات بلوند بلندقد از ناکجا ظاهر می‌شوند.»
آن‌هایی که ادعا می‌کنند موجودات قدبلند موبور را دیده‌اند، می‌گویند که آنها اسپانیایی را فصیح صحبت می‌کنند و فقط آب می‌خواهند و بعدش بدون اینکه رد‌پایی از آنها به جای بماند، ناپدید می‌شوند. وقتی از آنها پرسیده می‌شود که از کجا آمده‌اند، این موجودات که در این ناحیه به نام «شمالی‌ها» شناخته می‌شوند، می‌گویند: «از بالا.»
یک محقق زمانی شروع به یادداشت‌برداری از همه چیز‌هایی کرد که انسان عمداً به فضا پرتاب کرده تا سیاره را به اشکال حیات بیگانه معرفی کند. این فهرست شامل آگهی مارکی خاص از ترتیلا به نام دوریتو؛ ویدیویی حاوی ژیمناست‌های رومانیایی از سال ۲۰۰۶؛ یک دعوتنامه برای شرکت در اجرای اوپرای کلینگتون؛ و نسخه‌ای از «دور دنیا» با پیامی از پل مک‌کارتنی بود که می‌گفت «عشق من را به بیگانگان برسانید.»
کالین دیکنز، در کتابی با عنوان ناشناس‌ها: هیولا‌های افسانه‌ای، مواجهه با بیگانگان و شیفتگی به ناشناخته‌ها، می‌نویسد: «چندسال اخیر و به‌خصوص لحظه فعلی نشان داده که باور‌های حاشیه‌ای و نظریه‌های توطئه بیشتر از گذشته در حال رونق گرفتن هستند و پیامد‌های بیش‌تری نیز دارند.»
برطبق دانشگاه چپ‌من در کالیفرنیا که ترس‌ها و باور‌های غیرمنطقی آمریکای‌هایی را بررسی می‌کند، این باور که بیگانگان در دوره مدرن از زمین بازدید کرده‌اند، از ۱۸ درصد به ۲۶ درصد در سال ۲۰۱۶ افزایش یافت و سپس در سال ۲۰۱۸ به ۳۵درصد رسید. این عقیده که بیگانگان در گذشته‌های دور از زمین بازدید کرده‌اند، دوبرابر شده و از ۲۰ درصد در سال ۲۰۱۵ به ۴۱ درصد در سال ۲۰۱۸ افزایش یافته است.
