تو مث یه تیکه ابری...

محسن چاوشی در طول ۲ دهه فعالیت رسمی خود، به دلیل فعالیت‌های فرامتن، خود را از بدنه موسیقایی جدا کرده و حالا به عنوان یک مصلح اجتماعی مطرح است که به‌واسطه محبوبیت و شهرت خود، گام‌های مردم‌نهاد بسیاری در مسیر عدالت و رفاه اجتماعی برداشته است.

به گزارش ایرنا، محسن چاوشی، امروز ۴۴ ساله شد. ۲۰ سال پیش، درست در همین روزها بود که انتشار یک آلبوم زیرزمینی، توجه بخش قابل‌توجهی از جامعه را به خود جلب کرد. فضاسازی جدید آلبوم، بهره‌مندی از ترانه‌های صریح و برخورداری خواننده از یک صدای گرم و البته آشنا، سبب شد تا تمامی قطعات آن آلبوم، به شکل وسیعی در جامعه پخش شده و خیلی زود، به حافظه شنیداری مردم تبدیل شود.

مدتی طول کشید تا مردم متوجه شوند، خواننده قطعات آلبوم نفرین، جوانی به نام محسن چاوشی است. او البته چند تفاوت اساسی با خوانندگانی که در آن سال‌ها، به اصطلاح زیرزمینی کار می‌کردند، داشت. مهم‌ترینش آن بود که اهل شوآف و دیده شدن نبود. هم‌چنان‌که امروز و پس از ۲ دهه فعالیت رسمی، هیچ علاقه‌ای به دیده شدن ندارد. او آهنگساز بود و برخلاف بسیاری از خوانندگان زیرزمینی آن سال‌ها، تنها مصرف‌کننده نبود. هتاکی، جایی در موسیقی وی نداشت درحالی‌که بسیاری از خوانندگان زیرزمینی، تلاش داشتند تا با هتاکی و ورود واژه‌های هنجارشکن به ترانه‌های خود، جلب‌توجه کرده و مخاطبان را متوجه خود کنند.

اینها، تفاوت‌های عمده چاوشی با خوانندگان زیرزمینی آن سال‌ها بود که نه‌تنها در آلبوم نخست وی، بلکه در سراسر فعالیت دودهه‌ای وی تا به امروز، حفظ شده است. البته چاوشی نشان داده که در تمام این سال‌ها، یک جوان معتقد نیز است. زمانی که وی در آلبوم نخست خود، قطعه غریب مادر را در رثای امام حسین (ع)، خواند، برخی عنوان کردند که این اقدام، برای دریافت مجوز رسمی وزارت ارشاد صورت گرفته است اما این رویه، تقریبا در هر آلبوم چاوشی، تکرار شد و تا به امروز، در مناسبت‌های مختلف، وجود داشته است. مثلا چاوشی در آلبوم دوم خود، خودکشی ممنوع، علاوه بر خواندن قطعاتی در نکوهش خودکشی و اعتیاد که دغدغه مسئولیت اجتماعی وی را می‌رساند، قطعه معروف امام رضا (ع) را خواند.

چاوشی در آلبوم سوم خود (لنگه کفش)، راه کربلا را خواند و در آلبوم چهارمش (متاسفم)، برای فلسطین، قطعه‌ای منتشر کرد. وی همچنین در سال دی‌ماه سال ۸۸، در یک آلبوم مشترک، ۲ قطعه ظهر عطش و غدیر خون را خواند. چاوشی همچنین در آلبوم هشت که هشتم آبان ۸۸ منتشر شد، قطعه کاشکی را برای امام رضا (ع) خواند. وی همچنن در مناسبت‌های مختلف، تک‌آهنگ‌های مناسبتی چون حسین، عباس، آواز خون و... را منتشر کرده که نشان از دغدغه عقیدتی این خواننده در تمام سال‌های فعالیتش می‌دهد.

البته که چاوشی، در تمام این سال‌ها تلاش کرد تا از محبوبیت و شهرت خود برای زدودن بخشی از آلام اجتماعی استفاده کند. مثلا او تنها در سال ۱۳۹۹، موفق به آزاد کردن ۳۲۰ زندانی، نجات ۵۰ اعدامی و جمع‌آوری هزینه درمان ۱۱۰ فرد مبتلا به بیماری‌های سخت شد. همچنین طی آماری رسمی، عنوان شده که مجموع کمک‌هایی که توسط محسن چاوشی جمع‌آوری شده، منجر به آزادی ۱۵۵۶ زندانی جرایم غیرعمد، تامین هزینه درمان ۱۲۵۰ بیمار، تامین دیه ۷۵ زندانی محکوم به اعدام و تامین کمک‌ هزینه ۲۵ مسکن شده است.

جوانی که در دهه ۸۰، با پتو، در و دیوار اتاقش را می‌پوشاند تا صدایش بیرون نرود و صدای مزاحم به داخل نفوذ نکند، برای یک مدت، کلاه به سر می‌کرد و با ماسکی که به صورت می‌زد، به مناطق محروم می‌رفت و برنج و دیگر ارزاق مهم را میان آنها تقسیم می‌کرد. حالا اما این خواننده محبوب، کاری بزرگ را دست گرفته و در روز عید غدیر امسال، جمعیت حیدر را برای حمایت از ایتام و نیازمندان راه‌اندازی کرده است. جمعیتی که با هدف شناسایی خانواده‌های نیازمند و ایتام ایجاد شده که آنها پس از تشکیل پرونده و بررسی‌های به عمل آمده، تحت پوشش این مرکز قرار خواهند گرفت. چاوشی، از این پس، بخشی از دستمزدهای خود را به این جمعیت تعلق می‌دهد و تلاش می‌کند تا با جمع‌آوری کمک‌های مردمی، زمینه رفاه حداقلی را برای نیازمندان واقعی فراهم آورد.

محسن چاوشی، قطعا پدیده ۲ دهه اخیر موسیقی پاپ کشور است. خواننده‌ای که هرگاه حاشیه‌ای بر او مترتب شد، تلاش کرد تا با کمترین میزان اثرگذاری سوء، آن را رفع کند. در یک دوره‌ای گفتند که وی توان برگزاری کنسرت را ندارد که وی به شکلی غیرمستقیم و با انتشار چند فیلم از اجرای زنده، پاسخ تمام این حواشی را داد. اطلاعات خبرنگار ما حکایت دارد که چاوشی در تمام این سال‌ها، به این دلیل کنسرت برگزار نکرده که بار مالی مضاعفی به دوش هوادارانش نیندازد وگرنه برگزاری کنسرت به این شکلی که رایج است، ساده‌ترین راه برای خواننده‌ای چون چاوشی است.

این همان مسیری است که بسیاری از هنرمندان، خواهان طی کردن آن هستند. چاوشی، ۲ دهه در صدر ماند و از محبوبیتش، کیسه‌ای برای خود ندوخت. او یک زندگی کاملا معمولی دارد و همواره درصدد بوده تا از مسیر شهرت و محبوبیت خود در راستای رفاه و عدالت اجتماعی بهره‌برداری به عمل آورد. کارهای بی‌ریا و بی‌منت او، از سوی مردم، پذیرفته و سبب شده تا حالا، محسن چاوشی، نه به عنوان یک خواننده و موزیسین، بلکه در نقش یک مصلح اجتماعی بالا کشیده شود.